Ο Τζούλιαν Μπαρνς γράφει πως η ελπίδα τού Σοστακόβιτς ήταν ο θάνατος να απελευθερώσει τη μουσική από τη ζωή του: «θα περνούσε ο καιρός και, όσο και αν οι μουσικολόγοι θα εξακολουθούσαν τις αντιπαραθέσεις τους, το έργο του θα άρχιζε να στέκεται μόνο του. Η ιστορία θα ξεθώριαζε, μαζί της και η βιογραφία του. Και θα ερχόταν ίσως η μέρα που ο φασισμός και ο κομμουνισμός θα ήταν απλώς δύο όροι σε επιστημονικά βιβλία. Τότε, αν η μουσική του εξακολουθούσε να αξίζει θα ήταν απλώς μουσική. Γιατί τελικά, η μουσική ανήκει στην μουσική».
Δείτε περισσότερα εδώ.
Κείμενο - Επεξεργασία: Ματούλα Κουστένη
Έρευνα - Μουσική επιμέλεια: Τίτος Γουβέλης
Ηχογράφηση SweetSpotProductions- Μίξη: Παναγιώτης Χούντας
Οργάνωση Παραγωγής: Άννα Τσεϊμαζίδου
Μια συνεργασία της Κρατικής Ορχήστρας Αθηνών με τη LiFO
