«Η ισχύς εν τη ενώσει»: αυτή είναι η ρήση στην οποία βασίζεται η φιλοσοφία της Ένωσης «Μαζί για το Παιδί» ακόμα και αυτές τις δύσκολες μέρες του εγκλεισμού εξαιτίας του κορωνοϊού. Το διάστημα της εξάπλωσης της πανδημίας πήρε όλα τα μέτρα για την προστασία της δημόσιας υγείας και με σύμμαχο την τεχνολογία συνεχίζει να εκτελεί αδιάλειπτα όλες τις βασικές υπηρεσίες της με στόχο τη στήριξη των 30.000 παιδιών που έχει αγκαλιάσει. Στο πλαίσιο αυτό έχει προχωρήσει σε σειρά δράσεων για την καλύτερη αντιμετώπιση και θωράκιση της ελληνικής κοινωνίας ενάντια στον ιό.
Το «Μαζί για το Παιδί» είναι μια ένωση μη κερδοσκοπικών σωματείων και ιδρυμάτων που εργάζονται από το 1996 με σκοπό την ευημερία παιδιών και οικογενειών που αντιμετωπίζουν τη φτώχεια, την αναπηρία, την κακοποίηση και την ασθένεια. Επίσης, πρωτοστατεί στην ανταλλαγή καλών πρακτικών και τεχνογνωσίας αλλά και στην προαγωγή της επιστημονικής έρευνας σε θέματα που αφορούν βρέφη, παιδιά και εφήβους σε ανάγκη.
Στον ακινητοποιημένο κόσμο που ζούμε αυτές τις μέρες το έργο ζωής της Ένωσης είναι πιο σημαντικό από ποτέ. Οι δείκτες της ενδοοικογενειακής βίας αυξάνονται, τα οικονομικά προβλήματα μεγεθύνονται και η επόμενη μέρα, όταν θα είμαστε και πάλι «ελεύθεροι», προδιαγράφεται με αβεβαιότητα.
Επικεφαλής όλης αυτής της πολυδιάστατης φιλανθρωπικής προσπάθειας είναι εδώ και πολλά χρόνια η ιδρύτρια και πρόεδρος της Ένωσης «Μαζί για το Παιδί», Αλεξάνδρα Μαρτίνου.
Όλα ξεκίνησαν αρχές της δεκαετίας του '80, όταν η κ. Μαρτίνου γνώρισε μια μητέρα που μεγάλωνε ένα παιδί με σύνδρομο Down. Ο 15χρονος Γιώργος μεγάλωνε σε μια μονογονεϊκή οικογένεια. Ωστόσο, η ιστορία του έμελλε να γίνει ο θεμέλιος λίθος μιας συλλογικής πρωτοβουλίας που είχε έναν κοινό στόχο: δράσεις και συνεργασίες για παιδιά και οικογένειες που αντιμετωπίζουν σημαντικά προβλήματα, εξασφαλίζοντάς τους μια ποιοτική ζωή.
Να θυμίσουμε ότι στην Ελλάδα 30.000 παιδιά κακοποιούνται ετησίως. Και είναι χαρακτηριστικό ότι το ένα τρίτο αυτών των παιδιών βρίσκεται σε ηλικία κάτω των πέντε ετών. Πράγματι, η κοινωνική απομόνωση έχει συμβάλει στην άνοδο των δεικτών κακοποίησης. Ειδικά σε οικογένειες των οποίων τα οικονομικά και οικογενειακά προβλήματα διογκώνονται αυτή την περίοδο
Όλα αυτά τα χρόνια έχουν κληθεί να διαχειριστούν πολλές δυσκολίες. Έτσι και σήμερα, όπως λέει στη LiFO η κ. Μαρτίνου, έρχονται να προσφέρουν απλόχερα αγάπη στα παιδιά που έχουν ανάγκη, με στόχο την αυτονόμηση, την ένταξή τους στην κοινωνία και την προάσπιση της αρχής των ίσων ευκαιριών. Γι' αυτό και ζητούν τη στήριξη όλων σε μια εποχή που η αλληλεγγύη και το αίσθημα της ενότητας είναι πιο αναγκαία από ποτέ.
Το έργο της Ένωσης επεκτείνεται σε όλη τη χώρα. Με τις δράσεις της βελτιώνει την καθημερινότητα 30.000 παιδιών, παρέχοντας είδη πρώτης ανάγκης, υπηρεσίες εκπαίδευσης και υγείας.
