«Η οργή της Αθήνας για το αναγκαστικό δάνειο με τα πέντε μηδενικά», είναι ο τίτλος άρθρου της μεγάλης αυστριακής εφημερίδας Der Standard, η οποία κάνει εκτενή αναφορά στο ζήτημα των αποζημιώσεων της Γερμανίας έναντι της Ελλάδας, γράφοντας χαρακτηριστικά: «Οι Γερμανοί αμφισβητούν το προφανές, τα χρέη τους στην Ελλάδα».
Η εφημερίδα αναφέρεται στο θέμα στη χριστουγεννιάτικη έκδοσης της,
με αφορμή την επικείμενη κατάθεση της σχετικής εμπιστευτικής έκθεσης, από την ειδική ομάδα εργασίας στον υπουργό Οικονομικών.
«Οι Γερμανοί στρατιώτες ήταν στην Ελλάδα από τον Απρίλιο του 1941 έως το Σεπτέμβριο του 1944 και πίσω τους δεν άφησαν τίποτε άλλο παρά καμένη γη και την μνήμη σε πείνα, σαδιστικές σφαγές και εκτοπίσεις, η προγιαγιά του σημερινού πρωθυπουργού Αντώνη Σαμαρά, η συγγραφέας Πηνελόπη Δέλτα, αυτοκτόνησε την ημέρα κατά την οποία εισέβαλε στην Αθήνα η «Βέρμαχτ», σημειώνεται στο δημοσίευμα.
Ο επικεφαλής της ομάδας εργασίας για τον υπολογισμό του δανείου, Παναγιώτης Καρακούσης μιλώντας στην εφημερίδα, εκφράζει τη θλίψη του βλέποντας, όπως λέει, μερικούς στη Γερμανία και αλλού να αμφισβητούν το προφανές, δηλαδή τις ζημίες που υπέστη η Ελλάδα, που είχε τις μεγαλύτερες απώλειες σε ανθρώπους από την Κατοχή με 1,4 εκ. νεκρούς, δηλαδή το 19% του πληθυσμού της.
Ο αρθρογράφος σημειώνει ότι τα 10 δισεκ. ευρώ που φέρεται να αναφέρθηκε σε ενημέρωση της ειδικής επιτροπής της Βουλής είναι κατά πολύ μικρότερο από τα 162 δισεκατομμύρια ευρώ τα οποία ζητάει ο Μανώλης Γλέζος, είναι πολλαπλάσια της «αποζημίωσης» που είχαν δώσει το 1960 οι δυτικογερμανοί στην Ελλάδα. Αυτά τα χρήματα ήταν αποζημίωση για τα θύματα του ναζισμού (κυρίως Ελλήνων-εβραίων) που είχαν μεταφερθεί στα εξοντωτικά στρατόπεδα συγκέντρωσης και για την εκτέλεση 130 χιλιάδων αμάχων.
Κάνει λόγο δε, επικαλούμενος ιστορικούς όπως οι Φλάισερ και Ριτσλ, για «ανέντιμη» επιχειρηματολογία των Γερμανών που μετά το 1945 έλεγαν ότι όταν η Γερμανία θα έχει επανενωθεί θα μπορούσε να λυθεί οριστικά το ζήτημα των αποζημιώσεων. Ωστόσο όταν έγινε πραγματικά η επανένωση οι Γερμανοί στην «Συνθήκη των δύο συν τέσσερις» του 1990 περιέλαβαν προληπτικές διατάξεις για να αποτρέψουν περαιτέρω αξιώσεις για αποζημιώσεις.
Η Der Standard αναφέρει πως για πρώτη φορά η ομάδα του Παναγιώτη Καρακούση συγκέντρωσε τα διασκορπισμένα αρχεία και στο σημειωματάριο του ο επικεφαλής σημειώνει έναν δεκαπενταψήφιο αριθμό, δηλαδή 1,5 τρισεκατομμύρια δραχμές που αφαιρέθηκαν και είναι καταγεγραμμένα στην Τράπεζα της Ελλάδας, ως καταναγκαστικό δάνειο, το οποίο απέσπασαν το Μάρτιο του 1942 από τους Ελληνες, το γερμανικό Ράιχ και η Ιταλία.
Σημειώνει επιπλέον πως οι υπάλληλοι σε αυτούς τους υπολογισμούς τους δεν συμπεριέλαβαν καν τα δισεκατομμύρια δραχμών που ήταν τα μηνιαία έξοδα των κατοχικών δυνάμεων, ενώ, όπως παρατηρεί ο Παναγιώτης Καρακούσης, το δάνειο παραμένει ανοικτό και υπάρχουν οι υπογραφές των κατακτητών που μάλιστα λίγο πριν από το τέλος του Πολέμου είχαν πληρώσει δύο δόσεις του, κάτι που αποδεικνύει πως επρόκειτο για ένα δάνειο.
