Κομματικά περίπτερα

Παρασκευή μεσημέρι,περπατώντας στο κέντρο

Δεν θα βαρεθώ ποτέ τακομματικά περίπτερα - ειδικά αυτό τουΛΑΟΣ, στο τέλος της Βουκουρεστίου, μετις εικόνες του Καρατζαφέρη που «είναιη δική μου φωνή στην Ευρώπη» και τιςαφίσες με τα γραφικά που θυμίζουν κάτιμεταξύ των 300 και γραφικών κακού rpgμε το σύνθημα «σημαίες ψηλά». (Ένας φίλοςμου έχει δημιουργήσει μια περσόνα-φαντου Καρατζαφέρη, αυτή του Σώτου τουταξιτζή. Ο Σώτος χτυπά συχνά πυκνά τοχέρι του στο παρμπρίζ και λέει ατάκεςόπως: «Καλά τα λέει ο πρόεδρος. Είναι ομόνος που τους τα λέει έξω από τα δόντια».)Tο εκλογικό κέντρο τουΠΑΣΟΚ στην πλατεία Κλαυθμώνος, πάλι,θυμίζει δημοτικό σινεμά χάρη στιςπράσινες καρέκλες σκηνοθέτη που κοιτούνστοιχισμένες τη γιγαντοοθόνη. Λείπουνμόνο τα γιασεμιά και το αγιόκλημα καιο Λουκιανός Κηλαηδόνης. Ειδική μνείαπρέπει επίσης να γίνει στον κύριο τουΚΚΕ (Μ.Λ.) στη γωνία Ερμού και Νίκης, πουδίνει μάχη για ψήφους παρέα με έναπρόχειρο τραπεζάκι του καφέ και μιαντουντούκα. Οι κραυγές του στοιχειώνουντην Ερμού τα βράδια του Σαββάτου.

Κυριακή 23.00, περπατώνταςπρος το σπίτι

Στεκόμαστε μπροστά απότα παρτέρια της Παλιάς Βουλής, στοπράσινο ξύλινο περίπτερο του κόμματοςΚοινωνία, της «πολιτιστικής παράταξηςτων συνεχιστών του Καποδίστρια». Θυμίζεικυνηγετικό καταφύγιο στη γερμανικήεξοχή, με μόνη εξαίρεση τα πανό που είναικρεμασμένα απ' έξω. «Κλήρος και ΛαόςΆρρηκτος Δεσμός» διαβάζω. Πρέπει ναείναι το μόνο κόμμα που χρησιμοποιείτσιτάτα του Ντοστογιέφσκι στον προεκλογικόαγώνα («Όταν δεν υπάρχει Θεός, όλαεπιτρέπονται»).Το κεφάλι μου σχεδόναγγίζει την ξύλινη σκεπή. «Καλά, πώςχωράνε εδώ μέσα;» αναρωτιέται η Κ. «Δενχωράνε. Είναι όλοι τους νανάκια» τηςαπαντάω στεγνά. «Και τώρα κοιμούνταιόλοι μαζί, αγκαλίτσα, κλειδωμένοι στοσπιτάκι του κόμματος» προσθέτει η Ο.και χαϊδεύει το λουκέτο στην πόρτα.Συνεχίζουμε γελώντας προς το Σύνταγμα,μες στο σκοτάδι, για να προλάβουμε τοτελευταίο μετρό. Όταν φτάνουμε,αντικρίζουμε το περίπτερο-υπερπαραγωγήτης Νέας Δημοκρατίας. Κάθε στύλος τηςπλατείας είναι γεμάτος σημαίες, ενώ μιαπελώρια γιγαντοοθόνη παίζει ομιλίεςτου Καραμανλή. Μια σκηνή δεσπόζει στοκέντρο της πλατείας, περιτριγυρισμένηαπό πλαστικά τραπέζια και καρέκλες τουγύφτου, στα οποία κάθονται μέλη τηςνεολαίας του κόμματος (είναι πάνταόμορφα τα άτιμα) αλλά και μεσόκοπαζευγάρια που χαζεύουν τους περαστικούςσαν να είναι στην προβλήτα του Λουτρακίου.Μπροστά τους ακριβώς είναι ο φωτεινόςπίνακας επιγραφών του Δήμου Αθηναίων:την ώρα που περνάμε αναβοσβήνει η φωτεινήεπιγραφή «Η προστασία των ζώων είναιευθύνη όλων μας». «Χαχαχαχαχαχα» λέωστα κορίτσια.