Σαράντα τρία χρόνια μετά την ίδρυση του Εθνικού Μετώπου, ο Ζαν-Μαρί Λεπέν διαγράφηκε τελικά από το κόμμα μετά από διαδικασίες στις οποίες πρωτοστάτησε η ίδια του η κόρη και διάδοχός του Μαρίν Λεπέν.
Το Εκτελεστικό Γραφείο του κόμματος αποφάσισε να του αφαιρέσει τον τίτλο του επιτίμου προέδρου που του είχε αποδοθεί το 2011, μέτρο το οποίο αναμένεται να επιλυρωθεί σε συνέλευση των μελών μέσα στους επόμενους μήνες.
Ωστόσο ο πόλεμος των Λε Πεν μαίνεται ακόμη, με τον Zαν Μαρί να εκξαπολύει πυρά κατά της κόρης του σήμερα. Ο ιδρυτής του κόμματος, Ζαν Μαρί ανέφερε ότι ''ντρέπεται'' που η κόρη του φέρει το όνομά του, ενώ εξέφρασε με έντονους χαρακτηρισμούς την αντίθεσή του με το ενδεχόμενο εκλογής της στην προεδρία της χώρας το 2017.
"Αν τέτοιες ηθικές αρχές ηγούνταν του γαλλικού κράτους, αυτό θα ήταν σκανδαλώδες", μετά την "προδοσία" της, δήλωσε σε συνέντευξη στον ραδιοφωνικό σταθμό Europe 1. Παράλληλα την κατηγόρησε πως " πολεμά πισώπλατα" και τέλος δήλωσε πως ελπίζει η κόρη του να παντρευτεί ώστε να αλλάξει επώνυμο, γιατί ''ντρέπεται'' που έχει το δικό του.
Ο Ζαν-Μαρί Λεπέν, υπήρξε για 38 χρόνια πρόεδρος του FN και μετά το 2011 επίτιμος πρόεδρος. Όπως γράφει η Liberation και μεταδίδει το ΑΠΕ/ΜΠΕ, επτά είναι οι κυριότεροι σταθμοί αυτής της σταδιοδρομίας:
1972: γέννηση του Εθνικού Μετώπου. Στις 5 Οκτωβρίου, μόλις μερικές δεκάδες άνθρωποι παρέστησαν στην εκδήλωση κατά την οποία ιδρύθηκε το κόμμα.
Εμβλημα του νέου κόμματος αποφασίστηκε να είναι η τρίχρωμη φλόγα, αντίγραφο του αντίστοιχου εμβλήματος ενός ιταλικού νεοφασιστικού κόμματος, του MSI. Ο Ζαν-Μαρί Λεπέν δεν ήταν το μοναδικό ιδρυτικό στέλεχος του Εθνικού Μετώπου: πολλά από τα μέλη του προήλθαν από το ριζοσπαστικό κίνημα «Νέα Τάξη». Το τελευταίο διαλύθηκε τον Ιούνιο του 1973.
1984: ο Λεπέν αρχίζει να τρομάζει. «Κύριε Λεπέν, προκαλείτε φόβο!», είπε στον πρόεδρο του Εθνικού Μετώπου στις 13 Φεβρουαρίου ο παρουσιαστής της εκπομπής «Η Ωρα της Αλήθειας», στο κανάλι Antenne 2. Λίγους μήνες νωρίτερα, το κόμμα είχε προκαλέσει αίσθηση στις δημοτικές εκλογές συμμαχώντας με το RPR σε ένα δήμο.
Στις περιφερειακές εκλογές που ακολούθησαν, το Εθνικό Μέτωπο πέτυχε και πάλι μερικά καλά αποτελέσματα καλλιεργώντας έναν πολιτικό λόγο εναντίον των μεταναστών. Οι τελευταίοι είχαν πλέον αντικαταστήσει τους κομμουνιστές στο ρόλο του αποδιοπομπαίου τράγου. Τέσσερις μήνες αργότερα, το κόμμα έλαβε 10,95% στις ευρωεκλογές.
