Για πολλούς, τα «όρια» ταυτίζονται με αυστηρότητα, πειθαρχία, ακόμα και αυταρχισμό. Άλλοι, στην προσπάθειά τους να αποφύγουν αυτούς τους χαρακτηρισμούς, καταλήγουν στο αντίθετο άκρο – γίνονται υπερβολικά επιτρεπτικοί.

 

Η έννοια των ορίων, ωστόσο, δεν έχει καμία σχέση με τη στείρα υπακοή ή την πειθάρχηση για την πειθάρχηση. Στην ουσία της, αφορά την προστασία, τη δομή και την αίσθηση ασφάλειας που έχει ανάγκη το παιδί για να αναπτυχθεί.

 

Πώς μπορεί, λοιπόν, ένας γονιός να βρει την ισορροπία; Ποια είναι τα «υγιή» όρια και πώς τοποθετούνται με συνέπεια, αλλά χωρίς καταπίεση;