«Σταμάτησα να δουλεύω για έναν χρόνο, προσπαθώντας να χτίσω πάλι τη ζωή μου. Έμαθα να ζητάω βοήθεια. Έχω έναν στενό κύκλο φίλων και καμιά φορά τα μικροπράγματα -ένα ωραίο φλιτζάνι τσάι, ένα ζεστό μπάνιο, ένας φίλος, ένα κελάιδισμα πουλιού- σου αλλάζουν εντελώς τη διάθεση».
Δεν είναι η «λάμψη» που σώζει. Η Μισέλ Γουίλιαμς, που μετά την απώλεια του Χιθ Λέτζερ μετράει τα μικρά πράγματα που της έδωσαν δύναμη για τα μεγάλα.
«Αυτό, όμως, που αναδεικνύεται και στην υπόθεση της Κερατέας είναι ο ευρύτερος κύκλος των χειροκροτητών κάθε ανομίας σ' αυτό τον τόπο. Πέρα από το ΚΚΕ που θέλει να γκρεμίσει τον παγκόσμιο καπιταλισμό διά της ανυπακοής στην Ελλάδα, υπάρχουν κι όλα εκείνα τα τζάνκια της μεταπολίτευσης που φτιάχνονται με όρους όπως "αντίσταση", "ωμή αστυνομική καταστολή", "χούντα", "κατοχή" κ.λπ. Αυτός ο κύκλος των χειροκροτητών κάθε ανομίας, που λειτουργούν όπως οι χρήσιμοι ηλίθιοι της ΕΣΣΔ κατά τον Ψυχρό Πόλεμο, θα πουν τα πάντα για να έχουν τη δόση τους».
Ο Πάσχος Μανδραβέλης για την «ανυπακοή» ως εθισμό.
«Ω, Θεέ μου, ο Πρινς με έδιωξε από τη σκηνή. Τρέμω... Ήμουν τόσο νευρική που όταν με άγγιξε πάγωσα, δεν ήξερα τι να κάνω».
Δεν ταιριάζουν όλες σε έναν πρίγκιπα. Η τηλεπερσόνα Κιμ Καρντάσιαν που βρήκε παρηγοριά στο Twitter της όταν ο Πρινς της είπε «Get off the stage!», επειδή δεν χόρευε.
«Σκεφτόμουν χθες, βλέποντας τον κ. Τόμσεν στην τηλεόραση σε ρόλο -και στη θέση- Έλληνα υπουργού Οικονομικών: μήπως είναι προτιμότερο να μεταφέρω τα εκλογικά μου δικαιώματα στη Δανία; Εχθρός είναι κάποιος την ιστορία του οποίου δεν έχεις ακούσει».
Ο καλύτερος εχθρός μου. Ο Γιώργος Βέλτσος σε σκέψεις μετά τις αποικιοκρατικές δηλώσεις της τρόικας.
«Οι λαοί της Δύσης είναι στο πλευρό μας, αλλά τις κυβερνήσεις δεν τις εμπιστευόμαστε. Πριν από έναν μήνα, ο Ομπάμα χαρακτήριζε τον Μουμπάρακ θαρραλέο και σοφό ηγέτη και μετά την αποχώρηση του Μπεν Άλι από την Τυνησία έγινε ο χειρότερος δικτάτορας του κόσμου...».
Όταν θέλω να σφυρίξω, σφυρίζω (αδιάφορα). Ο Αιγύπτιος συγγραφέας Αλάα Αλ-Ασουάνι απορεί για την ξαφνική αλλαγή στάσης του Μπαράκ Ομπάμα.
«Θλίψη. Ξύπνησα 05:30. Έφυγα από το σπίτι 06:00, έφτασα Παρνασσό 08:45. Μέχρι τώρα περίμενα στην ουρά για μια κάρτα. Μόλις εγκατέλειψα και φεύγω. Θλίψη. Γιατί; Γιατί δεν γίνεται να κάνει '315 ευρώ το άτομο για μια κάρτα με φωτογραφία. Κόψτε ένα χαρτάκι να πάμε στο καλό...».
Ο πόλεμος κατά της τρόικας είναι πόλεμος όταν και τα celebrities βγουν στο βουνό (πάλι γεμίζει ο Παρνασσός με αγωνιστές). Η συντρόφισσα Ελεωνόρα Μελέτη στο Τwitter της εξηγεί γιατί εγκαταλείπει πρόωρα τη μάχη για λευτεριά.
«Γιατί επιμένω να μένω στην πλατεία Βικτωρίας; Γιατί θέλω να είμαι κοντά σ' αυτά που συμβαίνουν στην πατρίδα μου, γιατί θέλω να νιώθω την ανάσα -έστω και βρόμικη- της πόλης που αγαπάω, γιατί μου αρέσει η ποικιλία της, η ζωντάνια της, η φασαρία της, γιατί μ' αρέσει να βλέπω την κυρα-Μαρία να σέρνει το καροτσάκι της λαϊκής με τη φλεβίτιδά της, γιατί θέλω να συμπαραστέκομαι στην Άννα με το απέναντι κομμωτήριο που βαράει μύγες και στον Κώστα, στο διπλανό καλλυντικάδικο, που μετά από δυο χρόνια απραξίας αναγκάστηκε να το δώσει για να γίνει ένα ακόμα Paki. Γιατί θέλω να νιώθω πως δεν θέλω να αλλάξει τίποτα στη ζωή που σχεδίασα, να συνεχίσω να είμαι ένας απλός άνθρωπος ανάμεσα σε απλούς ανθρώπους».
Η ανθρωπιά δοκιμάζεται στα δύσκολα. O Στέλιος Μάϊνας, μετά τον ξυλοδαρμό του στην πλατεία Βικτωρίας.
σχόλια