Μετά θάνατον χάρη απονεμήθηκε σε επτά Μαύρους άνδρες που εκτελέστηκαν το 1951, μετά από καταδικαστική απόφαση για βιασμό.
Ο κυβερνήτης της Βιρτζίνια, Ραλφ Νόρθαμ, χορήγησε μετά θάνατον χάρη σε επτά μαύρους άνδρες που εκτελέστηκαν το 1951 για τον βιασμό μιας λευκής γυναίκας, σε μια υπόθεση που προκάλεσε αντιδράσεις και συγκεντρώσεις διαμαρτυρίας.
Η υπόθεση, τα τελευταία χρόνια, έχει παρουσιαστεί ως παράδειγμα φυλετικής ανισότητα στη επιβολή της θανατικής ποινής.
Ο Νόρθαμ ανακοίνωσε τις απονομές χάριτος μετά από συνάντηση με περίπου 12 απογόνους των ανδρών και των υποστηρικτών τους. Στον απόηχο της απόφασης, ακολούθησαν κραυγές ανακούφισης και λυγμοί.
Οι «Επτά του Martinsville», όπως έγιναν γνωστοί, καταδικάστηκαν για βιασμό της 32χρονης Ruby Stroud Floyd, μιας λευκής γυναίκας που είχε πάει σε μια κυρίως μαύρη γειτονιά στο Martinsville της Βιρτζίνια, στις 8 Ιανουαρίου 1949, για να πληρωθεί για ρούχα που είχε πουλήσει, προηγουμένως.
Τέσσερις από τους άνδρες εκτελέστηκαν στην ηλεκτρική καρέκλα της Βιρτζίνια στις 2 Φεβρουαρίου 1951.
Τρεις ημέρες αργότερα, ακολούθησαν οι υπόλοιποι τρεις. Όλοι τους δικάστηκαν από ενόρκους που ήταν λευκοί. Ήταν η μεγαλύτερη ομάδα ανθρώπων, που εκτελέστηκε για έγκλημα κατά ενός θύματος στην ιστορία της Βιρτζίνια.
Εκείνη την εποχή, ο βιασμός ήταν αδίκημα, που τιμωρούνταν με θανατική ποινή. Αλλά ο Νόρθαμ είπε την Τρίτη ότι η θανατική ποινή για βιασμό εφαρμοζόταν σχεδόν αποκλειστικά σε μαύρους.
Από το 1908 - όταν η Βιρτζίνια άρχισε να χρησιμοποιεί την ηλεκτρική καρέκλα - έως το 1951, τα κρατικά αρχεία δείχνουν ότι και οι 45 άνθρωποι που εκτελέστηκαν για βιασμό ήταν Μαύροι, όπως είπε.
Η απονομή χάριτος δεν αφορά στην ενοχή ή την αθωότητα των ανδρών, αλλά όπως διευκρίνισε ο Νόρθαμ, αυτή λειτουργεί ως αναγνώριση ότι δεν ακολουθήθηκε η δέουσα δικαστική διαδικασία για τους επτά άνδρες και απονεμήθηκε «μία φυλετικά προκατειλημμένη θανατική ποινή που δεν εφαρμόζεται ομοίως στους λευκούς κατηγορούμενους».
«Αυτοί οι άνδρες εκτελέστηκαν επειδή ήταν Μαύροι, και αυτό δεν είναι σωστό», είπε ο Νόρθαμ.
«Η τιμωρία τους δεν ταίριαζε στο έγκλημα. Δεν έπρεπε να εκτελεστούν», πρόσθεσε.
Και οι επτά άνδρες καταδικάστηκαν σε θάνατο εντός οκτώ ημερών. Ο Νόρθαμ είπε ότι μερικοί από τους κατηγορούμενους δεν μπορούσαν καν να διαβάσουν τις ομολογίες που υπέγραψαν. Είπε ότι κανένας από τους άνδρες δεν είχε δικηγόρο παρόντα κατά την ανάκριση.
Πριν από τις εκτελέσεις τους, διαδηλωτές έφτασαν στον Λευκό Οίκο για να διαμαρτυρηθούν, ενώ εστάλησαν επιστολές από όλον τον κόσμο και στο γραφείο του κυβερνήτη, ζητώντας να μην γίνουν οι εκτελέσεις.
I just granted posthumous pardons for the Martinsville seven—young Black men executed 70 years ago after speedy trials by all-white juries.
— Governor Ralph Northam (@GovernorVA) August 31, 2021
This is about righting the wrongs of our criminal justice system. I hope it brings some small measure of peace.https://t.co/17fvUFrKKT pic.twitter.com/tuuKnlSmwv
Ο James Walter Grayson είναι γιος του Francis DeSales Grayson, ο οποίος ήταν ένας από τους επτά που θανατώθηκαν.
Έκλαιγε δυνατά όταν ο Νόρθαμ είπε στα μέλη της οικογένειάς του ότι θα απονείμει χάρη μετά τη συνάντησή τους την Τρίτη.
«Ευχαριστώ, Χριστέ μου. Ευχαριστώ, Κύριε», είπε, ενώ έκλαιγε στις αγκαλιές συγγενών του.
