Η οδυνηρή οικολογική καταστροφή, από τη φωτιά στο δάσος της Δαδιάς, πρέπει να γίνει αφορμή για να δούμε με άλλο μάτι την ουσιαστική προστασία των δασών μας, επισημαίνει η WWF Ελλάς.
Η πυρκαγιά μέσα στο Εθνικό Πάρκο Δαδιάς- Λευκίμης- Σουφλίου καίει για έβδομη συνεχή ημέρα. Με τις έως τώρα εκτιμήσεις, έχουν καεί 25.000 στρέμματα ενός μοναδικού δάσους, παγκόσμιας οικολογικής σημασίας, ενώ συνεχίζει να απειλείται ο μοναδικός αναπαραγόμενος πληθυσμός μαυρόγυπα σε ολόκληρη τη Βαλκανική χερσόνησο, επισημαίνει η οργάνωση.
«Η φωτιά καίει τον μεγάλο πυρήνα του Πάρκου και εγείρει τεράστια ανησυχία εντός και εκτός της χώρας: ένας παγκόσμιας σημασίας οικολογικός θησαυρός, μια από τις σημαντικότερες προστατευόμενες περιοχές στη χώρα μας και πανευρωπαϊκά, καίγεται επί μέρες και μάλιστα χωρίς ακραίες συνθήκες!», τονίζει η WWF Ελλάς σε ανακοίνωση με τίτλο «Τα ερωτήματα που “καίνε” τη Δαδιά».
Σημειώνει ότι οι προσπάθειες της Πυροσβεστικής, της δασικής υπηρεσίας, των εθελοντών, της αυτοδιοίκησης και κατοίκων της περιοχής έχουν υπάρξει συγκινητικές. Παράλληλα, επισημαίνει ότι φέτος είχε προηγηθεί έγκαιρη συντήρηση σημαντικού μέρους δασικών δρόμων και αντιπυρικών ζωνών.
Δυστυχώς όμως, συνεχίζει η WWF, στις δασικές πυρκαγιές όλα κρίνονται εκ του αποτελέσματος και τα μέχρι στιγμής δεδομένα μόνο θλίψη προκαλούν.
«Είναι επιτακτική ανάγκη να τεθούν επί τάπητος όσα οδήγησαν σε αυτήν την κατάσταση και δεν μπορεί παρά να αναρωτηθεί κανείς για τα εξής:
- Ποια είναι η ιδιαίτερη μέριμνα της Πολιτείας και του μηχανισμού δασοπυροπροστασίας για τους μοναδικούς θύλακες ζωής που είναι οι προστατευόμενες περιοχές της χώρας; Υπάρχει ειδικό σχέδιο και τοπική εξειδίκευση για αυτά τα οικολογικά διαμάντια;
- Είναι ο κρατικός μηχανισμός έτοιμος να διαχειριστεί και να αντιμετωπίσει τις ιδιαιτερότητες των πυρκαγιών σε αμιγώς δασικές περιοχές και προστατευόμενα οικοσυστήματα; Τι πρέπει να αλλάξει επιχειρησιακά σε επίπεδο επίγειας και εναέριας προσέγγισης, αλλά και συνολικού συντονισμού και αξιοποίησης της τοπικής γνώσης;
- Τι σημαίνει ουσιαστική πρόληψη και πώς συνδέεται με τη δασική διαχείριση ειδικά σε περιοχές μοναδικής οικολογικής αξίας και με δεδομένες τις ιδιαιτερότητες που αυτές έχουν;
- Τι πόρους έχει διαθέσει (ή περικόψει…) η Πολιτεία διαχρονικά τις τελευταίες δεκαετίες προκειμένου να είναι αποτελεσματικό το σύστημα διακυβέρνησης των Προστατευόμενων Περιοχών και η Δασική Υπηρεσία;
- Πώς είναι δυνατόν να υπάρχει ουσιαστική προστασία όταν τα σχήματα που καλούνται να την σχεδιάσουν και να υλοποιήσουν τη διαχείριση στην πράξη, δεινοπαθούν από υποστελέχωση, απουσία προοπτικής και έλλειψη σαφούς θεσμικού πλαισίου, όπως τα προεδρικά διατάγματα που ακόμα εκκρεμούν εδώ και χρόνια;».
Με αφορμή την πυρκαγιά στη Δαδιά, όλοι οι εμπλεκόμενοι φορείς πρέπει να συνειδητοποιήσουν ότι εξαντλήθηκαν τα περιθώρια και επιβάλλεται να επανεξεταστεί συνολικά το σύστημα κατάσβεσης, ο σχεδιασμός πρόληψης και η επιχειρησιακή αντιμετώπιση τέτοιων περιστατικών, υπογραμμίζει η WWF Ελλάς.
«Το πάθημα όλων των τελευταίων ετών πρέπει επιτέλους να γίνει μάθημα, αλλά και αφορμή να αλλάξουν όλες οι αστοχίες στον επίσημο σχεδιασμό», συμπληρώνει η ανακοίνωση.
Η απίστευτη οικολογική αξία του δάσους Δαδιάς
Το Εθνικό Πάρκο Δαδιάς- Λευκίμης- Σουφλίου είναι μια από τις παλαιότερες και μεγαλύτερες προστατευόμενες περιοχές στην Ελλάδα, εθνικής και ευρωπαϊκής οικολογικής σημασίας, επισημαίνει η οργάνωση.
Φιλοξενεί τρία από τα τέσσερα είδη γύπα της Ευρώπης και αποτελεί ένα από τα λίγα εναπομείναντα καταφύγια για 36 διαφορετικά είδη απειλούμενων αρπακτικών, όπως ο θαλασσαετός, ο βασιλαετός ο κραυγαετός και το κιρκινέζι.
Πέρα από τα πουλιά, φιλοξενεί εντυπωσιακή ποικιλία ειδών ζώων, από έντομα, έως αμφίβια και από τα ερπετά ως θηλαστικά. Επιπλέον, το Εθνικό Πάρκο Δαδιάς έχει ανυπολόγιστη οικολογική σημασία επειδή φιλοξενεί τον μοναδικό αναπαραγόμενο πληθυσμό μαυρόγυπα (30-35 ζευγάρια) σε ολόκληρη τη Βαλκανική χερσόνησο.
Καθώς συνεχίζεται η μάχη, το κυριότερο στοίχημα παραμένει η προστασία αυτού του πληθυσμού και της αποικίας του μαυρόγυπα, τονίζει η οργάνωση. «Η πιθανή απώλεια των μεγάλων δέντρων που στηρίζουν τις φωλιές και η καταστροφή του δάσους που τις περιβάλλει θα είναι κάτι αδιανόητο. Ένας εθνικός και ευρωπαϊκός θησαυρός θα εξαφανιστεί ανεπιστρεπτί, χωρίς δυνατότητα αποκατάστασης ή αναπλήρωσης», προειδοποιεί.
Η οργάνωση καταλήγει εκφράζοντας την ελπίδα ότι η επόμενη ημέρα θα βρει το δάσος της Δαδιάς λαβωμένο, αλλά όχι θανάσιμα τραυματισμένο. «Ελπίζουμε ότι η επόμενη μέρα, θα βρει την Πολιτεία πιο έτοιμη και πιο αποφασισμένη να προστατεύσει τους πολύτιμους αυτούς θησαυρούς της χώρας μας, που χωρίς εκείνους δεν μπορεί να υπάρξει καμία ζωή», συμπληρώνει.
