Η κυρία Μπιρμπίλη με ιδιαίτερο επικοινωνιακό τακτ έχει προσπαθήσει να περάσει την εικόνα της άτεγκτης αμαζόνας με σνίκερ. Δείχνει ότι τηρεί με ευλάβεια το νόμο, δεν μασάει στις πιέσεις και το μόνο που την κάνει να ιδρώνει είναι η μπάρα του γυμναστηρίου της.
Δεν είναι όμως έτσι. Πολλές φορές της ξεφεύγουν πράγματα. Όπως το αλησμόνητο πληρωμένο τεύχος του Faq το οποίο έιχε τίτλο εξωφύλλου το ανεπανάληπτο: Τhe Birbili issue!
Πρίν ένα μήνα η κυρία Μπιρμπίλη χτύπησε πάλι με πληρωμένο δημοσίευμα σε εβδομαδιαίο free press (το ότι είναι πληρωμένο φάινεται από το τιμοκατάλογο που υποχρεωτικώς καταθέτουν στην εφορία τα φύλλα). Σε αυτό εξαίρεται ο ρόλος του υπουργείου της και ειδικά της υπηρεσίας που παρήγγειλλε το δημοσίευμα.
Δεν είναι τo μόνo κεκαλυμμένo publi που ανακαλύπτουμε σε αθηναικά φύλλα, το οποίο εξαίρει με το αζημίωτο τα ξανθά μαλλιά του υπουργείου της και την υπέροχη κορμοστασιά του. Όμως το Υπουργείο της δεν είναι αγέρωχο –απλώς πάσχει από λόρδωση.
Στις ερωτήσεις μας προς το Υπουργείο της γιατί δεν τηρείται ο νόμος περί κρατικής διαφήμισης και βάσει ποιάς απ’ευθείας εντολής διαμοιράστηκε το υπερσπάνιο δημόσιο χρήμα, η LifO έλαβε προκλητικές απαντήσεις, νταηλίδικου ύφους.
Αυτό δείχνει ότι η κυρία Μπιρμπίλη κουνιέται πολύ, αλλά βαδίζει λίγο.
Όχι ότι περίμενε κανείς κάτι διαφορετικό. Στο παχνί της πολιτικής, όλοι στο τέλος εξομοιώνονται
σχόλια