Τελικά, ο Kanye West κυκλοφόρησε το «Donda» εντελώς ξαφνικά, εκεί που δεν το περίμενε κανείς. Ήταν μια κίνηση που δεν ξένισε ιδιαίτερα τους οπαδούς του 44χρονου ράπερ, που έχουν συνηθίσει πλέον τις παραξενιές του.
Το δέκατο άλμπουμ του ηχογραφήθηκε μέσα σε ένα απίστευτο και επεισοδιακό παρασκήνιο, που έκανε την κυκλοφορία αμφίβολη για πολύ καιρό. Κατάφερε να δημιουργήσει ένα hype που είχαμε καιρό να δούμε να γίνεται για δίσκο.
Δεν ήταν λίγοι αυτοί που πίστευαν ότι δεν θα κατάφερνε να το τελειώσει ποτέ με την τελειομανία που τον διακατέχει και συχνά λειτουργεί εις βάρος του. Αργότερα, βέβαια, δήλωσε ότι η Universal έβγαλε το «Donda» χωρίς την άδειά του, με τη δισκογραφική εταιρεία να το αρνείται.
Μέχρι στιγμής, οι κριτικές για το «Donda» είναι ανάμεικτες έως κακές, με την «Independent» να του βάζει μηδέν. Δεν μπορείς να πεις, όμως, ότι είναι ένα τόσο κακό άλμπουμ. Απεναντίας, είναι η καλύτερη δουλειά του μετά το «Yeezus» του 2013. Σίγουρα δεν είναι αριστούργημα, όπως θα ήθελε ο δημιουργός του, και δεν υπάρχει κανένας μουσικός κριτικός να το αποθεώνει.
Ο ίδιος ο Kanye –ο οποίος κίνησε πρόσφατα τη διαδικασία για να αλλάξει και νόμιμα το όνομά του σε Ye– έχει συμβάλει αρκετά τα τελευταία χρόνια στην απομυθοποίησή του. Έχει πιάσει ηθικό πάτο, όπως γράφουν αρκετοί αρθρογράφοι.
Βέβαια, δεν κατάφερε κανείς να τον ακυρώσει εντελώς, ακόμη και μετά την ανεκδιήγητη στήριξή του στον Ντόναλντ Τραμπ, τις εξωφρενικές δηλώσεις ή την αποτυχημένη προσπάθειά του να κατέβει στις αμερικανικές εκλογές ως υποψήφιος Πρόεδρος των ΗΠΑ. Ο νευρικός κλονισμός του, που εκδηλώθηκε με μια σειρά από εξωφρενικά tweets εναντίον της οικογένειας της γυναίκας του, τον έκανε συμπαθή στο κοινό, που ταυτιζόταν με τον αγώνα του εναντίον της ψυχικής ασθένειας.
Να σημειώσουμε εδώ ότι είναι πλέον βαρετό και ανούσιο να διαβάζει κανείς για την κόντρα του με την Taylor Swift, αλλά είναι ένα γεγονός που η Αμερική δεν λέει να ξεχάσει μέχρι σήμερα.
Τέλος πάντων, κάπως παρέβλεπες τα ατοπήματά του, αλλά αυτό είχε ως αποτέλεσμα να πληγεί ανεπανόρθωτα ως μουσικός. Οι νέες του δουλειές δεν έχουν την ίδια απήχηση ή το ίδιο καλλιτεχνικό βάρος όπως παλιότερα. Ο συντηρητισμός του, που έχει βρει έκφραση στη θρησκεία, έχει καταφέρει να αποξενώσει σημαντικά ένα ευρύτερο ακροατήριο. Κανείς δεν κατανοεί πια ακριβώς τις επιλογές του.
Το 2021 δεν ήταν μια καλή χρονιά για την προσωπική του ζωή. Τον Φεβρουάριο χώρισε με την Kιμ Καρντάσιαν μετά από επτά χρόνια γάμου και τέσσερα παιδιά, μια σχέση που είχε αποθεώσει μέσα από τη δουλειά του.
