Sobekneferu: Η πρώτη γυναίκα Φαραώ της αρχαίας Αιγύπτου

Sobekneferu: Η πρώτη γνωστή γυναίκα Φαραώ της αρχαίας Αιγύπτου Facebook Twitter
Φωτ.: Wikimedia Commons.
0

Οι Φαραώ είναι συνώνυμοι με το μεγαλείο του αρχαίου αιγυπτιακού πολιτισμού. Ο εν λόγω τίτλος, που σημαίνει «μεγάλο σπίτι» στα ιερογλυφικά, δόθηκε στους ηγεμόνες που ηγήθηκαν κατά καιρούς την αρχαία αυτή χώρα, με την πλειονότητά τους να είναι άνδρες.

Ωστόσο, σύμφωνα με την ιστορική έρευνα, υπήρξαν και γυναίκες οι οποίες έφτασαν σε τέτοιο βαθμό πολιτικής επιρροής, ώστε τελικά πήραν τον τίτλο του Φαραώ. Η πρώτη καταγεγραμμένη γυναίκα Φαραώ ήταν η Sobekneferu.

Μετά τον θάνατο του Amenemhat IV, ο οποίος εικάζεται ότι ήταν αδελφός και σύζυγός της, η Sobekneferu ανέλαβε τον θρόνο. Αν και η βασιλεία της διήρκεσε μόνο τέσσερα χρόνια, ήταν η πρώτη γνωστή γυναίκα που έλαβε τον τίτλο και μάλιστα καταγράφηκε στον λεγόμενο «Κανόνα του Τορίνο» όπου, μεταξύ άλλων, αναγράφονταν σε πάπυρο οι αρχαίοι Αιγύπτιοι βασιλιάδες.

Η Sobekneferu ήταν η τελευταία της Δωδέκατης Δυναστείας του Μεσαίου Βασιλείου (περίπου 2055 π.Χ. – 1650 π.Χ.). Επίσης, ήταν μια από τις κόρες του Φαραώ Amenemhat III, αν και είναι άγνωστο ποια από τις συζύγους του ήταν η μητέρα της.

Η άνοδός της στο θρόνο είναι επίσης ασαφής, αλλά υποτίθεται ότι μετά τον θάνατο του Amenemhat IV παρουσιάστηκε ως η επόμενος Φαραώ, λόγω της απουσίας άλλου αρσενικού κληρονόμου. Η σχέση συγγένειας με τον Amenenhat III τη βοήθησε να διεκδικήσει την εξουσία και να μην έχει αμφισβητίες. 

Σύμφωνα με τη λίστα του Τορίνο, η Sobekneferu κυβέρνησε συνολικά για 3 χρόνια, 10 μήνες και 24 ημέρες. Δεν έχουν γίνει πολλά γνωστά για τα όσα έκανε κατά τη διακυβέρνησή της, αλλά πιστεύεται ότι η πυραμίδα της Βόρειας Μαζγκούνα, μια ημιτελής κατασκευή, μπορεί να προοριζόταν για εκείνη.

Με πληροφορίες από My Modern Net

Πολιτισμός
0

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Μια σημαντική έκθεση στο Παρίσι με τη συνδρομή του Μουσείου Μπενάκη

Πολιτισμός / Μια σημαντική έκθεση στο Παρίσι με τη συνδρομή του Μουσείου Μπενάκη

Η συνεργασία του Μουσείου Μπενάκη με το Musée du Quai Branly στο Παρίσι φέρνει στο σήμερα το μεγάλο ερώτημα, που προέκυψε τη δεκαετία του 1930 και απασχόλησε τους σουρεαλιστές αλλά και την επιστημονική κοινότητα της εποχής, σχετικά με το τι θεωρούμε αντικείμενο τέχνης. 
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