O Guardian αποφάσισε με αφορμή την Παγκόσμια Ημέρα κατά της Παιδικής Εργασίας να καταρρίψει πέντε κλασσικούς μύθους που σχετίζονται με μια από τις πιο απάνθρωπες μάστιγες του αιώνα.
Έτσι, λοιπόν, υπολογίζεται ότι 168 εκ. παιδιά περίπου εργάζονται παράνομα, αριθμός που μετραφράζεται σε 11% διεθνώς. Παρότι το ποσοστό βρίσκεται χαμηλότερα από το 2000, οι οργανώσεις τονίζουν πως πρέπει να γίνουν και άλλα βήματα ώστε να απομακρύνουν τα παιδιά από την παιδική εργασία και τελικά, να γυρίσουν στο σχολείο.
Ο ειδικός για την παιδική εργασία Patrick Quinn στο Διεθνή Οργανισμό Εργασίας (ILO) επισημαίνει πως το πρώτο βήμα για τη μείωση της παιδικής εργασίας είναι να μάθουν οι άνθρωποι τι ακριβώς είναι.
Ο οργανισμός προσδιορίζει την παιδική εργασία ως εκείνη την εργασία «που στερεί από τα παιδιά από την παιδικότητά τους, τις δυνατότητές τους και την αξιοπρέπεια τους και είναι επιβλαβής για την φυσική και πνευματική τους ανάπτυξη». Στις πιο ακραίες μορφές της, η παιδική εργασία μπορεί να αφορά ανήλικους που υποδουλώθηκαν, χωρίστηκαν από τις οικογένειές τους, εκτέθηκαν σε κινδύνους και αρρώστιες και έμειναν μόνοι στους δρόμους.
«Οι άνθρωποι δεν κατανοούν πάντα τη σοβαρότητα αυτού του φαινομένου και πολλοί μπορεί να νομίζουν ότι πρόκειται για ένα μονοπάτι που τελικά οδηγεί στην ενήλικη εργασ»α", ισχυρίζεται ο Quinn. «Αυτό στο οποίο επικεντρωνόμαστε είναι η διαφύλαξη ότι τα παιδιά έχουν ελεύθερη πρόσβαση στην εκπαίδευση».
1. Κάθε μορφή παιδικής εργασίας είναι κακή.
Ο τύπος της εργασίας όπου εμπλέκονται παιδιά μπορεί να διαφέρει και να έχει πολλές μορφές, ενώ υπάρχουν και περιπτώσεις που μπορεί να μην εντάσσονται σε αυτό το πλαίσιο. Για παράδειγμα, εάν ένα παιδί ή έφηβος εργάζεται κάπου όπου δεν υπάρχουν εμφανείς συνέπειες στην υγεία ή δεν του αφαιρεί το δικαίωμα να παραστεί στο σχολείο, τότε γενικά θεωρείται αποδεκτή. Αυτός ο τύπος εργασίας μπορεί να έχει θετική επιρροή στα παιδιά συμβάλλοντας στην προσωπική ανάπτυξή τους και την ευημερία των οικογενειών τους.
2. Τα περισσότερα παιδιά εργάζονται σε εργοστάσια.
Σύμφωνα με εκτιμήσεις της ILO, 58,6% των παιδιών μεταξύ 5 και 17 δουλεύουν σε αγροτικές εργασίες. Το 6,9% σε οικιακές εργασίες. Το 7,2% δουλεύει στο χώρο της βιομηχανίας, συμπεριλαμβανομένων των κλάδων της εξόρυξης, μεταποίησης, κατασκευών, και τέλος το 25,4% βρίσκεται σε υπηρεσίες συμπεριλαμβανομένων των κλάδων του λιανικού εμπορίου, της εστίασης, και των μεταφορών. «Συχνά, οι περισσότεροι άνθρωποι ακούουν για παιδιά που δουλεύουν σε εργοστάσια και σκλαβοπάζαρα, αλλά στην πραγματικότητα, η πλειοψηφία των παιδιών απασχολείται στη γεωργία, και συνήθως σε πολύ φτωχές αγροτικές περιοχές», αναφέρει ο Quinn.
