«Μερικοί νομίζουν ότι γίνεσαι αμέσως εκατομμυριούχος όταν κερδίσεις Ολυμπιακό μετάλλιο. Έψαχνα μετά το μετάλλιο για ψιλά πίσω από τον καναπέ για να αγοράσω γάλα». Είναι μόνο μια από τις πολλές ατάκες του Bradley Wiggins, του πρώτου Βρετανού που κέρδισε τον Ποδηλατικό Γύρο της Γαλλίας και Ολυμπιονίκη, στον δημοσιογράφο Simone Hattenstone σε μια συνέντευξη «ποταμό» για την σημερινή Guardian.
«Ο πατέρας μου ήταν ένα τέρας. Τον ευγνωμονώ που μας εγκατέλειψε. Αν ήταν μαζί μας δεν θα γινόμουν ποδηλάτης. Δεν θα άντεχα την κριτική του. Τον συνάντησα για πρώτη φορά στα δεκαοχτώ μου. Ήταν ένα μοντέλο πατέρα προς αποφυγή. Δεν θα ήθελα να το εφαρμόσω στα παιδιά μου» λέει στον έκπληκτο δημοσιογράφο ο οποίος τον ακούει να δηλώνει ότι ούτε καν πήγε στην κηδεία του στην Αυστραλία το 2008.
Η συνέχεια της συνέντευξης είναι ακόμα πιο αποκαλυπτική. Όπως επισημαίνει ο δημοσιογράφος είναι «από τους αθλητές που χαίρονται την νίκη αλλά όχι τον αγώνα». «Ήμουν σαν κρατούμενος στις φυλακές όταν ερχόταν η οικογένεια μου να με επισκεφτεί» λέει για τις προετοιμασίες πριν τον αγώνα. Ενώ αυτό που κάνει μεγαλύτερη εντύπωση από όλα είναι η αδιαφορία του για την φήμη που ακολούθησε μετά την νίκη του. Ζει σε ένα μικρό χωριό σε μικρή απόσταση από το Wigan και τον εκνευρίζουν οι φωτογραφίες όπως και η στάση που κρατούν κάποιοι απέναντι στην σύζυγο του μετά την νίκη του. «Ρωτούν τι κάνει ο Brandley. Δεν ρωτούν τι κάνει η ίδια» λέει ανάμεσα σε άλλα για την στάση αρκετών ανθρώπων. Όταν η κουβέντα φτάνει στον πανηγυρισμό του μετά την νίκη του, όταν ανέβηκε στο καπό ενός αυτοκινήτου λέει: « Αισθανόμουν ότι όλοι περίμεναν να κάνω κάτι εκείνη την ώρα. Δεν ήξερα τι να κάνω. Ανέβηκα στο καπό του αυτοκινήτου»
«Η σύζυγος μου με περιγράφει ως συναισθηματικά καθυστερημένο. Ο λόγος είναι ότι παλεύω να εκφράσω τα συναισθήματα μου αλλά δεν τα καταφέρνω» λέει ο Brandley Wiggins ανάμεσα σε άλλα ο αθλητής που παρομοιάζεται με ντροπαλό mod.
Όταν η κουβέντα φτάνει στον Lance Armstrong εκφράζει την αντιπάθεια του για το lifestyle του: «Δεν ζει την ζωή του όπως ο καθένας από εμάς τους αθλητές» λέει και όταν ο δημοσιογράφος του ζητάει να πει τι ακριβώς εννοεί μιλάει για τους σοφέρ και τα ακριβά αυτοκίνητα του αθλητή, που το όνομα του μπλέχτηκε με την διακίνηση αναβολικών. Ιδιαίτερα αποκαλυπτικός είναι και για την απόρριψη που δέχτηκε από έναν καθηγητή του όταν τον ρώτησε σε ηλικία 12 ετών τι ακριβώς θέλει να κάνει στην ζωή του. «Θέλω να φορέσω την κίτρινη μπλούζα και να γίνω Ολυμπιονίκης της ποδηλασίας» του είπε για να του απαντήσει εκείνος «Όχι, σε ρωτάω πραγματικά με τι θες να ασχοληθείς στην ζωή σου».
Μιλώντας για τα δύο παιδιά του λέει για τον 7χρον γιο του ότι έχει ταλέντο στην ποδηλασία αλλά δεν θα ήθελε να τον πιέσει. «Θα είναι τρομακτικό για τον ίδιο αν ασχοληθεί με αυτό. Πάντα θα τον συγκρίνουν με εμένα» καταλήγει.
