Ο Κωνσταντίνος Παπαχρήστου είναι μία από τις φωνές των νέων στον ΟΗΕ, έχει δημιουργήσει το «Teens 4 Greece», το πρώτο think tank εφήβων στην Ελλάδα, και ήταν ο μόνος Έλληνας υποψήφιος για το «Διεθνές Βραβείο Ειρήνης για τα Παιδιά 2019», μαζί με την πολυσυζητημένη Γκρέτα Τούνμπεργκ. Όλα αυτά λίγο πριν κλείσει τα 18.
«Νέος θα πει να επιχειρείς να γκρεμίσεις τον κόσμο και να έχεις το θράσος να θες να οικοδομήσεις καινούριο, καλύτερο» έλεγε ο Καζαντζάκης και δεν υπάρχει φράση που να χαρακτηρίζει καλύτερα τον νεαρό Θεσσαλονικιό Κωνσταντίνο Παπαχρήστου. Η κουβέντα μας αποφασίσαμε να γίνει μέσω Skype, καθώς ο Κωνσταντίνος ζει πια στο Λονδίνο όπου και σπουδάζει Πολιτικές Επιστήμες και Διεθνείς Σχέσεις σε βρετανικό πανεπιστήμιο.
Λίγες μέρες νωρίτερα, ήταν υποψήφιος για το «Διεθνές Βραβείο Ειρήνης για τα Παιδιά 2019» που απονέμεται κάθε χρόνο σε έναν έφηβο ο οποίος αγωνίζεται για τα δικαιώματα των παιδιών σε όλο τον κόσμο και, μάλιστα, φέτος ήταν η πρώτη φορά στην ιστορία του θεσμού που υποψήφιος ήταν και ένας Έλληνας. «Μας πήρε τη νίκη μέσα από τα χέρια η Γκρέτα» του λέω αστειευόμενη και γελάει. «Όλα ξεκίνησαν όταν το "Χαμόγελο του Παιδιού" και το "You Smile" με βράβευσαν για το Teens 4 Greece. Κάπως έτσι ξεκίνησε η συνεργασία με το "Eurochild" που είναι ένα δίκτυο όλων των φορέων για τα Δικαιώματα του Παιδιού στην Ευρώπη και από εκεί προέκυψε και η υποψηφιότητά μου για το βραβείο» αναφέρει.
Το εκπαιδευτικό μας σύστημα δεν επιτρέπει τη συνολική ανάπτυξη του ατόμου, το περιορίζει στα μαθήματα και δεν δίνει τη δυνατότητα στα παιδιά να ασχοληθούν με εξωσχολικές δραστηριότητες.
Από την πρώτη κιόλας επίσκεψη στο Teens4Greece.com εύκολα διαπιστώνει κανείς πως η νέα γενιά δεν θέλει να μένει πια στο περιθώριο των εξελίξεων, γίνεται και πάλι ζωντανό κομμάτι της κοινωνίας: αντιδρά και διεκδικεί. «Τα παιδιά της γενιάς μας μεγαλώσαμε στην Ελλάδα της κρίσης, κατά τη διάρκεια ενός τοξικού πολιτικού περιβάλλοντος και από μικρή ηλικία άλλαξαν πολλά δεδομένα στη ζωή μας. Όσο περνούσε ο καιρός ανακάλυπτα ότι υπήρχαν πάρα πολλοί νέοι που ήθελαν να εκφράσουν τις ανησυχίες τους αλλά δεν υπήρχε ο κατάλληλος χώρος» εξηγεί και συνεχίζει: «Λένε πως είμαστε η γενιά των social media και των selfies, πως είμαστε αδιάφοροι. Και ναι, μπορεί κάποιοι από εμάς να είμαστε έτσι. Όπως υπάρχουν και αδιάφοροι καθηγητές, αδιάφοροι γονείς και αδιάφοροι πολιτικοί. Δεν είμαστε όμως όλοι έτσι!».