1986: επιστροφή στην Εθνοσυνέλευση. Οι 35 βουλευτές του FN που εξελέγησαν τον Μάρτιο του 1986 εγκαθίστανται στο κοινοβούλιο. Με επικεφαλής, βέβαια, τον Ζαν-Μαρί Λεπέν. Τριάντα χρόνια μετά την πρώτη του εκλογή, ο τελευταίος επιστρέφει στη Βουλή χάρις στο σύστημα της απλής αναλογικής που θέσπισε για λίγο ο Φρανσουά Μιτεράν.
1987: μια μοιραία «λεπτομέρεια». Εκείνη τη 13η Σεπτεμβρίου, ο αρχηγός ήταν άρρωστος. Το επιτελείο του κόμματος σκέφτηκε να ακυρώσει τη συνέντευξή του στο δίκτυο RTL. Αλλά εκείνος αποφάσισε να πάει. Κι όταν του ζητήθηκε να σχολιάσει τις θέσεις των αρνητών του Ολοκαυτώματος, απάντησε: «Δεν λέω ότι οι θάλαμοι αερίων δεν υπήρξαν. Δεν τους είδα με τα μάτια μου. Σε κάθε περίπτωση, πιστεύω ότι αποτελούν μια λεπτομέρεια της ιστορίας του Β' Παγκοσμίου Πολέμου».
Η κατακραυγή ήταν τεράστια. Και στο εσωτερικό του κόμματος η συζήτηση άναψε: να κάνουν πίσω ή να επιμείνουν; Ο Λεπέν αποφάσισε το δεύτερο, αναγνωρίζοντας το «μαρτύριο του εβραϊκού λαού», αλλά χωρίς να αποσύρει τη λέξη «λεπτομέρεια». Τη λέξη αυτή την επανέλαβε τα επόμενα χρόνια αρκετές φορές. Στις προεδρικές του 1988 και του 1995 έλαβε 14,38% και 15% αντιστοίχως.
1999: η διάσπαση. Στη διάρκεια ενός εθνικού συμβουλίου του κόμματος, στις 5/12/1998, ο Λεπέν αποδοκιμάστηκε από μέρος των συνέδρων. Ηταν κάτι πρωτοφανές και είχε ως συνέπεια να ξεσπάσει αντιπαράθεση ανάμεσα στον αρχηγό και τον δεύτερο στην ιεραρχία Μπρινό Μεγκρέ. Οι οπαδοί του τελευταίου δεν ήταν πιο μετριοπαθείς, θα ήθελαν όμως να αποφεύγονται οι προκλήσεις του αρχηγού. Η διάσπαση του κόμματος επισημοποιήθηκε τον Ιανουάριο του 1999, με αποτέλεσμα να σημειωθεί αιμορραγία στελεχών και μελών.
2002: μια απίστευτη επιτυχία. Στις 21 Απριλίου 2002, ο Λεπέν γιόρτασε την είσοδό του στον δεύτερο γύρο των προεδρικών εκλογών. Η κινητοποίηση όμως του δημοκρατικού μετώπου προσγείωσε το κόμμα. Από το επεισόδιο εκείνο ξεκίνησε η ιδέα ότι πρέπει να αποδαιμονοποιηθεί το Εθνικό Μέτωπο. Και στο πλαίσιο αυτής της εκστρατείας ορίστηκε τον επόμενο χρόνο αντιπρόεδρος του κόμματος η κόρη του Λεπέν. Η υποψηφιότητα του αρχηγού το 2007 στέφθηκε πάντως από αποτυχία, καθώς ο Λεπέν έλαβε μόλις 10,44%.
2011: η αλλαγή σκυτάλης. Τις τελευταίες του λέξεις ως πρόεδρος του Εθνικού Μετώπου, ο Λεπέν τις πρόφερε στις 15 Ιανουαρίου, στη διάρκεια ενός συνεδρίου στην Τουρ. Η παρηγοριά του ήταν ότι αφορούσαν την ανάληψη της ηγεσίας από την κόρη του, η οποία είχε νικήσει τον αντίπαλό της Μπρινό Γκολνίς. Ο «Γέρος» αναγορεύτηκε σε επίτιμο πρόεδρο. Μέχρι αυτή την εβδομάδα.
σχόλια