- Κυριακή 15:30, στο σπίτι
- Νομίζω πως δεν υπάρχει πιούπουλο συναίσθημα από την κυριακάτικημελαγχολία. Τριγυρνάς στο σπίτι με τιςπιτζάμες, έξω κάνει λίγο κρύο, βλέπειςυπνωτισμένη φριχτά ελληνικά σίριαλ μεξανθές γυναίκες που στριγγλίζουν σεέναν καναπέ γεμάτο ψίχουλα, τρως τυρίλιωμένο στο microwave(το εκλογικεύεις σκεφτόμενος πως θαμπορούσες να κάνεις τη δίαιτα Άτκινς),ενώ ένα ερώτημα σου τριβελίζει τομυαλό: «Και τώρα τι σκατά να κάνω μετον εαυτό μου; Τι; τι; τι;». Μέχρι πουκάνω το μοιραίο λάθος να ανοίξω τονυπολογιστή μου. Μπαίνω στο διαδικτυακόΑρτέμη Μάτσα, το Facebook:7 e-mail,5 friendrequestsκαι γύρω στα 100 requestsγια applications.
- Κυριακή 17:30, ακόμα στοFacebook
- Δυο ώρες μετά (που πήγαν;Που;), συνειδητοποιώ πως έχω αρχίσει ναμισώ το Facebook.Αισθάνομαι σαν να πήγα σε ένα πάρτι πουστην αρχή ήταν ωραίο αλλά τώρα με έχουνκλειδώσει μέσα, δεν μπορώ να φύγω καιγια να τους εκδικηθώ θα αρχίσω να σβήνωτα τσιγάρα μου στο παρκέ. Θέλω να ταδιαγράψω όλα: τους 172 φίλους και γνωστούςμου, τα πρόβατα που πετάνε, τιςγλάστρες-δώρα από τις οποίες μπορούννα βγουν ένα κουνέλι, μαλλί της γριάςή ο Μπραντ Πιτ, το πινακάκι που μουδείχνει πως η συμφοιτήτριά μου η Βερόνικα(έχουμε να μιλήσουμε 3 χρόνια) διαβάζειτο βιβλίο Anatomyof Hatha Yoga: A Manual for Students, Teachers, and Practitioners,το γεγονός πως η κολλητή μου με έχειξεπουλήσει ως pet(με την περιγραφή «Ήσυχο pet.Κάθεται μπροστά από το καλοριφέρ»)για 4.909 δολάρια, τα τεστ που με καλούννα αποδείξω πως ξέρω τους Απαράδεκτουςκαλύτερα από όλους τους γνωστούς μου,τα σπαστικά statusupdates(«OJonathanθα ήθελε να φάει ένα μπουρίτο», «ΗΜαρία κουράστηκε από τα ψώνια», «OΝίκος θα ήθελε να πάει μια βόλτα στηνηλιόλουστη Αθήνα») και κυρίως τασουρεαλιστικά γκρουπ των φίλων μου«ΚonstantinosKaramanlis:thegreekethnarch»,«Τhelonafygotoragiaparalia,mojitokairaketes»,«Κathiki»και «Νisyrosparadise».Πριν κλείσω τον υπολογιστή διαπιστώνωπως το πιο δημοφιλές groupανάμεσα στους φίλους μου έχει τονυπέροχο τίτλο: «Μyfriendsaregettingmarried,Iamjustgettingdrunk».Χμμμμ...
Κορίτσι στην πόλη /
σχόλια