Mία μέρα μετά την επίθεση και τη φωτιά στα γραφεία της Αφγανικής Κοινότητας Προσφύγων και Μεταναστών στην οδό Χαλκοκονδύλη 35, στο σημείο βρίσκεται συγκεντρωμένος πολύς κόσμος αλλά και μέλη της κοινότητας.
Όπως μας πληροφορούν, η επίθεση σημειώθηκε μεταξύ 1 και 2 το μεσημέρι, χθες, Πέμπτη.
Πιο συγκεκριμένα, γύρω στις 3 παρά 25, ο διαχειριστής της πολυκατοικίας ενημέρωσε τον πρόεδρο της κοινότητας πως είχε ξεσπάσει φωτιά στα γραφεία.
«Ευτυχώς που δεν ήταν κάποιες μέσα και δεν είχαμε θύματα» μας επισημαίνουν. Ο τελευταίος υπάλληλος είχε φύγει λίγο πριν από τη 1 το μεσημέρι.
«Κάθε μέρα έρχονται εδώ αρκετά παιδιά και γυναίκες πρόσφυγες. Φανταστείτε να βρισκόταν μέσα εκείνη την ώρα κάποιος» σημειώνει ο πρόεδρος της κοινότητας, Ταχίρ Αλιζάντεχ.
Με μία γρήγορη αυτοψία στο χώρο διαπιστώνει κανείς ότι οι ζημιές είναι μεγάλες. Αντικείμενα έχουν γίνει στάχτη, έπιπλα και τοίχοι έχουν καεί ή σημαδευτεί δια παντός από τις φλόγες.
Παρεμπιπτόντως, δεν έγινε διάρρηξη. Όπως μας εξηγούν ορισμένοι από τους παρευρισκομένους, οι δράστες έριξαν κάποιου είδους εύφλεκτο υλικό στην ξύλινη πόρτα με αποτέλεσμα η φωτιά να εξαπλωθεί γρήγορα και εντός των γραφείων.
Την ευθύνη για την επίθεση ανέλαβε χθες το απόγευμα η οργάνωση «Κρυπτεία». Υπενθυμίζεται ότι η ίδια οργάνωση είχε αναλάβει και την ευθύνη για την επίθεση στο σπίτι του 11χρονου Αμίρ στην Δάφνη τον περασμένο Οκτώβριο.
Τα μέλη της «Κρυπτείας» δεν έχουν μείνει μόνο εκεί. Οι άνθρωποι που έχουν μαζευτεί λένε πως η συγκεκριμένη οργάνωση έχει προβεί σε απειλητικά τηλεφωνήματα και σε άλλες κοινότητες προσφύγων και μεταναστών καθώς και στο Ελληνικό Φόρουμ Μεταναστών.
«Σκεφτόμαστε σοβαρά να αλλάξουμε γραφείο» τονίζει ο πρόεδρος και μας εξηγεί ότι αυτή είναι η δεύτερη φόρα που τα γραφεία της Αφγανικής Κοινότητας γίνονται στόχος επίθεσης. Είχε γίνει άλλη μία το 2010 που τους είχε αναγκάσει μάλιστα να αλλάξουν γραφεία και να μεταφερθούν εδώ.
Αυτός είναι και ο λόγος που τα δύο πρώτα χρόνια δεν είχαν βάλει ταμπέλα έξω από τα γραφεία. Υπήρχαν, μάλιστα, φορές που έβρισκαν συνθήματα γραμμένα έξω από την πόρτα.
«Δεν πρόκειται, όμως, να φοβηθούμε τους φασίστες» προσθέτει ο κ. Αλιζαντέχ. «Εδώ δε φοβηθήκαμε τους ταλιμπάν και τις φυλακές στο Αφγανιστάν».
