Ποια είναι η ιδέα στην οποία βασίζεται η έκθεση «Στα άδυτα της Εθνικής Πινακοθήκης;»
Υποθέτω, μια προσπάθεια ανάδειξης αποκτημάτων της Πινακοθήκης που για καιρό ουδέποτε είχαν εκτεθεί όπως -ατυχώς κατ’ εμέ- συνέβη με τη συλλογή έργων σε χαρτί. Η εν λόγω συλλογή είναι δε ιδιαιτέρως εκτεταμένη - ιδίως για τα πεπερασμένα και πενιχρά ελληνικά μέτρα.
Η έκθεση ήταν χωρισμένη σε ενότητες. Ξεχώρισες κάποια;
Πρακτικώς, ήταν χωρισμένη σε έκθεση ελληνικής -δυστυχώς βαλκανικής- ζωγραφικής και σε μια πάρα πολύ καλή έκθεση χαρακτικής και σχεδίων πανευρωπαϊκής εμβέλειας. Ξεχωρίζουν, το δίχως άλλο, τα χαρακτικά των Ρέμπραντ και Ντίρερ.
Υπήρχε κάποιο έργο που να σου τράβηξε την προσοχή;
Το εξαίσιο δοκίμιο της «Σταυρώσεως» του Ρέμπραντ με καλέμι και ξηρή χάραξη, δίχως ίχνος οξυγραφίας. Τέτοιο πυκνό μαύρο δεν υπάρχει περίπτωση να καταφέρει να το αποδώσει κάποιο άλλο μέσο, πλην της χαρακτικής.
Τι σου έκανε εντύπωση στην έκθεση;
Εντυπωσιάζει η έκθεση των έργων σε χαρτί, και ιδίως η εμπεριστατωμένη στοιχειοθέτησή τους εκ μέρους της επιμελήτριας Μαριλένας Κασιμάτη. Η ταυτοποίηση των πραγματικών δημιουργών σε σχέση με τη λανθασμένη απόδοση σε μαθητές ή αντιγραφείς κατά την εποχή της αποκτήσεως ορισμένων έργων από την Εθνική Πινακοθήκη είναι κατατοπιστική και απολύτως αναγκαία και για τους επισκέπτες αλλά και για τους μελετητές. Ακόμη εντυπωσιακότερο, όμως, είναι το γεγονός πως η Εθνική Πινακοθήκη διαθέτει, δίχως υπερβολή, πραγματικούς θησαυρούς, όπως πλήρεις σειρές των «Caprichos» και των «Δεινών του Πολέμου» του Γκόγια που είδαμε το καλοκαίρι του 2008 και, απ’ ό,τι έμαθα, εκτός των άλλων, των «Φυλακών» του Piranesi. Δυστυχώς, αυτά τα έργα δεν έχουν εκτεθεί ακόμη στην Πινακοθήκη. Μακάρι στο -όχι απώτερο, ευελπιστώ- μέλλον να παρουσιαστούν ετούτα τα διαμάντια που η Πινακοθήκη δεν χρειάζεται καν να δανειστεί απ’ το εξωτερικό, μια και ανήκουν εδώ και δεκαετίες στις συλλογές της. Σε μια τόσο κακή οικονομική συγκυρία, αυτό θ’ αποδειχτεί χρησιμότατο.
_________
Διαβάστε επίσης : Περίεργα πράγματα (στα Άδυτα της Εθνικής Πινακοθήκης)
σχόλια