Το τελευταίο διάστημα αναζωπυρώθηκε και το αιώνιο beef που έχει με τον Drake ‒ οι φήμες έλεγαν ότι καθυστερούσαν τα νέα τους άλμπουμ τους για να προλάβει ο ένας να ακούσει τι λέει ο άλλος στα τραγούδια του.
Στο «Donda» αναφέρεται και στον Drake και στην Kim. Γενικά και αόριστα, αλλά στο «Hurricane» καταλαβαίνεις ότι ήταν αυτός που απάτησε την Καρντάσιαν –το κομμάτι στο οποίο συμμετέχει ο Weeknd‒ και σε διάφορα σημεία ότι δεν του έχει περάσει ακόμη η εμμονή με τον Drake. Και εκεί που φαινόταν ότι δεν είχε διάθεση πια για τρολάρισμα και ότι οι μέρες που προκαλούσε είχαν περάσει ανεπιστρεπτί, η απόφασή του να προσκαλέσει στην τρίτη φιέστα προακροάσεων –από τις οποίες έβγαλε εκατομμύρια δολάρια, ο μόνος μουσικός εν καιρώ Covid-19‒ δύο από τις πιο αντιπαθείς φιγούρες της χρονιάς, τον Marilyn Manson και το DaBaby, λόγω των πράξεών τους, ήταν παντελώς κακόγουστη και μικροπρεπής. Ειδικά όταν προωθείς ένα χριστιανικό άλμπουμ που μιλάει για ταπεινότητα, όπως γράφουν στο «Variety». Είναι σαν να ζητάς συγχώρεση για δύο άτομα που δεν έχουν κάνει καμία κίνηση να μετανοήσουν για όσα ειδεχθή έχουν κάνει και πει. Ο Marilyn Manson κατηγορείται για βιασμό και ο DaBaby έκανε πρόσφατα ομοφοβικά σχόλια.
Και οι δύο συμμετέχουν στον δίσκο, στο «Jail pt2», το οποίο μυστηριωδώς ήταν σβησμένο (από την εταιρεία) την πρώτη ημέρα που ανέβηκε το άλμπουμ.
Επίσης, για ένα άλμπουμ που έχει πάρει το όνομά του από μια δυναμική μαύρη γυναίκα, τη μητέρα του, η απουσία γυναικών από το tracklist είναι ίσως αυτό που χτυπάει περισσότερο. Την κατάσταση σώζει κάπως η Τζαμαϊκανή dancehall μουσικός Shenseea, που τραγουδάει σε δύο κομμάτια («Pure Souls», «Ok Ok part 2»).
Το «Donda» μπορεί να μην είναι σπουδαίο, αλλά περιέχει μερικές εξαιρετικές στιγμές και γκεστ που κλέβουν την παράσταση, όπως ο Playboi Carti.
Ως δουλειά υποφέρει αρχικά από την τεράστια διάρκειά του –περιέχει είκοσι επτά κομμάτια που διαρκούν συνολικά 108 λεπτά– και τον απύθμενο εγωισμό του δημιουργού τους.
Δεν έχει κάποιο συγκεκριμένο focus ή μια θεματική συνέπεια. Του λείπει η ισορροπία, δεν είναι ένα άλμπουμ για πάρτι, δεν είναι τόσο πνευματικό όσο θέλει να λέει, δεν βγάζει ενδοσκόπηση. «Είναι δύσκολο να φανταστεί κανείς σε τι πράγμα θα μπορούσε να λειτουργήσει ως σάουντρακ. Είναι αναλώσιμο και το ξεχνάς», γράφει ο Jonny Coleman στο «Hollywood Reporter».
Και ισχύει κάπως: αν κάνεις τον άθλο και το ακούσεις ολόκληρο, δύσκολα ξαναγυρνάς στα τραγούδια του.
Εκφώνηση: Μαρία Δρουκοπούλου