Στη συζήτηση μας με την κ. Μαρτίνου διέκρινα χαρακτηριστικά όπως η εγκαρδιότητα, η γενναιοδωρία, η ευαισθησία και η ανιδιοτέλειά, χάρη στα οποία βοηθά τους ανθρώπους που έχουν ανάγκη και, κυρίως, τα παιδιά.
Αποφεύγει τις συνεντεύξεις και μιλά δημόσια εξαιρετικά σπάνια. Στη συνέντευξη που ακολουθεί αναφέρεται στους πυλώνες δράσης της Ένωσης, στο πώς βιώνει η ίδια την πανδημία, στον εθελοντισμό, στους ήρωες της εποχής μας, στα πρότυπα, στην ενδοοικογενειακή βία αλλά και στο τι θεωρεί σημαντικό στη ζωή.
— Ποιοι είναι οι πυλώνες δράσεις της Ένωσης «Μαζί για το παιδί»;
Λόγω των μέτρων που έχουν ληφθεί για τον περιορισμό του κορωνοϊού έχουν πληγεί οικονομικά οι ασθενέστερες και πιο ευάλωτες ομάδες πληθυσμού. Επί παραδείγματι, γονείς παιδιών που αντιμετωπίζουν αναπηρίες και άλλα χρόνια νοσήματα δεν έχουν πρόσβαση σε έξωθεν βοήθεια, με αποτέλεσμα να μην μπορούν να εργαστούν, καθότι τα παιδιά χρειάζονται συνεχή και ειδική φροντίδα. Επίσης, γονείς που στήριζαν τις οικογένειές τους με μεροκάματα και οι μονογονεϊκές οικογένειες έχουν μείνει χωρίς εισόδημα, με αποτέλεσμα να αντιμετωπίζουν σοβαρά προβλήματα επιβίωσης.
Έχουμε τη συμβουλευτική γραμμή 11525 που συνεχίζει να λειτουργεί καθημερινά 9:00-21:00 για όλους όσοι βιώνουν δυσκολίες λόγω του περιορισμού στο σπίτι και χρειάζονται μια συμβουλή ή καθοδήγηση. Έχουμε δημιουργήσει το πρόγραμμα σίτισης άπορων οικογενειών με ανήλικα παιδιά, στο πλαίσιο του οποίου θα δοθεί προτεραιότητα στις πιο ευάλωτες οικογένειες, εξασφαλίζοντάς τους πρόσβαση σε είδη σίτισης και προϊόντα ατομικής υγιεινής.
Επίσης, με το πρόγραμμα «Προσφέρω γιατί Νοιάζομαι» ενισχύουμε με τρόφιμα και είδη προσωπικής φροντίδας ιδρύματα που φιλοξενούν μόνιμα παιδιά και δεν μπορούν να κλείσουν αυτές τις μέρες.
Τέλος, σε συνεργασία με το Σωματείο «ΠΝΟΗ - Φίλοι εντατικής θεραπείας παιδιού» αγοράζουμε ιατρικά μηχανήματα και τα προσφέρουμε σε νοσοκομεία που φιλοξενούν κρούσματα. Μέσα σε έναν μήνα έχουμε συγκεντρώσει ήδη 390.000 ευρώ από χορηγούς. Πρόκειται για 38 μόνιτορ παρακολούθησης ζωτικών λειτουργιών και 90 αντλίες συνεχούς έγχυσης φαρμάκων για δέκα νοσοκομεία της χώρας, ενώ αναμένεται να παραγγελθούν επιπλέον μηχανήματα και αναλώσιμα υλικά αξίας 110.000 ευρώ με στόχο να συμβάλουν στη δημιουργία υποδομών για την υγεία. Γιατί όλοι μαζί «χτίζουμε» το αύριο των παιδιών μας.
Τέλος, η Ένωση βρίσκεται σε ανοιχτή γραμμή επικοινωνίας με την Επιτροπή Δημόσιας Υγείας και το υπουργείο και όσο υπάρχουν χορηγίες, θα μεσολαβούμε για την αγορά σχετικού εξοπλισμού.
