Τουλάχιστον μία φορά την ημέρα, οι δεσμώτες του Adam του τοποθετούσαν μεταλλικούς σφιγκτήρες στα δάχτυλα των χεριών και των ποδιών. Οι σφιγκτήρες συνδέονταν μέσω καλωδίων με μία μηχανή. Ένας από τους άντρες γύριζε το διακόπτη και το ηλεκτρικό ρεύμα διέτρεχε όλο του το κορμί. Αν κατάφερνε να μην ουρλιάξει, άλλοι άρχιζαν να τον χτυπούν με ξύλα ή μεταλλικές ράβδους.
Καθώς τον βασάνιζαν, οι άντρες εκτόξευαν προσβολές και βρισιές προς το μέρος του επειδή είναι ομοφυλόφιλος και απαιτούσαν να μάθουν ονόματα άλλων ομοφυλόφιλων αντρών στην Τσετσενία. «Κάποιες φορές προσπαθούσαν να αποσπάσουν πληροφορίες. Άλλες, απλώς διασκέδασαν» τόνισε ο ίδιος, περιγράφοντας με δυσκολία για τα όσα βίωσε.
Η μαρτυρία του Adam, καθώς και άλλων ομοφυλόφιλων Τσετσένων με τους οποίους μίλησε η Guardian, επαληθεύουν τις καταγγελίες και δημοσιεύματα που έχουν δει το φως της δημοσιότητας το τελευταίο διάστημα και κάνουν λόγο για πογκρόμ κατά εκατοντάδων ομοφυλοφίλων, με απαγωγές, δολοφονίες αλλά και την ύπαρξη ενός «στρατοπέδου συγκέντρωσης».
Ο Adam, γράφει η Guardian, κρατούνταν σε ένα ανεπίσημο χώρο κράτησης μαζί με περισσότερους από 12 άλλους ομοφυλόφιλους άντρες, οι οποίοι υποβάλλονταν σε βασανιστήρια, σε καθημερινή βάση. Εκτός από την πρωτεύουσα, ένα παρόμοιο πογκρόμ έλαβε χώρα σε διάφορες πόλεις στη Δημοκρατία της Τσετσενίας.
Η κοινωνία της Τσετσενίας είναι εξαιρετικά συντηρητική και ομοφοβική και υπάρχουν φόβοι ότι ορισμένοι από τους ομοφυλόφιλους είναι πιθανό να έχουν δολοφονηθεί από μέλη της ίδιας τους της οικογένειας, αφότου οι αρχές αποκάλυψαν την σεξουαλική τους ταυτότητα.
Ο Igor Kochetkov, ένας ακτιβιστής υπέρ των δικαιωμάτων της LGBTQ+ κοινότητας, βοήθησε στη δημιουργία μίας γραμμής έκτακτης ανάγκης μέσω της οποίας οι γκέι της Τσετσενίας μπορούν να ζητήσουν την ασφαλή απομάκρυνσή τους από τη χώρα. Ο ίδιος δήλωσε στην βρετανική εφημερίδα ότι δεκάδες άνθρωποι έχουν έρθει σε επαφή μαζί του για να ζητήσουν βοήθεια. Άνθρωποι που κρύβονται από τις αρχές αλλά και από την ίδια τους την οικογένεια.
«Μιλάμε για μαζική δίωξη ομοφυλόφιλων, με εκατοντάδες να έχουν απαχθεί από τις αρχές» εξήγησε ο Kochetkov. «Αυτό δεν έχει προηγούμενο, όχι μόνο στη Ρωσία, αλλά σε όλη τη σύγχρονη παγκόσμια ιστορία. Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι έχουμε να κάνουμε με εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας».
Δημοσιογράφοι της ρωσικής εφημερίδας «Novaya Gazeta», που ήταν οι πρώτοι που ανέδειξαν τη συγκεκριμένη ιστορία, υποστηρίζουν ότι έχουν στην κατοχή τους αδιάσειστα στοιχεία πως τουλάχιστον τρεις ομοφυλόφιλοι έχουν δολοφονηθεί από την έναρξη του πογκρόμ, και, μάλιστα, πιστεύουν ότι ο αριθμός των θυμάτων μπορεί και να είναι αρκετά μεγαλύτερος.
Η κοινωνία της Τσετσενίας είναι εξαιρετικά συντηρητική και ομοφοβική και υπάρχουν φόβοι ότι ορισμένοι από τους ομοφυλόφιλους είναι πιθανό να έχουν δολοφονηθεί από μέλη της ίδιας τους της οικογένειας, αφότου οι αρχές αποκάλυψαν την σεξουαλική τους ταυτότητα.
«Δεν ξέρω τι συνέβη στους άλλους. Είναι πολύ επικίνδυνο να έρθω σε επαφή μαζί τους γιατί τα τηλέφωνα παρακολουθούνται» εξήγησε ο Adam.
Για τον Adam όλα ξεκίνησαν με ένα τηλεφώνημα από κάποιον φίλο.
