Σιγά μην φοβηθώ είναι το σύνθημα της μεγάλης συναυλίας που διοργανώνεται καθώς συμπληρώνονται 5 χρόνια από τη μέρα που ο Χρυσαυγίτης Γιώργος Ρουπακιάς δολοφόνησε τον Παύλο Φύσσα.
Στη μνήμη του Παύλου Φύσσα και με σύνθημα κατά του φασισμού και των νεοναζί, σημαντικοί καλλιτέχνες ενώνουν τις φωνές τους στο Κερατσίνι.
Η συναυλία θα πραγματοποιηθεί το Σάββατο, 15 Σεπτεμβρίου στον Πολυχώρο Λιπασμάτων Δραπετσώνας στο Κερατσίνι.
Οι καλλιτέχνες που συμμετέχουν:
Δημήτρης Πουλικάκος + Νίκος Σπυρόπουλος, Rationalistas, Μεθυσμένα Ξωτικά, Bad Movies, KollektivA, Fer De Lance
After party (drum n bass, hip hop, dub, freestyle) με JUNIOR SP και DAMNED1
(Τα έσοδα από το μπαρ θα διατεθούν στα έξοδα της πολιτικής αγωγής στη δίκη της Χ.Α.)
Το κάλεσμα της οικογένειας και των φίλων του Παύλου Φύσσα:
Κερατσίνι, 1 Σεπτεμβρίου 2018
Σε λίγες μέρες συμπληρώνονται 5 χρόνια από την ημέρα που ο Παύλος στάθηκε όρθιος και κοίταξε "το Τέρας" στα μάτια, αποδεικνύοντας ότι ο φόβος και η ελευθερία, είναι έννοιες που δεν συμβαδίζουν. Από τη μέρα αυτή και μέχρι σήμερα στεκόμαστε κι εμείς ακόμα εδώ, ακλόνητοι, απέναντι στους χρυσαυγίτες δολοφόνους του, που προσπαθούν απεγνωσμένα να αποδείξουν ότι είναι ένα δήθεν ¨νόμιμο¨ πολιτικό κόμμα, και όχι μια νεοναζιστική οργάνωση με μόνο στόχο να κατασπαράξει όποιον φαντασιώνεται ως εχθρό της, σε συνεχεία των ιδεολογικών της προγόνων.
Η Χρυσή Αυγή βρέθηκε με την πλάτη στον τοίχο την ημέρα που δολοφόνησε τον Παύλο, ενώ τον Απρίλιο του 2015, δέχθηκε ένα ακόμα μεγάλο πλήγμα: την έναρξη της δίκης της. Καθώς η διαδικασία σε λίγους μήνες φτάνει στις απολογίες και στη συνέχεια μετά την πρόταση της Εισαγγελέως και τις αγορεύσεις, στην έκδοση της απόφασης, η ηγεσία και τα μέλη της συμμορίας καλούνται να απαντήσουν σε δεκάδες στοιχείων που αποδεικνύουν τον εγκληματικό χαρακτήρα της οργάνωσης. Ενώ μάλιστα οι χρυσαυγίτες αρχικά δήλωναν Έλληνες εθνικιστές και διαμαρτύρονταν πως η δίωξή τους είναι πολιτική, φτάσαμε πλέον στο ¨και τι έγινε που είμαστε ναζιστές¨, όπως πολλάκις έχει ακουστεί από τους υπερασπιστές τους μέσα στην αίθουσα του δικαστηρίου. Βέβαια, όταν έρχεται η ώρα να δικαιολογήσουν οι ίδιοι τις πράξεις τους και το κίνητρο αυτών, δηλαδή τις ιδέες τους, χαρίζουν ευχάριστα διαλείμματα γέλιου, με την γνωστή πλέον χρυσαυγίτικη υπερηφάνεια τους, που ανυπομονούμε να δούμε και στις απολογίες τους.
