Ξάνθη, Κομοτηνή, Διδυμότειχο, Χαλκίδα, Βέροια, Αίγινα. Ο Ηλίας Μεσσίνας μας οδηγεί σ' ένα ταξίδι στην Ελλάδα με σταθμούς τις συναγωγές του ελληνικού εβραϊσμού. Πολλές έχουν κατεδαφιστεί, ακολουθώντας κι αυτές τη μοίρα των εβραϊκών κοινοτήτων μετά το Ολοκαύτωμα.
Ο συγγραφέας αναζητάει όμως τα ίχνη τους και τα βρίσκει ακόμη κι αν είναι κρυμμένα κάτω από τα χαλίκια, όπως συμβαίνει με το δάπεδο της συναγωγής στο Διδυμότειχο. Πέρα όμως από τηγ αναζήτηση των ιερών τόπων, το βιβλίο είναι μια διαδοχή ιστοριών που διαβάζονται ως διηγήματα, με ήρωες πραγματικούς ή επινοημένους ανθρώπους.
Για παράδειγμα στο τελευταίο κεφάλαιο, που επιγράφεται «Αίγινα» και όπου στο κέντρο του βρίσκεται το δάπεδο αρχαίας συναγωγής του νησιού, οι ήρωες είναι ένας Γερμανός αρχαιολόγος, ο Βέλτερ, και μια αμερικανοεβραία συνάδελφός του, η Μπελ Μαζούρ. Μια στενή σχέση, ίσως και ερωτική, σε μια ταραγμένη εποχή, στην δεκαετία του 1930.
