Είναι τόσο κοντά, αλλά δεν είχα αξιωθεί ποτέ να πάω μέχρι εκεί: Ένα διήμερο στην Αίγινα με βόλτα στον Ναό της Αφαίας στην ανατολική πλευρά του νησιού (το εξαίρετο δείγμα αρχαϊκής αρχιτεκτονικής που πιστεύεται ότι αποτέλεσε τον ναό-πρότυπο για τους αρχιτέκτονες του Παρθενώνα, Ικτίνο και Καλλικράτη) και από κει ποδαρόδρομος μέχρι το Ελλάνιο Όρος, το πιο ψηλό σημείο του νησιού, με φανταστική θέα στον Σαρωνικό, όπου βρίσκονται τα απομεινάρια του ναού του Ελλάνιου Δία (τρεις κολόνες και τα θεμέλια του τεράστιου οικοδομήματος). Εκεί, ανάμεσα στα κίτρινα λουλούδια που μυρίζουν καφέ και στα δεκάδες κομμάτια από σπασμένα αγγεία και κομμάτια οψιδιανού (από προϊστορικά εργαλεία;), πήραμε την πρώτη γεύση της άνοιξης. Και μετά, με πάστα σοκολατίνα στο Αιάκειον, ολοκληρώσαμε την εαρινή γιορτή.
M. Hulot
Με το που ξεκίνησε το ντοκιμαντέρ Greek Animal Rescue στο λιμάνι της Θεσσαλονίκης (στο πλαίσιο του Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ) ένιωσα μεγάλη συγκίνηση, που δεν υποχώρησε καθόλου σε όλη τη διάρκειά του. Ο Μενέλαος Καραμαγγιώλης φωτίζει αριστοτεχνικά τη δράση Βρετανών και Ελλήνων που μέσω των ομάδων «Greek Animal Rescue» και «Φαντάσματα του Ασπροπύργου» νοιάζονται για τα αδέσποτα της χώρας.
Άρης Δημοκίδης
Διαβάζοντας την νέα έρευνα της «διαΝΕΟσις», είδα ότι ένας στους τρεις Έλληνες επιθυμεί την επιστροφή της χώρας στη δραχμή, τέσσερις στους δέκα πιστεύουν ότι η φοροδιαφυγή αποτελεί θεμιτή άμυνα κατά της υπερβολικής φορολογίας και ότι ένας στους τέσσερις πιστεύει ότι «μας ψεκάζουν». Επίσης, το 42% των Ελλήνων θα ενοχλούνταν από την ανέγερση τζαμιών στην Ελλάδα και το 49% θεωρεί ότι η Ελλάδα ζημιώθηκε από τη συμμετοχή της στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Αυτά είναι μερικά από τα ευρήματα του οργανισμού που δείχνουν τον σαφή προσανατολισμό της χώρας μας, η οποία γίνεται περισσότερο συντηρητική, αντιευρωπαϊκή και συνάμα αντιδημοκρατική.
Γιάννης Πανταζόπουλος
Μόνο θετικές εντυπώσεις και αυτή την εβδομάδα: Ο Νικόλας Περδικάρης και η έκθεση έργων ψηφιακής τέχνης με τίτλο «Monitor» στον «Φωταγωγό» (Κολοκοτρώνη 59Β και Λιμπονά)./ Η διαρκής δραστηριότητα, εικαστική και πέραν των εικαστικών, της Μαρίας Παπαδημητρίου. Βλέπε: Αγριμικά, Βλέπε: Souzy Tros / Η επίμονη επαναφορά της σκέψης των Walter Benjamin, Ludwig Wittgenstein, Guy Debord ως διαύγαση των συνθηκών ζωής σήμερα./ Η παράσταση Aurora του Βλαδίμηρου Νικολούζου με την πολύτροπη Ηλέκτρα Νικολούζου στο Χοροθέατρο Ροές./ Οι πένες Kaweco, πολύτιμα εργαλεία γραφής./ Το βιβλιοπωλείο Bibliothèque του Βάσου Γεώργα στην πλατεία Εξαρχείων./ Το όνειρό μου ότι έπινα απανωτές τεκίλες με τον Roberto Bolaño και τον David Foster Wallace που μου εξηγούσαν ότι, όχι, δεν πέθαναν, πλάκα έκαναν, είναι ζωντανοί και ακούνε Scott Walker δέκα ώρες την ημέρα./ Η τσιπουροκατάνυξις στην Ταβέρνα του Οικονόμου μετά την επίσκεψη στην γκαλερί της Ελένης Κορωναίου.
