Μια συγκλονιστική καταγγελία που ήρθε στα χέρια της LiFO φέρνει στο φως την αυστηρότητα και την έλλειψη ευελιξίας του φορολογικού συστήματος, καθώς επιβλήθηκε πρόστιμο ύψους 9.000 ευρώ σε έναν 25χρονο μη λεκτικό αυτιστικό νέο με ποσοστό αναπηρίας 82%.
Το πρόστιμο αφορά εκπρόθεσμη δήλωση δωρεάς χρημάτων για την αγορά ενός μικρού σπιτιού 52 τ.μ. στην Αίγινα, το οποίο αποκτήθηκε για να εξασφαλιστεί η διαβίωσή του μετά τον θάνατο των γονέων του.
Η ιστορία
Οι γονείς του νέου, που ζουν σε ενοικιαζόμενο σπίτι, κατόρθωσαν να συγκεντρώσουν το ποσό των 40.000 ευρώ για την αγορά ενός μικρού ακινήτου στο όνομά του. Η αγορά πραγματοποιήθηκε με την έγκριση δικαστηρίου, καθώς ο πατέρας είναι δικαστικός συμπαραστάτης του γιου.
Σύμφωνα με την καταγγελία, για τη μεταφορά των χρημάτων απαιτήθηκε η αναγραφή του σκοπού στα καταθετήρια, όπως υπέδειξε η εφορία, χωρίς όμως να τους ενημερώσουν ότι έπρεπε να υποβληθεί και ξεχωριστή δήλωση δωρεάς. Όταν το 2023 προσπάθησαν να δηλώσουν το ακίνητο στο όνομα του γιου τους, ανακάλυψαν ότι η δήλωση δωρεάς ήταν απαραίτητη, παρότι η αγορά είχε ήδη ολοκληρωθεί και τα χρήματα είχαν δηλωθεί μέσω των καταθετηρίων.
Η εκπρόθεσμη υποβολή της δήλωσης δωρεάς οδήγησε σε επιβολή προστίμου 9.000 ευρώ, καθώς το σύστημα θεώρησε ότι ο νέος δεν είχε τα απαιτούμενα χρήματα για την αγορά και ότι το ποσό ήταν «αδήλωτο».
Η δικαστική διαδρομή και οι συνέπειες
Η οικογένεια, νιώθοντας την αδικία, προσέφυγε στο Διοικητικό Δικαστήριο. Παρά την προσκόμιση αποδεικτικών στοιχείων, η προσφυγή τους απορρίφθηκε, με το δικαστήριο να εφαρμόζει αυστηρά τον νόμο, χωρίς να εξετάσει τις ειδικές συνθήκες της υπόθεσης, όπως η αναπηρία του γιου και το υπέρογκο ύψος του προστίμου.
Το πρόστιμο απειλεί τώρα τη μοναδική περιουσία του 25χρονου, αφού η οικογένεια δηλώνει αδυναμία να το πληρώσει. Το σπίτι, που αγοράστηκε με σκοπό να προσφέρει ασφάλεια στο μέλλον του νέου, ενδέχεται να κατασχεθεί από το κράτος.
Η έκκληση της οικογένειας
Η οικογένεια ζητά την επανεξέταση της υπόθεσης και την αναίρεση του προστίμου, ώστε να μην κινδυνεύσει το σπίτι του γιου τους. Καταγγέλλει την έλλειψη ευελιξίας του συστήματος και την αδικία ενός μηχανισμού που ενδιαφέρεται περισσότερο για τη συμμόρφωση με τυπικές διαδικασίες παρά για την πραγματική απονομή δικαιοσύνης.
Η καταγγελία αναδεικνύει την ανάγκη αναθεώρησης των φορολογικών πρακτικών, ιδιαίτερα όταν αφορούν ευάλωτες κοινωνικές ομάδες. Το ζήτημα καλεί τους αρμόδιους φορείς να παρέμβουν άμεσα για την αποκατάσταση της αδικίας.
Ολόκληρη η καταγγελία του πατέρα στη LiFO
«Δεν έχουμε κανένα σπίτι δικό μας, ζούμε στο ενοίκιο. Ο γιος μας, 25 ετών, πάσχει από αυτισμό, μη λεκτικός. Με οικονομίες πολλών ετών αγοράσαμε στο όνομά του ένα μικρό σπίτι στην Αίγινα, 52 τ.μ., με 40.000€. Το κάναμε αυτό γιατί εκεί έχουμε συγγενείς που, όταν φύγουμε από τη ζωή, θα μπορούν να επιβλέπουν τους συνοδούς που, αναγκαστικά, θα ζουν με τον γιο μας. Αυτά τα χρήματα ήταν όλα τα διαθέσιμά μας.
