Οι «Βάτραχοι» γράφονται το 405 π.Χ. Ο Ευριπίδης έχει μόλις πεθάνει, όπως και ο Σοφοκλής. Πάει μισός αιώνας που απεβίωσε ο Αισχύλος... Η Αθήνα, λίγους μήνες πριν από τη λήξη ενός ολέθριου πολέμου που θα σημάνει το τέλος της παντοδυναμίας της, βρίσκεται στα πρόθυρα της κατάρρευσης. Αντιμέτωπος με αυτή την πνευματική ερήμωση, ο Αριστοφάνης επινοεί μια ευφρόσυνη κατάβαση στον Άδη, εκεί όπου κατοικούν πλέον οι σπουδαίοι τραγικοί ποιητές. Γιατί μόνο οι ποιητές έχουν τη δύναμη να εμφυσήσουν ζωή στην πόλη και να εμπνεύσουν το μαραμένο πνεύμα του συλλογικού σώματος. Στους «Βατράχους», ο Ευριπίδης και ο Αισχύλος διαγωνίζονται επί σκηνής, παίζοντας θέατρο μέσα στο θέατρο όπως μόνο εκείνοι γνωρίζουν.
— Λουίζα Αρκουμανέα