Γιώργος-Ίκαρος Μπαμπασάκης
Ενθουσιάστηκα (και τα 'κανα πάνω μου, με το συμπάθιο) με το ιρανικό Στη σκιά του φόβου, που λειτουργεί απίστευτα τόσο ως καθαρόαιμο θρίλερ όσο και ως πολιτική αλληγορία, και δηλώνω ότι θέλω να πάω στην Τεχεράνη ASAP.
Αλέξανδρος Διακοσάββας
Το δυστύχημα με την «τρελή» Πόρσε στην Αθηνών-Λαμίας που θέρισε τέσσερις ζωές μαζί μ' εκείνη του νεαρού οδηγού της άνοιξε μια τεράστια και ιδιαίτερα φορτισμένη συναισθηματικά συζήτηση σε ΜΜΕ και κοινωνικά δίκτυα – από την «ταξικότητα» κάποιων τροχαίων μέχρι την πονεμένη ιστορία της οδικής συμπεριφοράς του μέσου Έλληνα εν γένει, ανεξαρτήτως μέσου ή εισοδήματος. Είθε όλες αυτές οι μεγάλες ιδέες και προθέσεις, που τόσο λάβρα διατυπώθηκαν, να μην ξεχαστούν όταν εκτονωθεί το θυμικό αλλά να συμβάλουν σε μια πιο ανθρώπινη καθημερινότητα στην άσφαλτο.
Θοδωρής Αντωνόπουλος
Αν μη τι άλλο, διαβάζοντας αναλυτικά τον λογαριασμό της ΔΕΗ, μαθαίνεις για υπηρεσίες και φόρους που, μολονότι έρχονται στη συσκευασία ομολογουμένως «υπέρκομψων» αρκτικόλεξων, δεν ήξερες καν ότι υπάρχουν, δεν σε αφορούν, δεν πρόκειται να αλλάξουν τη ζωή σου προς το καλύτερο, δεν ερωτήθηκες ποτέ αν θεωρείς την ύπαρξή τους λογική ή έστω πρακτική με κάποιον τρόπο και, κυρίως, δεν παράγουν κάποιο άξιο λόγου έργο. Και αν το ποσό που πρέπει να πληρώσεις δεν έχει ανεβάσει επαρκώς την πίεσή σου, το επεξηγηματικό ραβασάκι που έρχεται μαζί με τον λογαριασμό κι έχει τον ευφάνταστο τίτλο «Όλα στο φως», σε αποτελειώνει: η υπηρεσία όχι μόνο κόπτεται για τη «διαφάνεια σε κάθε δοσοληψία», εξού και η λεπτομερής ανάλυση κάθε χωριστής χρέωσης, αλλά και «είναι πάντα δίπλα σας στον καθημερινό σας αγώνα». Και εις ανώτερα!
Μαρία Δρουκοπούλου
Ένα ταξίδι στο Βελιγράδι, φάρμακο για τα δύσκολα που έρχονται, και η επιστροφή στην Αθήνα, με τις ανθισμένες αμυγδαλιές και τις νεραντζιές της να μοσχοβολούν.
Φιλίππα Δημητριάδη
Όταν γνωρίζεις έναν πραγματικά ξεχωριστό καλλιτέχνη, χαρακτηρισμός που ο ίδιος αποστρέφεται, τότε καταλαβαίνεις την αληθινή σημασία των λέξεων. Το συνειδητοποίησα όταν συνάντησα τον κορυφαίο Γάλλο φωτογράφο Αntoine d' Αgata που βρίσκεται αυτές τις μέρες στην Αθήνα. Μοναδική περίπτωση ανθρώπου, εμπλέκεται στις καταστάσεις που απεικονίζει, όσο ακραίες και αντισυμβατικές και αν είναι, ζει μια νομαδική ζωή ταξιδεύοντας και δουλεύοντας σε όλο τον κόσμο, χωρίς να έχει μόνιμη κατοικία – πολύ πρόσφατα απέκτησε μια γκαρσονιέρα. Ένας άνθρωπος που δεν συμβιβάστηκε και είναι 56 ετών. Δεν πρέπει να υπάρχουν πολλοί τέτοιοι εκεί έξω.
