Σύμφωνα με το δίκτυο ελεύθερων φαντάρων Σπάρτακος, εκατοντάδες είναι οι καταγγελίες φαντάρων και γονέων για καψώνια και βάναυση συμπεριφορά στο στρατόπεδο 80 ΕΑΡΜΕΘ της Κω.
Στην ιστοσελίδα αναφέρονται τα ακόλουθα:
«Τα προβλήματα στην 80 ΕΑΡΜΕΘ ήταν μεγάλα, αλλά φαίνεται ότι οι τελευταίες αλλαγές στο στελεχικό δυναμικό έχουν μεταβάλει δραματικά τις συνθήκες. Στις καταγγελίες γίνεται λόγος για καψόνια, ακόμη και μπροστά στο Διοικητήριο. Υπαξιωματικοί και αξιωματικοί ασκούν ακραία λεκτική βία, παραβιάζοντας κατάφορα τον Στρατιωτικό Κανονισμό και τις διαταγές, μειώνοντας την προσωπικότητα των φαντάρων και θίγοντας την υπόληψη τους. Η σωματική βία δεν ασκήθηκε, σε συγκεκριμένο επεισόδιο που μας περιγράφτηκε, την τελευταία στιγμή.
Στη βάναυση αυτή συμπεριφορά, που είναι καθημερινό φαινόμενο, να προσθέσουμε και την απίστευτη εντατικοποίηση. Η μονάδα δεν έχει κόσμο, για τους γνωστούς λόγους (εκατοντάδες άχρηστα στρατόπεδα που εξυπηρετούν το πελατειακό κράτος) και την πληρώνουν οι φαντάροι. Οι υπηρεσίες είναι ατελείωτες και η σκοπιά διαδέχεται η μία την άλλη.
Οι ευθύνες του διοικητή και των αξιωματικών είναι τεράστιες. Ενώ θα έπρεπε να αντιμετωπίσουν τα προβλήματα, να σταθούν με ενδιαφέρον απέναντι στους υφισταμένους τους και να σεβαστούν τα δικαιώματα των φαντάρων, αυτοί χειροτερεύουν τα πράγματα σε κάθε ευκαιρία, με κάθε τρόπο. Χαρακτηριστικά αναφέρθηκε, ότι πρόσφατα οι συνάδελφοι βρίσκονταν στο ΚΨΜ για να χαλαρώσουν κάποιες στιγμές και να παρακολουθήσουν ένα ποδοσφαιρικό αγώνα. Ξαφνικά έγινε ντου από βαθμοφόρους, οι οποίοι με φωνές και απειλές έδιωξαν τους φαντάρους από το ΚΨΜ και τους έστειλαν στους λόχους.
Αξίζει όμως να δούμε τις αντιδράσεις και των γονιών. Άνθρωποι που έχουν προσφέρει και προσφέρουν στην κοινωνία μας, που έχουν ζήσει ακραίες καταστάσεις στο παρελθόν και φυσικά δεν ανταμείφτηκαν, ούτε κυρίως το απαίτησαν, όπως οι μεγαλόσχημοι, παρακολουθούν με αγωνία τα όσα υφίστανται τα παιδιά τους.
Όπως μας είπε χαρακτηριστικά ένας από αυτούς «τα παιδιά μας δεν είναι βουτυρόπαιδα». Συγκρίνοντας τη δική τους εποχή και τα όσα ακραία βίωσαν, επισημαίνουν τα εξής: «αυτά που συμβαίνουν στο 80 ΕΑΡΜΕΘ δεν συνάδουν με μια δημοκρατική κοινωνία. Πιστεύαμε ότι όλα αυτά αποτελούν παρελθόν.».