«Μου τηλεφώνησε, και με μία ήρεμη φωνή μου ζήτησε να συναντηθούμε. Γνωριζόμαστε εδώ και πολύ καιρό, οπότε δεν υποψιάστηκα το παραμικρό», ανέφερε. Όταν, όμως, έφτασε στο σημείο της συνάντησης, συνειδητοποίησε ότι το ραντεβού ήταν παγίδα. Στο σημείο τον περίμεναν έξι άντρες, κάποιοι φορούσαν στολές, και του φώναζαν πως ήξεραν ότι είναι ομοφυλόφιλος.
Στην αρχή, ο Adam το αρνήθηκε, αλλά όταν κατάλαβε ότι οι άντρες είχαν διαβάσει μηνύματα που έστειλε ο ίδιος σε άλλους, αναγκάστηκε να το παραδεχτεί. Τον έβαλαν στο πίσω μέρος ενός βαν και τον μετέφεραν σε έναν χώρο κράτησης όπου οι τρόφιμοι κρατούνταν σε κελιά και κοιμόντουσαν στο πάτωμα. «Μας ξυπνούσαν στις 5 και μας άφησαν να κοιμηθούμε στη 1. Διαφορετικοί άντρες κάθε φορά έρχονταν και μας έδερναν με τη σειρά. Κάποιες φορές έφερναν μαζί τους άλλους φυλακισμένους, τους έλεγαν ότι είμαστε γκέι και τους διέταζαν να μας χτυπήσουν».
Ομοφυλόφιλοι που κρατούνταν σε διαφορετικές τοποθεσίες έχουν αναφέρει παρόμοιες ιστορίες ξυλοδαρμών και βασανιστηρίων με ηλεκτροσόκ.
Όπως ανέφεραν, μάλιστα, οι δεσμώτες τους έσπευδαν να πάρουν τα κινητά τους τηλέφωνα, έψαχναν στις επαφές και ζητούσαν να μάθουν ποιοι άλλοι ήταν ομοφυλόφιλοι. «Μας φώναζαν ζώα, υπανθρώπους, μας έλεγαν ότι θα πεθάνουμε εκεί μέσα», είπε ο Adam. Μετά από περίπου δέκα μέρες, ορισμένοι από τους φυλακισμένους επέστρεψαν στις οικογένειες τους.
Σύμφωνα με την μαρτυρία του Adam, οι πρώην δεσμώτες είπαν στην οικογένειά του: «Ο γιος σου είναι αδερφή. Τι τον χρειάζεσαι;». O ίδιος, σημειώνει η βρετανική εφημερίδα, αρνείται να παραδεχτεί τη σεξουαλικότητά του μπροστά στην οικογένειά του, αλλά ο πατέρας του δεν του μιλάει και έχει εκτοξεύσει βίαιες απειλές εναντίον του. Μία νύχτα, λίγο μετά την αποφυλάκισή του, μάζεψε λίγα πράγματα και έφυγε από το σπίτι χωρίς να πει τίποτα σε κανέναν. Μέχρι σήμερα δεν είχε ζήσει ποτέ εκτός Τσετσενίας και φοβάται που πρέπει να ξεκινήσει τη ζωή του από την αρχή. Δεν έχει πλέον καμία επαφή με την οικογένειά του.
Ο Alvi Karimov, εκπρόσωπος του ηγέτη της Τσετσενίας Ραμζάν Καντίροφ, αρνείται τα δημοσιεύματα περί πογκρόμ κατά των ομοφυλοφίλων στη χώρα, χαρακτηρίζοντάς τα «ψέματα και παραπληροφόρηση», επιμένοντας ότι δεν υπάρχουν ομοφυλόφιλοι στην Τσετσενία. «Δεν μπορείς να θέσεις υπό κράτηση ή να διώξεις άτομα που δεν ζουν στη δημοκρατία» δήλωσε στο πρακτορείο ειδήσεων Interfax.
Στην υπερσυντηρητική κοινωνία της Τσετσενίας, η οποία στηρίζεται στους ισχυρούς οικογενειακούς δεσμούς, τις συμμαχίες μεταξύ οικογενειών και την ισλαμική πίστη, ένας ομοφυλόφιλος συγγενής θεωρείται «λεκές» για όλη την οικογένεια. Τα αδέρφια ενός ομοφυλόφιλου είναι πολύ δύσκολο να μπορέσουν να παντρευτούν, καθώς η οικογένεια αντιμετωπίζεται ως «μολυσμένη».
Πολλοί ομοφυλόφιλοι Τσετσένοι είναι παντρεμένοι και ζουν διπλές ζωές ή αναγκάζονται να καταπιέσουν τα συναισθήματά τους για να μην στεναχωρήσουν τις οικογένειές τους.
