«Παράνομο και ουσιαστικώς ανυπόστατο» χαρακτήρισε το δημοψήφισμα για την ανεξαρτησία της Καταλονία ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας, Προκόπης Παυλόπουλος, κατά την ομιλία του την Τετάρτη στο Μουσείο της Ακροπόλεως.
Ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας στην ομιλία του στην έναρξη του συνεδρίου με θέμα «Greece Forward III Προοδευτικές Πολιτικές για τις Πόλεις του Σήμερα και του Αύριο» αναφέρθηκε στο «παράνομο και ουσιαστικώς ανυπόστατο», όπως το χαρακτήρισε, δημοψήφισμα στην Καταλονία, υπογραμμίζοντας ότι «η Βαρκελώνη, ως πόλη, μπορεί να εκφράσει απείρως καλύτερα την κάθε είδους ιδιαιτερότητα της Καταλωνίας, ακυρώνοντας έτσι τις ακραίες βλέψεις αυτονομιστών, που κατ' αποτέλεσμα πλήττουν την ίδια την Καταλονία και την προοπτική της».
Τόνισε, επίσης, ότι η πόλη, ως μέσο έκφρασης και επικοινωνίας μεταξύ επιμέρους κοινωνικών συνόλων, μπορεί, ιδίως σήμερα, να απορροφήσει τους κραδασμούς, τους οποίους παράγουν σύγχρονα αυτονομιστικά φαινόμενα -με στοιχεία επικίνδυνου εθνικισμού- τα οποία πλήττουν τη συνοχή του κράτους-έθνους αλλά και, για να έρθουμε στην ευρωπαϊκή μας πραγματικότητα, τη συνοχή της Ευρωπαϊκής Ένωσης και την όλη πορεία προς την Ευρωπαϊκή Ενοποίηση.
Παράλληλα, σημείωσε ότι «με την εκχώρηση αρμοδιοτήτων από κρατικά όργανα σε Διεθνείς Οργανισμούς ή σε Υπερεθνικές Ενώσεις, όπως, για παράδειγμα, η Ευρωπαϊκή Ένωση, το ευρωπαϊκό κράτος-έθνος δεν εξαφανίσθηκε αλλά μετέβαλε φυσιογνωμία και ρόλο στην διεθνή πολιτική».
Συνεχίζοντας, επισήμανε ότι «το κράτος εξακολουθεί να παραμένει η κεντρική μονάδα του διεθνούς συστήματος. Όμως οι πόλεις -και δη οι μεγάλες- έχουν καταστεί πλέον οι κυριότερες και ισχυρότερες κοινωνικές δομές του κόσμου, καθώς και οι ισχυρότερες δημογραφικές και κοινωνικές κοιτίδες».
Και παρατήρησε ότι «εάν η Ευρώπη οδεύσει προς την πλήρη πολιτική της ενοποίηση, υπό όρους ομοσπονδίας και αντιπροσωπευτικής δημοκρατίας, όπως πιστεύω ότι οφείλει να γίνει -και προς την κατεύθυνση αυτή εργαζόμαστε, άλλωστε, όλοι όσοι πιστεύουμε ακραδάντως στο ευρωπαϊκό ιδεώδες- οι μεγάλες ευρωπαϊκές πόλεις θα διαδραματίσουν ακόμη πιο σημαντικό ρόλο τόσο ως αυτόνομες κοιτίδες και μονάδες παραγωγής πολιτισμού, πολιτικής, καινοτομίας και τέχνης, όσο και ως κόμβοι ενός ευρύτερου δικτύου επικοινωνίας και συνεργασίας τους που θ' απλώνεται σε πανευρωπαϊκό επίπεδο».