Μερόπη Κοκκίνη
H Ευρώπη πολλών ταχυτήτων, όπως την αναγνωρίζουν πια ως στόχο η Γαλλία, η Γερμανία κ.λπ. Οι ευφημισμοί στις κυβερνητικές εξαγγελίες, η πιο παλιά πολιτική τεχνολογία./ Όσοι εξακολουθούν να χειρίζονται σαν «όπλα» τις αγωνίες των ανθρώπων στην κρίση./ Η μοναξιά όσων δεν βλέπουν «Survivor» στις οικογένειες./ Το ωραίο εργαστήριο για την ποίηση τη δεκαετία του '80, Κυριακή μεσημέρι, στην Τεχνόπολη (GR80s#)./ H άνοιξη που εξακολουθεί να παρηγορεί τον διαβάτη, παρά τα χίλια μύρια που μπορεί να μαυρίζουν τις μέρες του.
Νικόλας Σεβαστάκης
Έγινε κι αυτός ο χαμός στο ελληνικό Τwitter με την καημένη «λιλή» του Τομ Χάρντι στο Taboo, η οποία θέλω να καταγγείλω ότι ποτέ δεν εμφανίστηκε στη σειρά, παρά το μάρκετινγκ που φάγαμε στη μάπα, τις ψεύτικες υποσχέσεις και τα τόσα που διαβάσαμε γι' αυτήν. Για να σοβαρευτώ λίγο, όμως, επρόκειτο για εξαιρετική τηλεόραση, που ακολουθούσε σαν πιστή ερωμένη το πνεύμα ταινιών όπως το Wicker Man και το Devils ή τις ταινίες της Hammer Horror των '60s και '70s. Έφαγε άδικο θάψιμο στα πρώτα επεισόδια, επειδή, λέει, κακολογούσε την East India Company και κάτι τέτοιες αηδίες για να γελάμε με τους πρώην πονεμένους αποικιοκράτες. Παρ' όλα αυτά, έβγαλε τον Χάρντι, γυμνό ή ντυμένο, ασπροπρόσωπο και πραγματικά μου λείπει τώρα που τελείωσε.
Μαρία Παππά
Θέλω να μάθω τη μέρα που η ΕΡΤ θα παραιτηθεί από κάθε αξίωσή της από την τσέπη μας. Αλήθεια! Γι' αυτό το άθλιο πρόγραμμα που σερβίρει, πιο κουρασμένο και ταλαίπωρο από τη μίζερη και βασανιστική κατάληξη του Λόγκαν στην τελευταία ταινία, γι' αυτή την άθλια εκπροσώπηση –και δεν μιλάω μόνο για το κακόμοιρο θέαμα που παρακολουθήσαμε στις 6 Μαρτίου για τη Eurovision– που θυμίζει γαμήλιο γλέντι στον Λαγκαδά της δεκαετίας του '60, δεν αξίζει ούτε ένα από τα ευρώ που παίρνει μαζί με τον λογαριασμό της ΔΕΗ. Κι ούτε μία δράση, ούτε μία κινητοποίηση για έναν καλό σκοπό, ούτε λίγο να σηκώσει κάποιος τα μανίκια, έτσι, κάτι να δείξει ότι κάνει για το κοινό καλό. Σκυλοβαρέθηκα, και όχι μόνο όταν συγκρίνω το πρόγραμμά της με τις κρατικές άλλων χωρών. Γενικώς.
Χριστίνα Γαλανοπούλου
Αξιώθηκα να δω το Manchester by the Sea και μου έκανε τρομερή εντύπωση η ερμηνεία του Κέισι Άφλεκ (δε του το είχα καθόλου!), η επίσης υπέροχη ερμηνεία της Μισέλ Γουίλιαμς, η μαγική σκηνοθεσία του Κένεθ Λόνεργκαν, αλλά κυρίως το γεγονός πως έφυγε από την απονομή των Όσκαρ χωρίς το βραβείο καλύτερης ταινίας.
Νινέττα Γιακιντζή
Διχασμένη ανάμεσα στην είδηση «Άγγλος παπαγάλος, χαμένος για τρία χρόνια, επιστρέφει μιλώντας ισπανικά» και «Γιατροί ανακαλύπτουν μικροσκοπικό δεύτερο μυαλό να μεγαλώνει μέσα σε όγκο ασθενούς» – τις παραθέτω και τις δύο.
Γεωργία Παπαστάμου
