Σε έναν ορεινό δρόμο που οδηγεί στον ναό του Λαλίς, στο Ιράκ, δεκάδες Γιαζίντι ετοιμάζονταν για ένα από τα σημαντικότερα προσκυνήματα της θρησκείας τους. Αλλά σήμερα ήταν μια γιορτινή ημέρα για όλους, μια ημέρα χαράς: ένας δικός τους άνθρωπος, η Νάντια Μουράντ, τιμήθηκε με το Νόμπελ Ειρήνης για τον αγώνα της για τις γυναίκες όλου του κόσμου και ιδίως για τις αδελφές της που έπεσαν θύματα των τζιχαντιστών του Ισλαμικού Κράτους.
Δεκάδες Γιαζίντι, ξυπόλυτοι, ντυμένοι με τις παραδοσιακές ενδυμασίες τους, μαγειρεύουν για την επταήμερη μεγάλη γιορτή του Γκάμα που ξεκινάει αύριο Σάββατο. Και στα πρόσωπα όλων είναι χαραγμένο ένα πλατύ χαμόγελο.
Η είδηση διαδόθηκε σαν αστραπή στα χωριά τους: Η Νάντια, μια νεαρή γυναίκα που έχει εξελιχθεί σε εκπρόσωπο αυτής της μειονότητας στη Δύση, βραβεύτηκε με τη σημαντικότερη διάκριση.
«Είμαστε πολύ χαρούμενοι. Η Νάντια Μουράντ είναι η φωνή των Γιαζίντι στο εξωτερικό, εκφράζει τα βάσανά μας», εξήγησε ο 35χρονος Λοκμάν Σλεϊμάν.
Η Νάντια ζούσε μια γαλήνια ζωή στο χωριό της, το Κόσο, κοντά στο Σιντζάρ, σε μια ορεινή ζώνη κοντά στα σύνορα του Ιράκ με τη Συρία. Αλλά η αστραπιαία προέλαση του Ισλαμικού Κράτους τα ανέτρεψε όλα. Οδηγήθηκε δια της βίας στη Μοσούλη, την πρωτεύουσα"του χαλιφάτου του ΙΚ και ο γολγοθάς της κράτησε για πολλούς μήνες. Την βασάνισαν, την βίασαν, την πούλησαν στα σκλαβοπάζαρα... όπως και χιλιάδες άλλες νεαρές Γιαζίντι, θύματα των τζιχαντιστών.
Υπολογίζεται ότι περίπου 6.400 Γιαζίντι απήχθησαν από το ΙΚ. Οι 3.200 διασώθηκαν ή δραπέτευσαν μόνες τους, όμως η τύχη των υπολοίπων αγνοείται μέχρι και σήμερα, σύμφωνα με τις αρχές του Ιρακινού Κουρδιστάν.
Οι Γιαζίντι είναι μια κουρδόφωνη μειονότητα: δεν είναι Άραβες, ούτε μουσουλμάνοι και, μολονότι μονοθεϊστές, θεωρούνται "αιρετικοί" από τους φονταμενταλιστές. Οι έξι αδελφοί και η μητέρα της Νάντιας Μουράντ εκτελέστηκαν από το Ισλαμικό Κράτος
Σήμερα, η Νάντια Μουράντ αγωνίζεται για την αξιοπρέπεια των θυμάτων και σε κάθε ομιλία της, στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, το Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ, ζητά επίμονα να αναγνωριστούν ως γενοκτονία οι διώξεις σε βάρος των Γιαζίντι.
«Η Νάντια μας επισκεπτόταν στους καταυλισμούς, βεβαιωνόταν ότι ήμασταν καλά. Την θεωρούμε κόρη μας, ελπίζουμε ότι θα συνεχίσει τον αγώνα της», είπε η Ζέρι Χοντρ, μια 40χρονη εκτοπισμένη Γιαζίντι. Η Χοντρ, που ζούσε στο χωριό Ντόγκρι του Σιντζάρ, περιμένει ακόμη την επιστροφή 12 μελών της οικογένειάς της που απήχθησαν πριν από τέσσερα χρόνια από το ΙΚ.
«Σήμερα είναι μια καταπληκτική ημέρα για τους Γιαζίντι και για τις άλλες μειονότητες που υπέστησαν τις ωμότητες του ΙΚ» ανέφερε στο Twitter η Yazda, μια φιλανθρωπική οργάνωση που στηρίζει τους Γιαζίντι.
Για τον προσκυνητή Λόκμαν Σλεϊμάν, το βραβειο στη Νάντια Μουράντ είναι ένα βραβείο για όλους τους Γιαζίντι.
Με πληροφορίες από AFP-ΑΠΕ/ ΜΠΕ
