Στα ύψη οι εκτρώσεις

Στα ύψη οι εκτρώσεις Facebook Twitter
8

Σε ύψη-ρεκόρ φτάνει πλέον ο αριθμός των εκτρώσεων στην Ελλάδα, ενώ αντίστροφη είναι η πορεία των γεννήσεων, γεγονός που αποδίδεται στην κρίση. Συγκεκριμένα, σύμφωνα με στοιχεία που δημοσιεύει η ιστοσελίδα aggelioforos,  στη χώρα μας γίνονται 140 εκτρώσεις ανά χίλιες Ελληνίδες, ενώ οι τοκετοί στη Θεσσαλονίκη έχουν μειωθεί κατά 20%. Συνολικά οι διακοπές κύησης εκτιμάται ότι ενδέχεται να φτάνουν και τις 300 χιλιάδες.

Στο ρεπορτάζ υπάρχουν εκτιμήσεις μαιευτήρων-γυναικολόγων που κάνουν λόγο για 9,5 χιλιάδες διακοπές κυήσεων το χρόνο στην πόλη ενώ πλέον οι γεννήσεις στη συμπρωτεύουσα δεν αγγίζουν σε καμία περίπτωση τις 12.000 - 14.000, όπως συνέβαινε πριν ξεσπάσει η κρίση.

Στην Ελλάδα, την περίοδο 2007-2009 γεννιούνταν 100.000 με 110.000 παιδιά το χρόνο. Ωστόσο, από το 2010 εκφράζονται φόβοι ότι μετά βίας οι γεννήσεις  αγγίζουν πλέον τις 80.000.

Σύμφωνα με την ιστοσελίδα, τα τελευταία τρία χρόνια οι γεννήσεις μειώνονται σταδιακά σε ποσοστά που κυμαίνονται στο 15%-30%. Πτώση κατά 20-25% παρουσιάζει και ο αριθμός των προσπαθειών για εξωσωματική γονιμοποίηση στα κέντρα γονιμότητας.

8

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Δεν φταίει το αττικόψαρο για το πάγωμα των αντιπλημμυρικών: «Προσπαθούν να κάνουν εισβολή σε προστατευόμενη περιοχή»

Ελλάδα / Δεν φταίει το αττικόψαρο για το πάγωμα των αντιπλημμυρικών: «Προσπαθούν να εισβάλουν σε προστατευόμενη περιοχή»

«Το αττικόψαρο έγινε ο καρχαρίας των ρεμάτων της ανατολικής αττικής», λέει ο Σταμάτης Αρναούτης από την Πρωτοβουλία για την Προστασία του Ερασίνου
LIFO NEWSROOM