— Ποια είναι η δική σας γνώμη γι' αυτό που ζούμε;
Το πιο δυσάρεστο είναι ότι δεν έχει περάσει αρκετός καιρός από τη στιγμή που πετύχαμε να βγούμε στην επιφάνεια της θάλασσας και να πάρουμε μια ανάσα από τη δεκαετή οικονομική λιτότητα. Και σήμερα καλούμαστε να αντιμετωπίσουμε μια νέα κρίση. Ευελπιστώ, όμως, ότι δεν θα διαρκέσει πολύ και ότι θα ανακάμψουμε πολύ γρήγορα. Διάβαζα αυτές τις μέρες ότι, σύμφωνα με τους οικονομολόγους, υπάρχουν τρία σχήματα που αποτυπώνουν την πορεία της οικονομίας ύστερα από μια κρίση. Αρχικά, η ανάκαμψη μπορεί να παρουσιάσει σχήμα «V», δηλαδή από την πτώση στη ραγδαία άνοδο. Έναν άλλο σχηματισμό συμβολίζει το γράμμα «U», δηλαδή τη μεσολάβηση μιας περιόδου στασιμότητας μέχρι να αρχίσουν να ανεβαίνουν οι δείκτες. Τέλος, είναι το «L», το οποίο απεύχομαι, γιατί αναπαριστά μια τάση χρόνιας καθήλωσης.
— Πώς το βιώνετε προσωπικά;
Προφανώς, είναι για όλους μια πρωτόγνωρη κατάσταση. Όλα άλλαξαν σε πολύ σύντομο διάστημα. Ζούμε ημέρες εγκλεισμού και καθολικής απαγόρευσης που δεν είχαμε γνωρίσει ποτέ. Φυσικά, ήταν κάτι αναγκαίο. Ωστόσο, αυτό που μου προκαλεί εντύπωση είναι ότι πλέουμε σε αχαρτογράφητα νερά. Κανείς δεν ξέρει ακριβώς τι μας επιφυλάσσει το μέλλον. Ο περιορισμός, όταν έχει ημερομηνία λήξης, αντιμετωπίζεται σχετικά πιο εύκολα. Αντιθέτως, όταν προχωράς σε άγνωστα πεδία η κατάσταση δυσκολεύει. Αναμφισβήτητα, υπάρχει έντονη ανησυχία για το αύριο. Επίσης, πολλές από τις βεβαιότητές μας κλονίστηκαν. Η μητέρα μου είναι πάνω από ενενήντα ετών. Φοβάται. Κάνει μερικές βόλτες στο μπαλκόνι και δεν μπορώ να την πλησιάσω. Μόνο κάποιες φορές φτάνω ως το πλατύσκαλο. Αυτή η κοινωνική αποστασιοποίηση είναι κάτι το τρομερό. Ακόμα και στις καθημερινές πεζοπορίες για σωματική άσκηση κυριαρχεί μια καχυποψία απέναντι στον άλλο.
— Ως Ένωση πόσο σας έχει επηρεάσει;
Είμαστε μια ανεξάρτητη οικονομικά οργάνωση, που στηρίζεται αποκλειστικά σε ιδιωτικούς πόρους και στη στήριξη εθελοντών. Χάρη στους εθελοντές μας, τη συνεργασία με τα μέλη μας και την αξιοποίηση της τεχνολογίας το «Μαζί για το Παιδί» λειτουργεί με οικονομίες κλίμακας, αναπτύσσοντας και μεγιστοποιώντας το κοινωνικό της αποτύπωμα. Όμως, σε αυτήν τη σύνθετη κατάσταση που ζούμε υπάρχει σε όλους τους επικεφαλής των τμημάτων μια αγωνία διότι, όπως αντιλαμβάνεστε, όλες οι δράσεις και οι εκδηλώσεις μας έχουν ακυρωθεί. Οι πόροι μας προκύπτουν αποκλειστικά από χορηγίες εταιρειών, δωρεές ιδιωτών, έσοδα από προγράμματα εταιρικής κοινωνικής ευθύνης και από τη διοργάνωση πολιτιστικών, αθλητικών και άλλων εκδηλώσεων φιλανθρωπικού χαρακτήρα στην Ελλάδα και το εξωτερικό. Άρα, έχουμε επηρεαστεί σημαντικά στους τομείς των δωρεών και των χορηγιών μας. Οπότε, όπως προβλέπουμε, το 2020 θα είναι πολύ δύσκολο για εμάς. Ελπίζω, ωστόσο, το επόμενο έτος να είναι όλα καλύτερα.
