Η υπόθεση της αυτοκτονίας μίας μαθήτριας που βιάστηκε από τον υποδιευθυντή του σχολείου της εκδικάζεται από το Διαμερικανικό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων με τις οργανώσεις ανθρωπίνων δικαιωμάτων να ευελπιστούν σε μία απόφαση που θα αλλάξει τα δεδομένα σε όλη την Λατινική Αμερική.
Σε μία περιοχή του Εκουαδόρ όπου το 30% των μαθητών, ηλικίας 13 έως 15 ετών, αναφέρουν ότι έχουν κακοποιηθεί σεξουαλικά στο σχολείο, εκφράζονται οι ελπίδες, ότι η υπόθεση, που θα εξεταστεί στο Διαμερικανικό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων στην Κόστα Ρίκα, θα οδηγήσει στην θέσπιση των πρώτων διεθνών προτύπων για την προστασία των μαθητριών από τη σεξουαλική βία στα σχολεία. Η δίκη εξελίσσεται γύρω από τον θάνατο μίας μαθήτριας από το Εκουαδόρ το 2002, της Paola Guzmán Albarracín, και αναφέρεται ότι κακοποιήθηκε σεξουαλικά από τον υποδιευθυντή του σχολείου όταν απευθύνθηκε σε εκείνον για βοήθεια. Ο υποδιευθυντής ήταν 65 ετών. Παράλληλα αναφέρεται ότι στα 15 της, όταν έμεινε έγκυος, απευθύνθηκε στον γιατρό του σχολείου για άμβλωση. Εκείνος συμφώνησε να προχωρήσουν στην άμβλωση αφού πρώτα κάνει σεξ μαζί της.
Η Paola Guzmán Albarracín επιχείρησε να αυτοκτονήσει και το σχολείο καθυστέρησε να της προσφέρει τις πρώτες βοήθειες. Όταν τελικά η μητέρα της ενημερώθηκε πολλές ώρες μετά, η μαθήτρια μεταφέρθηκε στο νοσοκομείο, αλλά οι γιατροί δεν μπόρεσαν να της σώσουν τη ζωή. Το 2006, το Κέντρο για τα Αναπαραγωγικά Δικαιώματα (CRR) κατέθεσε την υπόθεση στο IACHR για να καταστήσει τις Αρχές του Ισημερινού υπεύθυνες για τη μη διερεύνηση των περιστάσεων που οδήγησαν στο θάνατο της ανήλικης μαθήτριας. Μέχρι σήμερα, δεν έχουν επιβληθεί ποινές για τον θάνατό της. Η Catalina Martínez Coral, διευθύντρια Λατινικής Αμερικής και Καραϊβικής του Κέντρου για τα Αναπαραγωγικά Δικαιώματα, ανέφερε πως με την υπόθεση το δικαστήριο θα λάβει αποφάσεις για το δικαίωμα των γυναικών στην αυτονομία τονίζοντας πως η αυτονομία αποτελεί «τον πρωταρχικό πυλώνα για το δικαίωμα στη σεξουαλική έκφραση και την αναπαραγωγή».
Η ίδια έκανε λόγο για μία συμβολική περίπτωση καθώς πολλά κορίτσια που ζουν ή έζησαν στην περιοχή βίωσαν αντίστοιχες καταστάσεις. Με την υπόθεση, αναφέρει δεν επιδιώκεται μόνο δικαιοσύνη για την οικογένεια της έφηβης αλλά και να επισημανθεί σε όλη την ήπειρο ότι πρόκειται για ένα διαρθρωτικό πρόβλημα που πρέπει να αντιμετωπιστεί. «Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο αυτή η υπόθεση καθίσταται τόσο σημαντική για την περιοχή. Είναι η πρώτη περίπτωση που σεξουαλικής κακοποίησης κατά κοριτσιών σε σχολικό περιβάλλον που εκδικάζεται και ως εκ τούτου είναι η πρώτη ευκαιρία που θα έχει το δικαστήριο για να θέσει πρότυπα γύρω από αυτά τα ζητήματα όπως αυτό της συναίνεσης», αναφέρει η Catalina Martínez Coral. Η δικαιοδοσία του δικαστηρίου εκτείνεται από το Μεξικό μέχρι τη Χιλή.
Σύμφωνα με την Martínez η απόφαση του δικαστηρίου μπορεί να αποτελέσει προηγούμενο για ανάλογες περιπτώσεις στην περιοχή και πέρα από αυτήν. Στο Εκουαδόρ, που η ηλικία συναίνεσης είναι τα 14 έτη, κορίτσια και έφηβες είναι ιδιαίτερα ευάλωτες στη σεξουαλική βία. Το 32% αναφέρουν ότι έχουν βιώσει κάποιο είδος σεξουαλικής βίας στο σχολείο. Δάσκαλοι και διοικητικοί υπάλληλοι συχνά προσπαθούν να καταχραστούν την εξουσία που τους προσφέρει η θέση τους ωστόσο οι σχολικές Αρχές σπάνια αντιδρούν, γεγονός «που διαιωνίζει την υπάρχουσα κουλτούρα ατιμωρησίας», σύμφωνα με το Κέντρο για τα Αναπαραγωγικά Δικαιώματα. «Όταν ένα κορίτσι έρχεται αντιμέτωπο με τη σεξουαλική παρενόχληση, μερικές φορές δεν γνωρίζει καν ότι είναι θύμα, και αυτό συνέβη με την Paola: πίστευε ότι ήταν σε σχέση με τον υποδιευθυντή και πως ήταν ερωτευμένη μαζί του», ανέφερε η Catalina Martínez Coral.
«Αλλά αυτός ήταν 65 ετών και κατείχε θέση κύρους. Ακόμη και αν η νόμιμη ηλικία "συναίνεσης" στο Εκουαδόρ είναι τα 14 έτη, δεν πρόκειται για μία "σχέση αγάπης" - όπως ισχυρίζεται το κράτος του Ισημερινού καθώς η δυναμική ανάμεσά τους υποδηλώνει ότι ήταν πάντα σε μια κατάσταση παρενόχλησης και κακοποίησης». Ούτε ο υποδιευθυντής ούτε ο γιατρός του σχολείου οδηγήθηκαν ποτέ στη δικαιοσύνη για τις πράξεις τους που ώθησαν την Paola στην αυτοκτονία, δήλωσε η μητέρα της Petita Albarracín, αναφέροντας ότι «το κράτος θα έπρεπε να την είχε προστατεύσει, αλλά δεν το έκανε».
Η ίδια ανέφερε πως δεν θέλει άλλα παρόμοια περιστατικά. «Αγωνίζομαι σχεδόν 18 χρόνια για την κόρη μου επειδή δεν έχουμε επιτύχει τίποτα στη χώρα μου. Δεν μπορώ να πιστέψω ότι κάποιος θα μπορούσε να υποστηρίξει ότι μία έφηβη όπως η Paola θα μπορούσε να ερωτευτεί έναν 65χρονο άντρα. Αυτός ο άνδρας χειραγώγησε την κόρη μου, δεν υπήρχε αγάπη. Αν την κατηγορούν για κάτι είναι επειδή ήταν γυναίκα».
Με πληροφορίες από Guardian
σχόλια