Μια συνάντηση με τον πρωθυπουργό ή τους πολιτικούς αρχηγούς για την στήριξη του Teens4Greece είναι στα άμεσα σχέδιά του; «Ναι, γιατί όχι; Αν και έχω ως κανόνα να κρατήσω το Teens4Greece μακριά από τα κόμματα. Μπορεί ο καθένας, ανεξάρτητα από τις πεποιθήσεις του και τις πολιτικές του θέσεις, να γράψει και να καταθέσει την άποψή του. Θα ήθελα, όμως, να λειτουργεί ως συμβουλευτικό εργαλείο σε συνεργασία με τα πολιτικά κόμματα. Οι ιδέες μας να χρησιμοποιούνται σε νομοσχέδια για να λύνονται προβλήματα, για μένα αυτή θα ήταν η επιτυχία».
Του ζητώ να απαριθμήσει τα κυρίαρχα προβλήματα που απασχολούν τους Έλληνες εφήβους σήμερα. «Το εκπαιδευτικό μας σύστημα δεν επιτρέπει τη συνολική ανάπτυξη του ατόμου, το περιορίζει στα μαθήματα και δεν δίνει τη δυνατότητα στα παιδιά να ασχοληθούν με εξωσχολικές δραστηριότητες. Επιπλέον το ζήτημα της ανεργίας και της επαγγελματικής αποκατάστασης. Πολλά παιδιά αγωνιούν για το αν θα βρουν δουλειά σε σχέση με αυτό που σπουδάζουν. Φυσικά το προσφυγικό, η κλιματική αλλαγή και η φτώχεια είναι κοινωνικά θέματα που απασχολούν εξίσου και τους νέους» επισημαίνει.
Η καθημερινότητα στην Αγγλία είναι διαφορετική από αυτήν στη Θεσσαλονίκη, είναι καλός φοιτητής, όπως λέει, και σίγουρα ο απώτερος στόχος είναι κάποια στιγμή να επιστρέψει στην Ελλάδα – και «να ασχοληθεί με την πολιτική», τον προλαβαίνω εγώ. «Ένας άνθρωπος είναι ολοκληρωμένος όταν έχει βιώσει κάποιες καταστάσεις στο εξωτερικό. Για να βοηθήσουμε την Ελλάδα, δεν είναι κακό να δούμε τι κάνουν καλά έξω. Όσο για την πολιτική, δεν έχω κάποιο πλάνο. Πολλά πράγματα δεν τα υπολογίζουμε και απλώς συμβαίνουν. Πολιτική δεν είναι απαραίτητα μόνο να είσαι βουλευτής, πολιτική μπορεί να κάνεις ακόμη κι αν εργάζεσαι σε έναν οργανισμό όπως ο ΟΗΕ» ξεκαθαρίζει.
Με δεδομένο ότι οι 17άρηδες πια έχουν δικαίωμα ψήφου, αναρωτιέμαι αν έχουν την απαραίτητη γνώση να αποφασίζουν για το μέλλον του τόπου με την ψήφο τους. «Πιστεύω πως ναι. Γιατί, έχει ένας 40χρονος τη γνώση να ψηφίσει καλύτερα από έναν 17χρονο; Οι 17χρονοι μπορούν και πρέπει να ψηφίζουν. Αν μπει κάποιος στο Τeen4Greece και δει πώς μιλούν οι νέοι θα καταλάβει πως παραδίδουν μαθήματα πολιτικού διαλόγου» αναφέρει. «Πρέπει να αναλάβουμε τις ευθύνες μας ως πολίτες. Όταν κάποιος δεν πηγαίνει να ψηφίσει δεν έχει δικαίωμα να κατηγορεί συνέχεια. Χρειάζεται να περάσουν πολλές γενιές για να αλλάξουν τα πράγματα ριζικά. Κι αν με θεωρούν ρομαντικό; Δεν αξίζει να προσπαθήσω;» καταλήγει.
Το επόμενό του βήμα είναι να δημιουργήσει ένα παγκόσμιο think tank για νέους και στόχος του είναι προσωπικότητες όπως ο Γιάννης Αντετοκούνμπο, ο Λευτέρης Πετρούνιας και η Κατερίνα Στεφανίδη που έχουν εμπνεύσει νέους σε όλο τον κόσμο να γίνουν αρωγοί αυτής της προσπάθειας για να ακουστεί δυνατότερα η φωνή των νεαρών Ελλήνων σε ολόκληρο τον κόσμο.