Μετά τις διώξεις και την αντιφασιστική έκρηξη που ακολούθησε τον Σεπτέμβρη του 2013, η ΧΑ αναγκάστηκε να εξαφανίσει τα τάγματα εφόδου των οργανωμένων επιθέσεων και των προκλητικών παρελάσεων στις γειτονιές. Έπαψε η τρομοκρατία, που θεωρείται το υπέρτατο μέσο επιβολής και εδαφικοποίησης τους, συμφώνα πάντα και με τα δημόσια λεγόμενα τόσο του ίδιου του αρχηγού όσο και του υπόλοιπου "βουλευτικού" πυρήνα. Έτσι, μην έχοντας πλέον το περιθώριο να δράσουν ανοιχτά, καταφεύγουν στον γνωστό "διπλό λόγο" και στην πολιτική μεταμφίεση. Ο διπλός λόγος είναι η προσπάθεια της ΧΑ να εμφανιστεί "νομιμοφανής" προς τα έξω αλλά και να κλείσει το μάτι στα μέλη της, υπενθυμίζοντας ότι η βία παραμένει ο σκοπός και το μέσο. Όσο για την πολιτική μεταμφίεση, είναι γνωστοί για την πατριδοκαπηλία τους. Πρόσφατα, η ανάγκη τους να αποδείξουν ότι προσφέρουν "λαϊκή συμπαράσταση", τους τοποθέτησε μέχρι και στα μέρη που πέρασε η φονική πυρκαγιά, παριστάνοντας τους "πυροσβέστες" ή τους φιλάνθρωπους, σε φωτογραφίες και βίντεο δικής τους επιμέλειας. Τα "αρχέγονα" ένστικτά των υποστηρικτών της βέβαια την πρόδωσαν, αφού η συνήθεια του πλιάτσικου είναι στη φύση του φασίστα. Νωρίτερα τους είδαμε να προσπαθούν να ξαναβγούν από το καβούκι τους σαν αγανακτισμένοι πατριώτες, διοργανώνοντας συγκεντρώσεις για το μακεδονικό, ένα ζήτημα που αναδείχθηκε με τέτοιο τρόπο ώστε να ενισχύσει την ακροδεξιά-εθνικιστική ρητορική, μέσα σε ένα τεχνητό κλίμα υστερίας, με σενάρια περί εδαφικών παραχωρήσεων και επικείμενου πολέμου με γειτονικές χώρες. Ένα ιδανικό κλίμα για αυτούς, που στήθηκε με την ανοιχτή στήριξη και συνδρομή μεγάλου μέρους της εκκλησίας, όσων επέλεξαν να διαδηλώσουν πλάι στους ναζί, αλλά και από τη συντριπτική πλειοψηφία των Μ.Μ.Ε. Αυτό τελικά αποδείχθηκε πως ήταν μια ιδανική πρόφαση για να ξαναβγούν στο δρόμο οι φασίστες και να επιτεθούν με πογκρόμ στη Θεσσαλονίκη και αλλού, σε μετανάστες, χώρους αλληλεγγύης και γενικά σε όποιον θεωρούσαν "ανθέλληνα" εχθρό τους, πάντα με τη στήριξη της αστυνομίας που παράλληλα συλλάμβανε αντιφασιστές.
Παράλληλα νέες φασιστικές ομάδες, που προσπαθούν να αντικαταστήσουν τα τάγματα εφόδου της ΧΑ, έκαναν την εμφάνισή τους, με επιθέσεις στην Αθήνα και τη Θεσσαλονίκη. Το κράτος και οι κυβερνήσεις αφού επί δεκαετίες εξέθρεψαν την ΧΑ, τώρα της επιτρέπουν να λειτουργεί απροκάλυπτα ως μήτρα όλων αυτών των ακροδεξιών ομάδων, πράγμα που φαίνεται να βολεύει έκτος από τους φασίστες και την αστυνομία. Παρόλο αυτά, έρχονται συνεχώς αντιμέτωποι με τις οργανωμένες αντιφασιστικές δυνάμεις στις γειτονιές, που δεν τους επιτρέπουν να διεκδικούν δημόσιο χώρο και λόγο. Η αποφασιστική απάντηση που δίνεται σε κάθε γειτονιά απέναντι στη φασιστική βία, απωθεί τους φασίστες, όπως και στο παρελθόν η ίδια απάντηση απελευθέρωσε περιοχές όπως ο Άγιος Παντελεήμονας, που οι ναζί θεωρούσαν έδρα τους, τρομοκρατώντας ντόπιους και μετανάστες, με επιβολή στηριγμένη στη βία αλλά και στη σιωπή και ανοχή απέναντί τους.
Κάτι αντίστοιχο με αυτό πάλευαν και παλεύουν να κάνουν στον Πειραιά. Τα περισσότερα γραφεία ανά την επικράτεια είναι κλειστά, χάρη στη δράση των αντιφασιστών αλλά και γιατί υπό το βάρος των αποκαλύψεων που γίνεται από το δικαστήριο, συγκλονίζονται και οι τελευταίοι απαθείς, με αποτέλεσμα οι νεοναζί να μην είναι πουθενά ευπρόσδεκτοι. Ο Πειραιάς όμως αποτελεί για αυτούς το τελευταίο τους προπύργιο, αφού είναι μια τοπική που στεγάζει τον διαλυμένο πυρήνα της Νίκαιας, που δολοφόνησε τον Παύλο εκείνο το βραδύ, αλλά και των γύρω περιοχών που στερούνται γραφείων. Όλοι αυτοί μαζί με άλλους γνωστούς στον Πειραιά, στον Κορυδαλλό και στις γύρω γειτονιές θρασύδειλους ναζί, έχουν την εντολή, απευθείας από την ηγεσία, να κρατήσουν όσο μπορούν έντονη παρουσία στους δρόμους, σαν απόδειξη ότι είναι δήθεν πολλοί και αποφασισμένοι. Η νομιμοποίηση που τους παρέχουν τα ορμητήρια - γραφεία τους στο κέντρο του Πειραιά, δίπλα φυσικά στο αστυνομικό τμήμα, είναι κάτι που πρέπει να σταματήσει. Στον Πειραιά τόλμησαν να κάνουν την εμφάνιση τους, άλλες φόρες δηλώνοντας ανοιχτά την ιδιότητα τους σε επιθέσεις και άλλες επιχειρώντας μάταια να μη χρεωθεί τη βία η οργάνωση. Πρόσφατο παράδειγμα η επίθεση στον Ε.Κ.Χ. Φαβέλα, έναν χώρο που εκ φύσεως από την πρώτη στιγμή τοποθετήθηκε αντιφασιστικά στον Πειραιά, όπου χτυπήθηκαν σφοδρά 6 άτομα, ανάμεσα τους και μέλος της πολιτικής αγωγής που μας εκπροσωπεί στη δική της Χ.Α. Επίσης στη Σαλαμίνα επιτεθήκαν κατά τη διάρκεια εκδήλωσης και στο Πέραμα σε αντιφασιστική δράση στη γειτονιά.
