Μέχρι το 2100 έως και 5,5 δισεκατομμύρια άνθρωποι θα μπορούσαν να επηρεαστούν από τη ρύπανση των επιφανειακών υδάτων, σύμφωνα με μελέτη μοντελοποίησης που δημοσιεύτηκε στο περιοδικό «Nature Water».
Σύμφωνα με τα ευρήματα, η υποσαχάρια Αφρική προβλέπεται να γίνει παγκόσμια εστία επιφανειακής ρύπανσης των υδάτων μέχρι το τέλος του αιώνα.
Συγκεκριμένα, με βάση την έρευνα, τόσο η κλιματική αλλαγή όσο και η κοινωνικοοικονομική ανάπτυξη αναμένεται να επηρεάσουν τη διαθεσιμότητα του νερού τις επόμενες δεκαετίες. Οι ρύποι από διάφορους τομείς χρήσης του νερού, όπως οι οικιακές, μεταποιητικές, κτηνοτροφικές και αρδευτικές δραστηριότητες, μπορούν να επηρεάσουν την ποιότητα του νερού και η διαχείριση που απαιτείται για τον μετριασμό αυτών των επιπτώσεων δεν είναι συνεπής σε παγκόσμιο επίπεδο. Επιπλέον, οι παγκόσμιες ποσοτικές προβλέψεις για τη μελλοντική ποιότητα των υδάτων είναι ελάχιστες.
Η επιστημονική ομάδα χρησιμοποίησε ένα παγκόσμιο μοντέλο υψηλής ανάλυσης για την ποιότητα των επιφανειακών υδάτων για την προσομοίωση της θερμοκρασίας του νερού και των δεικτών περιεκτικότητας σε άλατα, οργανικής και παθογόνου ρύπανσης για την περίοδο ως το 2100.
Οι ερευνητές, με επικεφαλής τον ερευνητή του πανεπιστημίου της Ουτρέχτης, Έντουαρντ Τζόουνς, διαπίστωσαν ότι το ποσοστό του παγκόσμιου πληθυσμού που θα εκτίθεται σε ρύπανση μέχρι το τέλος του αιώνα κυμαίνεται ανάμεσα σε 17-27% (νερά με περιεκτικότητα σε άλατα), 20-37% (οργανική ρύπανση) και 22-44% (παθογόνα ρύπανση).
Παράλληλα, η κακή ποιότητα των επιφανειακών υδάτων τονίζουν ότι θα επηρεάσει δυσανάλογα τους ανθρώπους που ζουν στις αναπτυσσόμενες χώρες. Για παράδειγμα, οι ασθένειες που προκαλούνται από μολυσμένο με παθογόνα νερό μπορούν να αποτελέσουν σημαντικό κίνδυνο για τους ανθρώπους. Επίσης, η παραγωγή ενέργειας μπορεί να παρεμποδιστεί από ένα συνδυασμό τόσο χαμηλών επιπέδων νερού όσο και υψηλών θερμοκρασιών νερού.
Στο πλαίσιο αυτό, η μελέτη υπογραμμίζει τη σημασία του περιορισμού τόσο της κλιματικής αλλαγής όσο και της ανθρωπογενούς ρύπανσης των υδάτων για τη διασφάλιση των ανθρώπινων μέσων διαβίωσης και της υγείας των οικοσυστημάτων στο μέλλον.