Η δημοκρατία γεννήθηκε στην Αθήνα περί τα τέλη του 6ου π.Χ. αιώνα και διατηρήθηκε ακμαία ως το 322 π.Χ. με την έλευση των Μακεδόνων. Δημοκρατία σημαίνει κυριαρχία (κράτος) του συντεταγμένου λαού (δήμος) και αποτελεί το πολίτευμα των πολιτευμάτων και τη μεγαλύτερη περηφάνια της πόλης μας κατά την αρχαιότητα.

Ο σημαντικότερος Έλληνας ιστορικός, o Θουκυδίδης, γράφει στο 2.65: «ἐγίγνετό τε λόγῳ μὲν δημοκρατία, ἔργῳ δὲ ὑπὸ τοῦ πρώτου ἀνδρὸς ἀρχή». Δηλαδή, κατά τη μετάφραση Σκουτερόπουλου για τις εκδόσεις Πόλις, «Το πολίτευμα λεγόταν μεν δημοκρατία, στην πραγματικότητα όμως διαμορφωνόταν σε διακυβέρνηση από τον πρώτο πολίτη». Είχε δίκιο ο Θουκυδίδης;

Ποιος ο ρόλος του Σόλωνα και των μετέπειτα μεταρρυθμίσεων του Κλεισθένη; Τι ήταν το κληρωτήριο και τι γνωρίζουμε για τον εξοστρακισμό, για τους δημαγωγούς και τους ρήτορες;

Θα ήταν υπερβολή να ισχυριστεί κανείς ότι η δημοκρατία βασίστηκε σε μεγάλο βαθμό στους δούλους; Και, τελικά, η αθηναϊκή δημοκρατία ήταν ένα πολίτευμα που ενσωμάτωνε τους ξένους;