— Πώς σχολιάζετε το γεγονός ότι σε συνθήκες καραντίνας αυξάνεται η ενδοοικογενειακή βία;
Να θυμίσουμε ότι στην Ελλάδα 30.000 παιδιά κακοποιούνται ετησίως. Και είναι χαρακτηριστικό ότι το ένα τρίτο αυτών των παιδιών βρίσκεται σε ηλικία κάτω των πέντε ετών. Πράγματι, η κοινωνική απομόνωση έχει συμβάλει στην άνοδο των δεικτών κακοποίησης. Ειδικά σε οικογένειες των οποίων τα οικονομικά και οικογενειακά προβλήματα διογκώνονται αυτή την περίοδο, με αποτέλεσμα τα παιδιά να γίνονται μάρτυρες ενδοοικογενειακής βίας. Δυστυχώς, περιλαμβάνονται στα αθέατα θύματα της πανδημίας.
— Τι πιστεύετε, γονιός γεννιέσαι ή γίνεσαι;
Η προσωπική μου άποψη είναι ότι γονιός γεννιέσαι. Πάντοτε με θυμάμαι να θέλω να κάνω οικογένεια. Ωστόσο, πέρα από τα δικά μου παιδιά, η αγάπη που τρέφω για όλα τα παιδιά ήταν ο καταλυτικός παράγοντας που με ώθησε σε έναν πιο ενεργό ρόλο ως προς τη φροντίδα, τη μέριμνα και την προστασία τους.
— Ο εθελοντισμός θα ενδυναμωθεί ή όχι μετά την πανδημία;
Ο εθελοντισμός είναι η κινητήρια δύναμη του «Μαζί για το Παιδί». Ο κορωνοϊός και ο φόβος που κυριάρχησε μάς ανάγκασαν να επαναπροσδιορίσουμε τα πάντα. Επομένως, θεωρώ ότι είναι η κατάλληλη στιγμή να προτάξουμε περισσότερο την αξία της αλληλεγγύης και της εθελοντικής προσφοράς. Καλό θα ήταν η παγκοσμιοποίηση, με την ευρεία έννοια, να μην επικεντρωθεί μόνο στην οικονομία, στις αγορές και στην τεχνολογία αλλά να επεκταθεί και σε τομείς αλληλοβοήθειας και συλλογικής υποστήριξης μεταξύ των κρατών και των ανθρώπων. Μια τέτοια κρίση, όπως η σημερινή, δεν μπορεί κανείς να την αντιμετωπίσει μόνος του. Ας το δούμε, λοιπόν, ως ένα παγκόσμιο μάθημα που θα μας εκπαιδεύσει ώστε να στραφούμε περισσότερο στον συνάνθρωπο.
— Τι έχετε μάθει απ' αυτή την κρίση και τι σας συγκίνησε πιο πολύ;
Νομίζω ότι μας ώθησε να αναθεωρήσουμε τον μέχρι πρότινος τρόπο ζωής μας. Να επανεκτιμήσουμε τα μικρά, τα καθημερινά και εκείνα που ίσως πριν θεωρούσαμε ασήμαντα. Ο αναγκαστικός εγκλεισμός μάς έδωσε τη δυνατότητα να ξεφύγουμε από την ταχύτητα, τους γρήγορους και ανταγωνιστικούς ρυθμούς, την εγωπάθεια, και να εστιάσουμε στα απλά, στα λίγα και στα στοιχειώδη. Μια ουσιαστική επιστροφή στα βασικά. Άλλαξαν μονομιάς οι προτεραιότητές μας. Όσον αφορά το τι με συγκίνησε, το γεγονός ότι αναδείχτηκαν οι άνθρωποι που κάνουν πραγματικά έργο και μετρούν στην κοινωνία.
— Ποιοι είναι οι ήρωες του καιρού μας;
Σίγουρα οι γιατροί και οι νοσηλευτές, αλλά θα πρόσθετα ότι είναι και η ταμίας του σούπερ μάρκετ, ο διανομέας, η οδοκαθαρίστρια ή ο τραυματιοφορέας. Όλοι εκείνοι που πριν δεν τους βλέπαμε και δεν τους δίναμε τη δέουσα προσοχή.
— Τι σας δίνει ελπίδα;
Οι πολυάριθμες ομορφιές που έχει η χώρα μας. Και επειδή παραμένω βαθιά αισιόδοξος άνθρωπος, πιστεύω ότι στο τέλος αυτής της δύσκολης συγκυρίας θα τα καταφέρουμε.
— Τι θεωρείτε σημαντικό στη ζωή;
Ως προσωπικότητα, παραμένω υπέρμαχος της απλότητας. Αναμφίβολα, λοιπόν, κρίνω ότι το πιο σημαντικό είναι η υγεία και η ψυχική ηρεμία, αυτά είναι που σε οδηγούν στην ευτυχία.
Περισσότερες πληροφορίες στο www.mazigiatopaidi.gr
σχόλια