«Το αίσθημα αδικίας υπάρχει. Το έχω... έχω δώσει τις δικές μου μάχες για συγγενικά ή πνευματικά δικαιώματα, έχω τοποθετηθεί για το λάιφσταϊλ, για την τηλεόραση. Όλα αυτά ξεχάστηκαν επειδή κάποιοι θεώρησαν πως προωθώ τις πολιτικές βλέψεις της Άννας, της γυναίκας μου. Μου μένει μια θλίψη »
Ένας κόμπος η χαρά μου... Ο Γιώργος Νταλάρας με ένα παράπονο πικρό για τις αντιδράσεις, όταν έγινε το πάλκο βήμα.
« Στην ευρωεκδήλωση του Μεγάρου Μουσικής Αθηνών τραγούδησα για την Ελλάδα της Ευρώπης... Δεν τραγούδησα για τους κομισάριους. Όπως και όταν τραγουδώ σε συναυλίες του ΚΚΕ, δεν τραγουδώ για τον Στάλιν αλλά για το όραμα μιας αταξικής κοινωνίας»
Ο Μανώλης Μητσιάς εξηγεί πώς, μπαίνοντας στο Μέγαρο, βγήκε στο βουνό.
«Εκτός από ελάχιστους ανθρώπους, φταίμε οι πιο πολλοί... Εγώ θεωρώ ότι φταίω. Ζούσαμε χωρίς να έχουμε καταλάβει τι συμβαίνει. Μας το κρύβανε κιόλας, αλλά... ονειρευόμαστε πράγματα για τα οποία δεν είχαμε τις δυνατότητες»
Ο ηθοποιός Γιάννης Φέρτης είναι που παίρνει πολλούς μαζί του στην αυτοκριτική για το πάρτι πριν από τον λογαριασμό.
«Η εποχή μας βαριέται τη γνώση και τη βαθιά καλλιέργεια που προσφέρεται μόνο μέσα από το βιβλίο. Αρνείται την εμβάθυνση. Όμως το σώμα του ανθρώπου έχει ανάγκη τον κόπο που απαιτεί η γνώση»
Η ηθοποιός Στεφανία Γουλιώτη για το σώμα που το γυμνάζουν τα βάρη στο ράφι.
«Για τον Τριανταφυλλόπουλο έχω τοποθετηθεί και παλιότερα... Με ενοχλούσε ανέκαθεν ο φασίζων τρόπος του, η εισαγγελική φωνή του, η αυτόκλητη δημοσιογραφική δαμόκλειος σπάθη του. Θεωρώ ότι έχει συμβάλει τα μέγιστα στο να κακοφορμίσει η ελληνική κοινωνία»
Εις τον πάτο της εικόνας. Η συγγραφέας Μάρω Δούκα για τη ζούγκλα που θέριεψε νωρίς.
«Το βέβαιο είναι ότι από εκείνη τη στιγμή έπαψα να τον θαυμάζω. Ήταν σαν ο Μίκης να μου απαγόρευσε τότε να τραγουδήσω τη μουσική του, σαν να έλεγε ότι το "σαλόνι" δεν έχει το δικαίωμα. Και όμως, ο ίδιος το "σαλόνι" το επεδίωξε πολλές φορές στη ζωή του»
Η Νάνα Μούσχουρη, με σιτεμένη πια πίκρα κατά του Μ. Θεοδωράκη, επειδή κάποτε δεν της έδωσε τραγούδια, λέγοντας ότι είναι «του σαλονιού».
«Νομίζω ότι είμαστε έτοιμοι να στείλουμε μια γυναίκα στον Λευκό Οίκο... Θα αποφασίσω αν θα είμαι υποψήφια στο τέλος αυτού του χρόνου ή αρχές του επόμενου»
Η Χίλαρι Κλίντον ράβει πρώτα το ταγέρ στα μέτρα της και μετά κάνει ότι δεν θέλει.
«Οι νότιες χώρες της Ευρωζώνης χρειάζονται ελάφρυνση του χρέους τους για να επιστρέψουν στην οικονομική ανάπτυξη και οι πιστωτές θα πρέπει να πληρώσουν το κόστος... Όσο πιο σύντομα έλθουν αντιμέτωποι με την αλήθεια, τόσο το καλύτερο»
Ο πολύς κ. Χανς Βέρνερ Ζιν, επικεφαλής του ινστιτούτου Ifo, που έδιωχνε την Ελλάδα από το ευρώ, κάνει τώρα τον λογαριασμό.
σχόλια