Ήταν 4 ετών όταν ο πατέρας του εκτελέστηκε και αυτό που συνέβη τώρα σημαίνει πολλά γι' αυτόν, όπως είπε ο ίδιος.
«Θυμάμαι την ημέρα που ήρθε η αστυνομία στην πόρτα. Μας φίλησε και τον πήραν μακριά», είπε στο Associated Press σε συνέντευξή του μετά την ανακοίνωση.
Ο Rudolph McCollum Jr., πρώην δήμαρχος του Ρίτσμοντ, ο οποίος είνα ανιψιός του Francis DeSales Grayson και ανιψιός ενός άλλου από τους εκτελεσθέντες, του Booker T. Millner, είπε στον Νόρθαμ ότι οι εκτελέσεις είναι «μια πληγή που συνεχίζει να καταστρέφει την ιστορία της Βιρτζίνια και τις προσπάθειες να προχωρήσουμε πέρα από το αμφίβολο παρελθόν».
Τον Δεκέμβριο, οι συνήγοροι και οι απόγονοι των ανδρών ζήτησαν από τον Νόρθαμ να απονείμει μετά θάνατον χάρη. Η αναφορά τους δεν υποστηρίζει ότι οι άνδρες ήταν αθώοι, αλλά λέει ότι οι δίκες τους ήταν άδικες και η τιμωρία τους επίσης.
«Στους Επτά του Martinshville δεν ακολουθήθηκε η κατάλληλη δικαστική διαδικασία «απλά και μόνο επειδή ήταν μαύροι». Καταδικάστηκαν σε θάνατο για ένα έγκλημα, για το οποίο δεν θα είχε καταδικαστεί σε θάνατο ένας λευκός και εκτελέστηκαν από την Κοινοπολιτεία. «Απλώς επειδή είναι μαύροι», έγραψαν οι συνήγοροι στην επιστολή τους προς τον Νόρθαμ.
Οι επτά άνδρες, οι περισσότεροι στα τέλη της εφηβείας τους ή στις αρχές των 20 τους χρόνων, ήταν οι: Grayson, Millner, Frank Hairston Jr., Howard Lee Hairston, James Luther Hairston, Joe Henry Hampton και John Clabon Taylor.
Ο Eric W, Rise, αναπληρωτής καθηγητής στο Πανεπιστήμιο του Delaware, ο οποίος έγραψε ένα βιβλίο του 1995 σχετικά με την υπόθεση «The Martinsville Seven: Race, Rape, and Capital Punishment», είπε ότι η Floyd δήλωσε στην αστυνομία ότι τη βίασε μια μεγάλη ομάδα μαύρων ανδρών και κατέθεσε και στις έξι δίκες. Δύο από τους άνδρες δικάστηκαν μαζί.
Και οι επτά άνδρες υπέγραψαν τις ομολογίες τους, ότι ήταν παρόντες κατά τη διάρκεια της επίθεσης, αλλά δεν είχαν πρόσβαση στους γονείς ή τους δικηγόρους τους εκείνη τη στιγμή, είπε ο Rise.
«Η εγκυρότητα των ομολογιών ήταν ένα από τα πράγματα που ανέφεραν οι συνήγοροι υπεράσπισής τους στις δίκες» σημείωσε.
Τέσσερις από τους άνδρες κατέθεσαν προς υπεράσπισή τους. Ο Rice είπε ότι δύο άνδρες είπαν ότι είχαν κάνει συναινετικό σεξ μαζί της, ένας άνδρας αρνήθηκε οποιαδήποτε εμπλοκή και ένας άλλος κατηγορούμενος είπε ότι ήταν τόσο μεθυσμένος, που δεν μπορούσε να θυμηθεί τι συνέβη.
Ο Νόρθαμ έχει χορηγήσει συνολικά 604 χάρες από την ανάληψη των καθηκόντων του το 2018, περισσότερες από τους προηγούμενους εννέα κυβερνήτες μαζί, ανακοίνωσε η διοίκησή του την Τρίτη.
«Αυτό αφορά στη διόρθωση αδικιών», υποστήριξε ο ίδιος. «Όλοι αξίζουμε ένα σύστημα ποινικής δικαιοσύνης που είναι δίκαιο, ίσο. Δεν έχει σημασία ποιος είσαι ή πώς φαίνεσαι», είπε.
Τον Μάρτιο, ο Δημοκρατικός Κυβερνήτης υπέγραψε νομοθεσία που καταργεί την θανατική ποινή στην πολιτεία της Βιρτζίνια.
Είναι μια δραματική αλλαγή για τη Βιρτζίνια, μια πολιτεία που είχε τον δεύτερο μεγαλύτερο αριθμό εκτελέσεων στις ΗΠΑ.
Η υπόθεση των Επτά του Martinsville αναφέρθηκε κατά τη νομοθετική συζήτηση ως παράδειγμα της δυσανάλογης επιβολής της θανατικής ποινής εναντίον των μαύρων.
Με πληροφορίες του Associated Press
,
