'Ένα από τα πιο δημοσιοποιημένα στοιχεία της υπόθεσης του κατηγορούμενου για σεξ τράφικινγκ ανηλίκων, δισεκατομμυριούχου χρηματιστή Τζέφρι Έπσταϊν, είναι και το περιβόητο «μικρό μαύρο καρνέ» που διατηρούσε με τα ονόματα των επώνυμων γνωστών και φίλων του που συμμετείχαν στα πάρτι που έδινε στα πολυτελή σπίτια του στη Νέα Υόρκη και στη Φλόριντα. Η ατζέντα του 'Επσταϊν έγινε αυτομάτως σύμβολο του «αποκλειστικού» μικρόκοσμου των πολύ πλούσιων και πολύ διάσημων, και του μυστικού (και έκλυτου) βίου που ενδεχομένως διάγουν.
Πρόκειται βέβαια για το πιο πρόσφατο από μια μακρά σειρά περιβόητων «μικρών μαύρων καρνέ», το πρώτο καταγεγραμμένο εκ των οποίων είναι μάλλον η «λίστα με τις κυρίες του Κόβεντ Γκάρντεν», στα μέσα του 18ου αιώνα, στο οποίο δύο επιφανείς κύριοι της αγγλικής κοινωνίας – ο Σάμιουελ Ντέρικ και ο Τζακ Χάρις – είχαν συγκεντρώσει τα στοιχεία που είχαν συλλέξει από πόρνες του Λονδίνου μαζί με τις «ειδικότητες» της καθεμιάς.
Είκοσι χρόνια περίπου μετά, ένας αντίστοιχος κατάλογος εμφανίστηκε στην όπερα του Μότσαρτ «Ντον Τζιοβάνι» (οι φήμες ήθελαν τον συνθέτη να έχει συνεργαστεί με τον ίδιο τον Τζιάκομο Καζανόβα στο συγκεκριμένο έργο), όπου στην «άρια του καταλόγου» εκτίθενται οι κατακτήσεις του ήρωα, με τα ονόματά τους καταγεγραμμένα σε ένα «μικρό καρνέ» το χρώμα του οποίου δεν αναφέρεται.
Η τάση ή μάλλον το φετίχ του μικρού μαύρου βιβλίου εξελίχθηκε ανά τις δεκαετίες (και ανά τους αιώνες) και θα μπορούσαμε να πούμε ότι γνώρισε την αποθέωσή της με το ομώνυμο βιβλιαράκι που δημοσιοποίησε ο αείμνηστος εκδότης του Playboy, Χιου Χέφνερ ως σήμα κατατεθέν της «ερωτικής αυτοκρατορίας» του.
Μεγάλη και σκανδαλοθηρική δημοσιότητα θα γνώριζαν και τρία «μικρά μαύρα καρνέ» τα οποία ανήκαν σε τρεις περιβόητες «Μαντάμ» που έδρασαν στις δεκαετίες του 1980 και του 1990. Πρόκειται για την Σίντνεϊ Μπιντλ, γνωστή ως "Mayflower Madam" (η οποία ακολούθως θα δήλωνε ότι το ογκώδες καρνέ της εκλάπη και ότι «κάποιος εκεί έξω εκβιάζει αλύπητα όλα αυτά τα ονόματα») , την "Madam Alex" του Χόλιγουντ και την προστατευόμενή της (η οποία όμως την ξεπέρασε σε δημοσιότητα) Χάιντι Φλάις, γνωστή και ως «Μαντάμ Χόλιγουντ», στην περίπτωση της οποίας πάντως τα «καρνέ» με τα ονόματα των πλούσιων και διάσημων πελατών της ήταν μια σειρά από κόκκινα Gucci σημειωματάρια.
Η άφιξη του ίντερνετ στη δεκαετία του '90 και η διάχυση της πληροφορίας στις οθόνες σήμανε την αρχή της πτώσης του μύθου του «μικρού μαύρου καρνέ» μαζί με όλα τα έντυπα αντικείμενα. Συγχρόνως, οι αποκαλύψεις για τις ερωτικές δραστηριότητες του Μπιλ Κλίντον σηματοδότησαν το τέλος της γοητείας και σταδιακά της ανοχής της κοινής γνώμης με τις «ανέμελες» σεξουαλικές περιπέτειες επιφανών ανδρών, όπως τις είχε εξυμνήσει ο Χιου Χέφνερ.
Αυτή η ριζική αλλαγή στάσης του κοινού αποτυπώθηκε στην πλοκή της ταινίας του 2004 με την συχωρεμένη την Μπρίτανι Μέρφι που είχε ακριβώς τον τίτλο "Little Black Book", όπου μια τηλεοπτική παραγωγός αποφασίζει να εξιχνιάσει το «ιστορικό σχέσεων» του συντρόφου της, μελετώντας κρυφά την ατζέντα του.
Δεν ήταν κανένα αριστούργημα, η ταινία όμως κατέδειξε την θέση που έχει λάβει το «μικρό μαύρο καρνέ» στη σύγχρονη αντίληψη, ως αναχρονιστικό κατάλοιπο της εποχής του τζέντλεμαν – συλλέκτη γυναικών και ως στοιχείο μιας παρωχημένης αντρικής σεξουαλικότητας που είχε να κάνει με τον αριθμό των κατακτήσεων παρά με την προσωπικότητα των ίδιων των γυναικών που βρίσκονταν – εν αγνοία τους συχνά – ως λήμματα σε μια μυστική ατζέντα.
Με στοιχεία από τους New York Times
σχόλια