Ποιοι ήταν, λίγα λόγια για τον βίο και την πολιτεία τους, για το έργο ή τις συνθήκες που τους έκαναν γνωστούς.

 

Νομοτελειακά ο θάνατος και η ολοκλήρωση μιας χρονιάς λειτουργεί σαν πλαίσιο για να τοποθετηθούν οι απώλειες, να ανακαλέσουμε συλλογικά συναισθήματα τιμής και πένθους ή απλά μνήμης.

 

Ο Άρης Δημοκίδης σε αυτό το επεισόδιο καταγράφει, αποτιμά με τον δικό του τρόπο όσους διάσημους έφυγαν από τη ζωή το 2024 και αποχαιρετά εκείνους που στοίχισαν σε εκείνον προσωπικά περισσότερο.

 

«Κι όμως κερδίζει κανείς το θάνατό του, το δικό του θάνατο, που δεν ανήκει σε κανέναν άλλον και τούτο το παιχνίδι είναι η ζωή»
Γ. Σεφέρης, «Η τελευταία μέρα», Ημερολόγιο Καταστρώματος Α’

 

«Έτσι λοιπόν χωρέσανε στα μάτια σου τόσες κοινές ασήμαντες εικόνες
Ποιος θα ’χει χρόνο κάποτε να βυθιστεί στη λίμνη μιας ανάμνησης
Η αιωνιότητα κρατάει τόσο λίγο
Όμως, δε γίνεται, θα υπάρχει κάπου μια μικρή δικαιοσύνη να εξηγεί
Mε ποιες προθέσεις φεύγει ένας άνθρωπος
Με πόσα θα και πόσα να που ψιθυρίζει ο θάνατος
Σβήνει ασυλλόγιστα ολόκληρη ζωή». 
Αντώνης Φωστιέρης, «Το θα και το να του θανάτου»

 

***

Συνεργάτις περιεχομένου: Ελένη Καλέση

*Μουσική επένδυση: Pan Pan / New*Deal / Teo x3 / Petros Satrazanis / Epidemic Sound

**Τα αποσπάσματα απ' την ΕΡΤ προέρχονται απ' το Αρχείο της ΕΡΤ, το οποίο ευχαριστούμε θερμά για την άδεια χρήσης