Στην επιστροφή απότην Κύπρο, την Κυριακή, η αισχρότατη Ολυμπιακή είχε μιάμιση ώρα καθυστέρηση.Γιατί; Δεν έχει γιατί. Άργησε, λέει, να έρθει το αεροπλάνο. Γιατί άργησε; Έναςθεός ξέρει. Κι ίσως τα άστρα, που απόψε είναι αχνά, πάνω από τους υδρατμούς.Έτρωγα τα νύχια μου από την κακία, και προσπάθησα να βυθιστώ σε μια Guardianκαι ένα βουνό junk food, για να ξεχάσω. Είχα κανονίσει να πάω σφαίρα από τοαεροδρόμιο στη Δεξαμενή, για το Πρώτο Καλοκαιρινό Ταινιόραμα της Lifo, που ήτανσαν γιορτή και είχε αβάν πρεμιέρ του Πατσίνο. Το 'χασα!
Διάβασα όμως στοπρωτοσέλιδο της αγαπημένης μου εφημερίδας ένα στόρι, που ήταν κι αυτό σαν κινηματογράφος.Είχε τίτλο Ο Μάικλ πληρώνει πρόστιμο, επειδή οδηγούσε σε κακή κατάσταση. Καιμιλούσε για μια άγρια νύχτα του Τζορτζ Μάικλ, τον περασμένο Οκτώβρη, που οιμπάτσοι τον έπιασαν πίτα στο σταματημένο αμάξι του, κάθιδρο και με ρίγη, με τοκεφάλι σκυμμένο στο τιμόνι. Τους είχαν ειδοποιήσει δυο γυναίκες, που λίγο πρινείδαν το αμάξι του ποπ σταρ ξέμπαρκο, να κάνει οχτάρια στο αντίθετο ρεύμα καιμετά να σταματάει σε ένα πάρκινγκ δίπλα στον έρημο κόμβο του Κρίκλγουντ. Όταντον πλησίασε ο οδηγός του περιπολικού, ο σταρ του είπε: «Άσε με ήσυχο. Είμαικαλά». Έκλεισε ξανά τα μάτια του και έγειρε μπρος το κεφάλι του. Έλεγεασυναρτησίες. Είχε πάρει αντικαταθλιπτικά, μαζί με υπνωτικά, χασίς και τοπαράνομο ελαφρό ναρκωτικό - GHB. Παραμιλούσε, έλεγε ασυναρτησίες. Σαράντα τριώνετών. Στην κόψη πολλών πραγμάτων. Ένας άνθρωπος σαν όλους τους άλλουςανθρώπους.
Πριν πέντε μέρεςέγινε η δίκη του. Δυο μέρες πριν τη μεγάλη συναυλία του στο Γουέμπλεϊ. Ανέλαβετις ευθύνες του. Αλλά έκανε και μια δήλωση που θεωρώ σπουδαία: «Δεν ντρέπομαιγια ό,τι έχω κάνει στον εαυτό μου, αυτός είμαι, Ι'm me, ντρέπομαι μόνο πουέβαλα σε κίνδυνο τη ζωή των άλλων». Ούτε μάταιες πίκρες, ούτε τίποτα. Ηδικαστής τον τιμώρησε αυστηρά: 100 ώρες κοινωνική εργασία, αφαίρεση διπλώματοςγια 2 χρόνια, 2.325 λίρες πρόστιμο. Αλλά σαφώς τον συμπάθησε. Πριν σηκωθεί απότο έδρανό της του είπε: «Γνωρίζω ότι έχετε μια σημαντική συναυλία αύριο. Σαςεύχομαι να τα πάτε καλά».
Αργά το βράδυ,οδηγώντας από το Ελ Βελ, διασχίζοντας τον περιφερειακό του Υμηττού, στο πιοψηλό σημείο, περιπολικά, και κάτω η πόλη. Είδα. Λεπτή η νύχτα της Αθήνας,ανάλαφρη, ο κόσμος πιο απλός και μονοκόμματος, οι απολαύσεις πιο μονοσήμαντες.Όντως, η Δεξαμενή είχε σχολάσει, οι μηχανές είχανε μπει στο ρελαντί πριν τη Δευτέρα,δρόσιζε ο Λυκαβηττός και ένιωσα αναίτια κι απότομα την αιφνίδια καλοσύνη πουλέει ο παλιός στίχος.
Η φωτογραφία είναιτου Σωκράτη Σωκράτους
σχόλια