Επί χρόνια, οι αρχές της Τσετσενίας εκβιάζουν συστηματικά τη μικρή, γκέι κοινότητα της χώρας. Ο Akhmed, τον οποίο η Guardian συνάντησε σε διαφορετική τοποθεσία σε σχέση με τον Adam, γνώριζε εξ αρχής ότι ήταν ομοφυλόφιλος, αλλά πίεζε τον εαυτό του να καταπνίγει τα συναισθήματά του μέχρι πριν από μερικά χρόνια. Το πρώτο του ραντεβού με έναν άλλον άντρα αποδείχτηκε καταστροφικό, αφού κάποιοι τον κατέδωσαν στην αστυνομία.
Όπως αποδείχτηκε, ο άντρας που βγήκε ραντεβού με τον Akhmed είχε συλληφθεί στο παρελθόν και πλέον ήταν αναγκασμένος να βοηθά την αστυνομία στον εντοπισμό άλλων ομοφυλόφιλων αντρών, από φόβο μην αποκαλύψουν το μυστικό του στην οικογένειά του.
Στην υπερσυντηρητική κοινωνία της Τσετσενίας, η οποία στηρίζεται στους ισχυρούς οικογενειακούς δεσμούς, τις συμμαχίες μεταξύ οικογενειών και την ισλαμική πίστη, ένας ομοφυλόφιλος συγγενής θεωρείται «λεκές» για όλη την οικογένεια. Τα αδέρφια ενός ομοφυλόφιλου είναι πολύ δύσκολο να μπορέσουν να παντρευτούν, καθώς η οικογένεια αντιμετωπίζεται ως «μολυσμένη».
Οι αρχές εκβίαζαν τον Akhmed και του ζητούσαν χρήματα υπό την απειλή να διαρρεύσουν προσωπικό υλικό του στο διαδίκτυο. Πολλοί ομοφυλόφιλοι εκβιάζονταν για χρόνια με αυτό τον τρόπο στην Τσετσενία, αλλά πλέον οι διώξεις έχουν πάει σε ένα τελείως διαφορετικό επίπεδο.
Ο Akhmed βρισκόταν εκτός Τσετσενίας όταν έλαβε ένα τηλεφώνημα από μέλη της οικογένειάς του. Αυτοί έδωσαν το τηλέφωνο στους αστυνομικούς που βρίσκονταν στο σπίτι του. Τότε, αυτοί του είπαν ότι θα έθεταν υπό κράτηση έναν από τους συγγενείς του μέχρις ότου επέστρεφε.
Ένας άλλος συγγενής που μίλησε μαζί του στο τηλέφωνο άρχισε να εκτοξεύει προσβολές. Η αστυνομία είχε αποκαλύψει στην οικογένειά του ότι ήταν ομοφυλόφιλος και οι συγγενείς του είπαν να επιστρέψει αμέσως στο σπίτι. «Δεν έχω την παραμικρή αμφιβολία ότι οι ίδιοι οι συγγενείς μου ήθελαν να με σκοτώσουν» τόνισε στη βρετανική εφημερίδα. «Ήταν μια πρόσκληση για εκτέλεση».
Ο Akhmed υποσχέθηκε ότι θα επέστρεφε την επόμενη μέρα, αλλά αφού εξέτασε τις επιλογές του, έκλεισε το κινητό του και έφυγε στη Μόσχα. Αργότερα, κατάφερε να φύγει και από τη Ρωσία και πλέον αναζητά άσυλο σε κάποια ευρωπαϊκή χώρα. Την περίοδο εκείνη, νόμιζε ότι ήταν ο μοναδικός και καταριόταν την κακή του τύχη, αλλά τώρα συνειδητοποιεί ότι άνηκε απλώς στο πρώτο κύμα των διώξεων κατά των ομοφυλοφίλων και ήταν τυχερός που δεν βρισκόταν στο σπίτι εκείνη τη μέρα.
Όπως δήλωσε ο ίδιος στην Guardian, δεν πρόκειται να επιστρέψει ποτέ στην Τσετσενία και δεν έχει μιλήσει έκτοτε με κανέναν από την οικογένειά του. «Προσωπικά έχει ακούσει πολλές ιστορίες και έχει δει φωτογραφίες από τις πληγές και τα τραύματα άλλων ομοφυλόφιλων συμπατριωτών του, αλλά η τύχη της πλειοψηφίας των ομοφυλοφίλων στη χώρα του είναι άγνωστη. Στις περισσότερες περιπτώσεις, δεν έχει ιδέα αν οι άνθρωποι αυτοί κρύβονται, κρατούνται αιχμάλωτοι ή είναι νεκροί», τόνισε.
«Κανείς δεν ξέρει πόσοι άνθρωποι έχουν σκοτωθεί» εξήγησε ο Akhmed. «Είναι απλώς αδύνατον να επικοινωνήσεις με τους περισσότερους ή να μάθεις κάτι. Αλλά θα με εξέπληττε το γεγονός να έχουν δολοφονηθεί μόνο τρεις».
Mε πληροφορίες από τη Guardian
σχόλια