σχόλια

4 σχόλια
όλα αυτά σε μία κοινωνία που ''παγώνει'' το θέμα για το μάθημα της σεξουαλικής αγωγής στα σχολεία εν έτει 2013,λόγω διαφωνιών με τον εκκλησιαστικό κύκλο και μπλα μπλα μπλα. Και μετά απορρούμε και με τα ποσοστά των εκτρώσεων.
Αυτό που συνειδητοποιώ διαβάζοντας το άρθρο είναι ότι αυτοί στους οποίους αναφέρετε το άρθρο ακόμη και οι σχολιαστές (εκτός του /της sogl), βλέπουν τόσο κοντόφθαλμα και δεν εντοπίζουν το πρόβλημα στην πραγματική του διάσταση! Και εξηγούμαι με βάση , φυσικά, την προσωπική μου εμπειρία , δράση και στάση στην κοινωνία που ζω και εργάζομαι. Με τη γυναίκα μου έχουμε αποκτήσει πέντε παιδιά , το πέμπτο μάλιστα παιδί της κρίσης (γεννήθηκε στις αρχές Ιανουαρίου)χωρίς να ανήκουμε σε κάποια φανατισμένη θρησκευτική ή άλλη ομάδα που μας υποχρεώνει προς αυτή την κατεύθυνση και έχοντας πλήρη συνείδηση των πράξεών μας. Το εισόδημά μας είναι ένας αρκετά καλός μισθός από την πλευρά μου , η γυναίκα μου δεν εργάζεται και φροντίζει τα παιδιά μας, δεν είναι αρκετό όμως για να ζήσουμε όπως η κοινωνία «προστάζει». Το διάστημα πριν αποκτήσουμε το πρώτο μας παιδί όλη τη μέρα γυρίζαμε από καφέ σε καφέ ,βόλτες στην αγορά ,ψώνια, τσιπουράδικα, κινηματογράφο και άλλα πολλά και πραγματικά το διασκεδάσαμε. Σιγά, σιγά αυτά υποχώρησαν και αποτελούν μια ευχάριστη ανάμνηση… Στα παιδιά μας, από μικρά ακόμη, προσπαθήσαμε να τους δείξουμε , με κόπο πολλές φορές, πως οι ανάγκες μας είναι πολύ μικρότερες από αυτές που προσπαθεί η κοινωνία γύρω μας να μας πλασάρει και πως πρέπει να ζούμε την κάθε μας μέρα απολαμβάνοντάς την και να είμαστε αυτάρκεις. Τώρα είμαστε στο σπίτι και απολαμβάνουμε την παρέα μεταξύ μας , παίζοντας επιτραπέζια παιγνίδια , βλέποντας ταινίες, διαβάζοντας κ.λ.π.Θεωρώ λοιπόν πως είναι απαράδεκτο να μην κάνω παιδιά επειδή δεν έχω αρκετά χρήματα (δεν ισχύει αυτό πάντα)και θα στερήσω πράγματα και απολαύσεις από τον εαυτό μου! Επίσης, να μένει η γυναίκα μου έγκυος και να κάνει έκτρωση ,επειδή δεν μεριμνήσαμε να πάρουμε τις απαραίτητες προφυλάξεις , αγνοώντας τις ψυχοσωματικές συνέπειες μιας έκτρωσης, για τις οποίες δεν έχω ποτέ ακούσει να αναφέρεται κανένας ειδήμων (πάντα με εκνεύριζε η ερώτηση των συναδέλφων στο άκουσμα μιας νέας εγκυμοσύνης μας: «Θα το κρατήσετε;»). Ή πάλι, να έχεις ένα κράτος πρόνοιας το οποίο προνοεί ισοπεδωτικά ώστε να περικόψει τα πενιχρά επιδόματα που έδινε στις οικογένειες, για να πληρώνει ακόμη υπεράριθμους υπαλλήλους χωρίς αντικείμενο εργασίας από τη μια (μια βόλτα στους περισσότερους δήμους και δημόσιες υπηρεσίες είναι αρκετή) και από την άλλη κάποιες υπηρεσίες και Νοσοκομεία να υπολειτουργούν χωρίς αρκετούς υπαλλήλους.Οι σύλλογοι πολυτέκνων ζὠντας ακόμη στην εποχή της τουρκοκρατίας μας απειλούν μέσω των περιοδικών τους , πως οι Τούρκοι θα μας κατακτήσουν επειδή κάνουν πολλά παιδιά…. Και χρησιμοποιούν την όποια επιρροή τους στην προσωπική πολιτική τους εξέλιξη….Από το Νηπιαγωγείο ακόμη τα παιδιά μας μαθαίνουν πώς να γίνουν σωστοί καταναλωτές, και συνεχίζουν έτσι και στο Δημοτικό και στο Γυμνάσιο και στο Λύκειο λαμβάνοντας πενιχρές δόσεις παιδείας και συνεχίζοντας το μοντέλο της παπαγαλίας , παρά τις αντίθετες κατευθύνσεις των προγραμμάτων εκπαίδευσης , χωρίς να τους βοηθούν να αναπτύξουν την κριτική σκέψη. (Ακόμη με κοιτούν σαν εξωγήινο οι άλλες μητέρες στο νηπιαγωγείο επειδή δεν δέχτηκα να αγοράσω μια στολή εποχής για την κόρη μου για μια φτηνιάρικη χριστουγεννιάτικη παράσταση που ετοίμαζαν για τη γιορτή του σχολείου και επειδή δεν δέχτηκα να συνεισφέρω για να πληρώσουμε επαγγελματία φωτογράφο να βγάλει φωτογραφίες και βίντεο από τη γιορτή (τους είπα πως θα ντύσω την κόρη μου «το κοριτσάκι με τα σπίρτα» για τη γιορτή!)