Για να πραγματοποιήσουμε την αγορά, παρά το γεγονός ότι, ως πατέρας του, έχω γίνει δικαστικός του συμπαραστάτης με πράξη τελεσιδικίας, χρειάστηκε να κάνουμε επιπλέον δικαστήριο για να διασφαλιστεί το συμφέρον του. Όταν έπρεπε να του κάνουμε δωρεές χρημάτων για να μεταφερθούν από τον δικό του λογαριασμό προς την πωλήτρια του ακινήτου (παράδοξο: παρά το ότι ο γιος μας είναι ανίκανος για κάθε δικαιοπραξία, δεν μπορούσαμε να πληρώσουμε από δικούς μας λογαριασμούς), έπρεπε να ανοίξουμε λογαριασμό στο όνομά του, ώστε η μεταφορά να γίνει από εκεί. Την ίδια στιγμή, την υπογραφή θα έβαζα και πάλι εγώ, ως δικαστικός συμπαραστάτης.
Μας πληροφόρησαν από τη ΔΟΥ Α' Πειραιά ότι στα καταθετήρια πρέπει να αναγράφεται ο σκοπός της μεταφοράς, που είναι η δωρεά για αγορά ακινήτου στην Αίγινα. Έτσι κάναμε. Μετά από αρκετή γραφειοκρατία, ολοκληρώσαμε το συμβόλαιο τον Ιούλιο του 2022.
Το 2023, όταν προσπαθήσαμε να κάνουμε την αλλαγή στη φορολογική δήλωση του γιου μας, που πλέον είχε το συμβόλαιο του σπιτιού στο όνομά του, η λογίστριά μας διαπίστωσε ότι έπρεπε να έχουμε κάνει και δήλωση δωρεάς στην Εφορία. Αυτή η υποχρέωση είχε ενεργοποιηθεί μόλις πρόσφατα μέσω του Taxis - MyProperty.
Αυτό, όμως, δεν μας το είχε πει ούτε η ΔΟΥ στις επανειλημμένες επικοινωνίες μας. Αν το γνωρίζαμε, θα το είχαμε κάνει, καθώς δεν είχε κανένα κόστος.
Υποβάλαμε εκπρόθεσμα τις δηλώσεις για τη δωρεά των 40.000€, προκειμένου να καταγραφεί το σπίτι στο όνομα του παιδιού μας. Όταν, όμως, ο αρμόδιος υπάλληλος έλεγξε τη μεταβολή, διαπίστωσε την εκπρόθεσμη δήλωση δωρεών και επέβαλε στον ανάπηρο γιο μας, με ισόβια αναπηρία 82%, πρόστιμο 9.000€.
Το σκεπτικό ήταν ότι, εφόσον η δωρεά δηλώθηκε εκπρόθεσμα και δεν την αναγνωρίζει το σύστημα, θεωρήθηκε ότι ο γιος μας δεν είχε τα χρήματα για να αγοράσει το σπίτι και ότι το αγόρασε με «μη δηλωμένα» χρήματα. Φανταστείτε το παράλογο του συλλογισμού: να υπάρχει απόδειξη της δωρεάς και, επειδή είναι εκπρόθεσμη, να θεωρείται ότι ο ανάπηρος είναι φοροφυγάς. Δεν ενδιαφέρει καθόλου το πραγματικό γεγονός, αλλά μόνο ο τύπος, που μόλις τότε είχε δημιουργηθεί.
Η λογίστριά μας πρότεινε να κάνουμε ενδικοφανή προσφυγή, η οποία απορρίφθηκε. Νιώθοντας την αδικία, προσφύγαμε στο Διοικητικό Δικαστήριο. Η υπόθεση εκδικάστηκε τον Ιούλιο του 2024 και η απόφαση, που βγήκε τον Οκτώβριο, ήταν και πάλι απορριπτική.
Το δικαστήριο, με στενή ερμηνεία του νόμου, έκρινε ότι η δήλωση δωρεάς πρέπει να γίνεται το ίδιο έτος της συναλλαγής. Δεν έλαβε υπόψη την αναπηρία, τη δήλωσή μας ότι αγνοούσαμε την υποχρέωση της δήλωσης, ούτε τα αποδεικτικά στοιχεία που προσκομίσαμε: την αναγραφή στα καταθετήρια, την έγκριση του δικαστηρίου και το συμβόλαιο αγοράς.
Το πρόστιμο των 9.000€ είναι υπέρογκο για ένα σπίτι 52 τ.μ., χτισμένο το 1980, και το παιδί μας, που ζει μόνο με προνοιακό επίδομα, δεν έχει δυνατότητα να το πληρώσει.
Το κράτος θα πρέπει τώρα να κατασχέσει το σπίτι του παιδιού μας, καθώς εμείς δεν μπορούμε να καλύψουμε το πρόστιμο.
Αισθανόμαστε ότι πρόκειται για μία εξαιρετικά σκληρή και άδικη κατάσταση. Το μόνο που ζητάμε είναι να επανεξεταστούν τα δικαιολογητικά που έχουμε υποβάλει. Αν αυτά δεν επαρκούν για την αναίρεση του προστίμου, τότε ας προστεθεί το σπίτι του γιου μας στη Βαγία της Αίγινας στην περιουσία του κράτους».