3.Η παιδική εργασία υπάρχει μόνο στις υποανάπτυκτες χώρες.
Η παιδική εργασία είναι παγκόσμιο πρόβλημα. Ο μεγαλύτερος αριθμός παιδιών εργαζομένων υπολογίζεται στην Ασία και τον Ειρηνικό (77.7εκ.) ενώ, η υποσαχάρια Αφρική έχει το υψηλότερο ποσοστό παιδικής εργασίας με 21% των παιδιών μεταξύ 5 και 17 να εργάζονται. Αλλά εκτός από αυτές τις περιοχές, η παιδική εργασία παραμένει ακόμη ένα πρόβλημα. «Από τα 168 εκ. που υπολογίζεται ότι εργάζονται, τα 12 εκ. εντοπίζονται σε μεσαίες ή ανώτερες οικονομικά χώρες», τονίζει ο Quinn. Ενώ, το πρόβλημα είναι φανερά πιο σοβαρό στις χαμηλότερες οικονομικά χώρες, δεν σημαίνει ότι το πρόβλημα υπάρχει αποκλειστικά εκεί. Τα στατιστικά είναι πιο δύσκολο να βρεθούν στις ισχυρές οικονομικά χώρες διότι εκεί δεν δίνεται η ίδια έμφαση στη παιδική εργασία, αλλά υπάρχουν εμφανείς ενδείξεις στην Ευρώπη και τις ΗΠΑ όπου τα παιδιά εργάζονται σε δύσκολο περιβάλλον, και είναι κυρίως ηλικίας 5 με 17».
4. Η παιδική εργασία προκαλεί κακό στις αναπτυσσόμενες οικονομίες.
Υπάρχει μια θεωρία ότι οι ισχυρές οικονομικά χώρες δημιουργήθηκαν εν μέρει στηριζόμενες στην εκμετάλλευση της παιδικής εργασίας και πως η διαθεσιμότητα της φθηνής εργασίας είναι απαραίτητη για τις ανερχόμενες οικονομίες. Οι οικιακοί εργάτες σε ιδιωτικές κατοικίες, 10,5 εκ. υπολογίζεται ότι είναι παιδιά, διαδραματίζουν ένα σημαντικό ρόλο στην ομαλή λειτουργία των εθνικών οικονομιών, όπως ακριβώς και οι εργάτες στη γεωργία και τον κλάδο των εργοστασίων. Αλλά η ILO ισχυρίζεται πως οι υπο ανάπτυξη οικονομίες απαιτούν υψηλή ποιότητα εκπαίδευσης και εξειδίκευσης για να ανθίσουν. «Εάν κοιτάξεις σε μερικές χώρες της Ασίας, της Νότιας Αμερικής και αλλού, υπάρχουν παραδείγματα οικονομιών που επεκτάθηκαν ραγδαία, χάρη στην προώθηση των τομέων της εκπαίδευσης και της κοινωνικής προστασίας. Για πολλούς, η επένδυση στην εκπαίδευση έχει συμβάλει κατά πολύ στην οικονομική ανάπτυξη», δηλώνει ο Quinn.
5.Η παιδική εργασία βοηθά τη μετάβαση των νέων στον έμμισθο εργασιακό χώρο όταν γίνουν ενήλικοι.
Η αναφορά της ILO για το 2015 εξετάζει τις μακροπρόθεσμες συνέπειες της παιδικής εργασίας, συμπεριλαμβανομένων και των εργασιακών συνεπειών των παιδιών που βρίσκονται στον αγροτικό τομέα. Η έρευνα έδειξε πως οι νέοι με παρελθόν παιδικής εργασίας είναι πολύ πιθανόν να παραμείνουν σε οικογενειακές επιχειρήσεις άμισθοι, ή με χαμηλό μισθό, ενώ αυτοί που άφησαν το σχολείο πριν ή στην ηλικία των 15 αντιμετωπίζουν περισσότερες πιθανότητες να μείνουν άνεργοι αργότερα.