Αν με ρωτήσετε αν φοβάμαι για το μέλλον των παιδιών μου , θα σας απαντήσω πως ανησυχώ αλλά ΔΕΝ φοβάμαι. Όσο οι δυνάμεις μου (σωματικές και ψυχικές) μου το επιτρέπουν θα αγωνίζομαι για να τους εξασφαλίσω (με την ενεργό συμμετοχή και της μητέρας τους) τα εφόδια για να μπορούν να στέκονται γερά στα πόδια τους και να αντιμετωπίζουν κάθε είδους προκλήσεις και κρίσεις.Όσο για τους πολιτικάντηδες και τους παρατρεχάμενούς τους που αποφασίζουν για μας:Η ζωή τους και η ζωή μου… Ο καθένας μας θα έχει το τέλος που του ταιριάζει!Υ.Γ. Όπως λέει και κάποιος φίλος μου: «Να είμαστε αισιόδοξοι ότι θα αλλάξει κάτι στην Ελλάδα όταν οι Έλληνες μάθουν πού να καπνίζουν και πού να παρκάρουν».
Και για την υπογεννητικότητα φταίνε οι δημόσιοι υπάλληλοι.Πάντως μου φαίνεται παράδοξο από τη μία να λέμε ότι μαθαίνουμε τα παιδιά μας να ζουν με λιγότερες ανάγκες κι από την άλλη να ζητάμε επιδόματα από το κράτος. (Κι αφού έχουμε επιλέξει να εργάζεται μόνο ο ένας.)
Δηλαδή για να μή βάλουν προφυλακτικό οι άντρες, κάνουν έκτρωση οι γυναίκες;...Η έκτρωση δεν είναι αντισυλληπτική μέθοδος, είναι τελευταία λύση ανάγκης. Πότε επιτέλους θα γίνει κατανοητό κάτι τόσο απλό; Αλλο το σεξ, άλλο η αναπαραγωγή. Αυτά τα δύο ταυτίζονται μόνο εντός των θρησκειών και των πατριαρχικών κοινωνιών. Για πόσο ακόμα θα ζούμε σύμφωνα με τις καταπιεστικές, αντι-ερωτικές αρχές τους;...
Δεν είναι καθόλου εύστοχο, ένα τόσο μεγάλο κοινωνικό πρόβλημα να το υποβιβάζεις σε ένα πρόβλημα διαφυλικής αντιπαράθεσης. Μην αφήνεις τον μισανδρισμό σου να σε τυφλώνει. Δε ζούμε πλέον στο 40 όπου οι γυναίκες ήταν υποχείρια των αντρών, αμόρφωτες, ακαλλιέργητες, αδύναμες απέναντι στους άνδρες και την κοινωνία. Μην υποβαθμίζεις τόσο πολύ τον ρόλο της γυναίκας, μην την μετατρέπεις σε άβουλο θύμα. Το φαινόμενο της έκτρωσης δεν αφορά απομονωμένες επαρχίες, αλλά κατα κύριο λόγο τα μεγάλα αστικά κέντρα. Επίσης δεν αφορά μόνο σε πληθυσμό αγροτικό, χαμηλού μορφωτικού επιπέδου αλλά αφορά σε όλα τα κοινωνικά και μορφωτικά στρώματα. Δεν είναι δυνατόν να ρίχνεις όλο το ανάθεμα και την κατηγόρια στον κάφρο άντρα που πιέζει τις γυναίκες, αλλά και σε κείνη την γυναίκα που προκειμένου να μη χάσει το κελεπούρι κάνει ό,τι ακριβώς της ζητήσει ο κάφρος γιατί "δεν έχει την ίδια αίσθηση". Το επιχειρήμά σου περί μη χρήσης προφυλακτικού λόγω θρησκείας, μπορεί να ισχύει αλλά και πάλι αφορά μόνο σε μια τραγική μειοψηφία πλέον. Κατά την άποψη μου μπροστά στην ανάγκη σου να κατηγορήσεις τον αντρικό πληθυσμό κάνεις μετατόπιση του προβλήματος. Η άποψη μου είναι οτι η αλλαγή στα ήθη και στις συμπεριφορές έγινε ξαφνικά χωρίς να προηγείται ή να υπάρχει παράλληλα η αντίστοιχη εκπαίδευση είτε στα σχολεία είτε εντος της οικογένειας. Τα περί ευθυνών είτε στους άντρες αποκλειστικά είτε στις γυναίκες είναι άδικη και άστοχη.
@wishes: μισανδρισμός, άβουλο θύμα, ανάγκη(;) να κατηγορήσω κλπ. κλπ. Πού τα είδες όλα αυτά στο σχόλιό μου; Τα στερεότυπα αναπαράγονται και απο τα δύο φύλα, εννοείται. Ειδαλλιώς ούτε τα χατήρια του "κελεπουριού" ούτε η γενικευμένη καφρίλα ούτε η αμοιβαία υποκρισία/χρήση θα επιβίωναν. Οσο για το τί υφίστανται οι γυναίκες, τί αποσιωπούν και τι ανέχονται, αυτά είναι γνωστά αλλά και άγνωστα μαζί και χρειάζονται πολλές συζητήσεις.Και κάτι άλλο: δεν υπάρχει κάποια ιδιαίτερη αλλαγή, λίγο να ξύσει κανείς την επιφάνεια τις ίδιες προσβλητικές συμπεριφορές θα βρεί.
γιατί τσακώνεστε; άντρες και γυναίκες είναι πληθυσμός με προδιαγραφές Υποσαχάριας Αφρικής σε όλα του εκτός από το εισόδημα. Και αυτό διορθώνεται πολύ γρήγορα.