Πλησιάζοντας πάλι ο Σεπτέμβρης, είναι για εμάς μια ευκαιρία να τους υπενθυμίσουμε την αυτονόητη θέση μας: Oτι θα παλέψουμε ως το τέλος για να μην παραδοθεί η γειτονιά του Παύλου στους δολοφόνους του. Δεν θα τους επιτρέψουμε να αλωνίζουν στις γειτονιές που μεγαλώνουν τα παιδιά μας, ποτίζοντας την ψύχη τους με τυφλό μίσος. Η καταδίκη των νεοναζί στον δρόμο πρέπει να υποδεχθεί την τυπική καταδίκη από τη δικαιοσύνη, που οφείλει να είναι βαριά και συνολική. Επίσης αυτονόητο για μας είναι ότι σε κάθε περίπτωση οι αγώνες δίνονται στον τόπο και στον χρόνο που διαμόρφωσαν οι ιστορικές συγκυρίες και όχι σε τόπο και σε χρόνο που καθένας ή κάποιοι μεμονωμένα κρίνουν προς το πολιτικό συμφέρον τους. Ομοίως είναι τουλάχιστον αφελές να πει κανείς ότι το "κεντρικοπολιτικό" κρίνεται με βάση τη χωρική έννοια του όρου, και όχι από τα γεγονότα που σηματοδοτούν τις πολιτικές πράξεις. Το γεγονός που αποκλειστικά νοηματοδότησε την 18/9 είναι η δολοφονία του Παύλου στο Κερατσίνι. Τα υπόλοιπα γεγονότα έρχονται να αποδείξουν ότι ο Πειραιάς συνεχίζει να αποτελεί το κέντρο των εξελίξεων και ότι εκεί πρέπει να τελειώσουμε με τους φασίστες. Η κοινωνία του Πειραιά, του Κερατσινίου, της Νίκαιας, του Κορυδαλλού, του Περάματος λειτούργησε και λειτούργει σαν δοκιμαστικός σωλήνας για το πείραμα του μοντέρνου εκφασισμού από τους νεοναζί και τους υποστηρικτές τους, που πλέον εστίασαν όλες τους τις δυνάμεις για να κρατηθούν τόσο στον δρόμο όσο και εκλογικά.
Για όλα τα παραπάνω, καλούμε όποιον νιώθει την ευθύνη να σταθεί μαζί μας και απέναντι τους στις φετινές εκδηλώσεις μνήμης και αγώνα στο Κερατσίνι. Στις 15/9 και όπως κάθε χρόνο, διοργανώνουμε στον νέο χώρο των Λιπασμάτων του Δήμου Κερατσινίου – Δραπετσώνας, μεγάλη συναυλία με τίτλο 5 ΧΡΟΝΙΑ #ΣΙΓΑ_ΜΗ_ΦΟΒΗΘΩ όπου συμμετέχουν καλλιτέχνες από όλο το μουσικό φάσμα παίρνοντας θέση με τη μουσική τους, και στις 18/9 στηρίζουμε την κεντρική αντιφασιστική πορεία που ξεκινάει από το μνημείο του Παύλου στο Κερατσίνι, με κατεύθυνση φέτος προς τα γραφεία των δολοφόνων στον Πειραιά. Τα έσοδα της συναυλίας θα διατεθούν για την κάλυψη των εξόδων της πολιτικής αγωγής στη δική της Χ.Α.
Τέλος, να επισημάνουμε ότι με κανένα τρόπο δεν συνδεόμαστε με την ΚΕΕΡΦΑ και τις εκδηλώσεις της, και ειδικότερα τη συναυλία και το συλλαλητήριο στην Αθήνα στις 15/9, παρότι αυτή επιχειρεί για ακόμα μία χρονιά να παραπλανήσει ως προς τη δήθεν συμμετοχή μας στις δράσεις της, τόσο τους καλλιτέχνες που συμμετέχουν, όσο και το αντιφασιστικό κίνημα και τον κόσμο που θέλει να μας στηρίξει.
σχόλια