Πεζοπορία, σκι και τώρα αναρρίχηση είναι οι δραστηριότητες που προσφέρει ένα κτίριο στη Κοπεγχάγη της Δανίας, το Copenhill, το οποίο, στην ουσία είναι μια επαναστατική μονάδα παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας, η οποία καίει απόβλητα αντί για ορυκτά καύσιμα.
Μέχρι πρότινος η στέγη της χρησίμευε ως πίστα για σκι, ενώ οι λάτρεις της πεζοπορίας μπορούσαν να κάνουν πεζοπορία. Πλέον στην πρόσοψη του ιδιαίτερου αυτού κτιρίου κατασκευάστηκε ένα ειδικό τοίχος για αναρρίχηση.
Ο τοίχος σχεδιάστηκε από την walltopia και είναι ο ψηλότερος τοίχος αναρρίχησης στον κόσμο, ύψους 85 μέτρων - πλάτους 10 μέτρων, και ενώνεται με την τεχνητή πίστα σκι στην ταράτσα του κτιρίου, δημιουργώντας έναν πολυχώρο για ορεινά αθλήματα μέσα στην πόλη.
Ωστόσο, λόγω του πολύ μεγάλου ύψους του, η αναρρίχηση πρέπει να γίνεται από πολύ έμπειρα και εκπαιδευμένα άτομα, ενώ πρόκειται να ανοίξει επίσημα για το κοινό εντός του 2020.
Ο τοίχος που δημιουργήθηκε σε στενή συνεργασία με την BIG, εναρμονίζεται με το κτίριο οπτικά και λειτουργικά. Οι τοποθετημένες λαβές είναι λειτουργικές για όλη την ανάβαση προς την κορυφή.
«Ο σχεδιασμός του τοίχου ήταν μια πρόκληση καθώς προσπαθούσαμε να βρούμε τη σωστή ισορροπία μεταξύ εμφάνισης και λειτουργικότητας. Ο στόχος ήταν να δημιουργήσουμε ένα τοίχος που να ταιριάζει με την εντυπωσιακή αρχιτεκτονική του κτιρίου ενώ θα προσφέρει μια εξαιρετική εμπειρία αναρρίχησης», αναφέρει ο Vasil Sharlanov, επικεφαλής της walltopia.
Το αναρριχητικό τοίχωμα χωρίζεται σε τέσσερα επίπεδα, και κάθε 20 μέτρα είναι διαφορετικό επίπεδο αναρρίχησης. Η δυσκολία ανεβαίνει όσο πιο ψηλά πηγαίνει ο αναρριχητής. Ο τοίχος 1.200 τετραγωνικών μέτρων κατασκευάστηκε από 55 τόνους ανοξείδωτου χάλυβα και στη συνέχεια χρησιμοποιήθηκε ένα μείγμα 24 τόνων υαλοβάμβακα και πλεξιγκλάς. Αυτός ο συνδυασμός ήταν ο ιδανικός, σύμφωνα με τους ειδικούς, ώστε να μην εμποδίζεται ο φυσικός φωτισμός στο κτίριο.
Ο αρχιτέκτονας Bjarke Ingels που σχεδίασε το CopenHill, είχε περιγράψει το έργο ως ανέγερση ενός αλπικού βουνού για να προσθέσει ενδιαφέρον στην επίπεδη τοπογραφία της Δανίας. «Η ιδέα για την πλαγιά του σκι προήλθε από το γεγονός ότι η Κοπεγχάγη έχει κρύο κλίμα με αρκετούς μήνες χιόνι, χωρίς όμως να έχει απολύτως κανένα βουνό», δήλωσε, εξηγώντας ότι οι κάτοικοι πρέπει να ταξιδέψουν αρκετές ώρες με το αυτοκίνητο για να φτάσουν στις πραγματικές πλαγιές του σκι στη Σουηδία.
Η στέγη δεν λειτουργεί μόνο ως πίστα σκι, αλλά και ως ένα «πραγματικό βουνό» με δασική έκταση, μονοπάτι πεζοπορίας αλλά και τοίχους αναρρίχησης.
σχόλια