«Αν δεν είμαστε το 2010 προετοιμασμένοι, όπως εγώ στο υπουργείο Παιδείας, θα την πάθουμε όπως και με το περιβάλλον».
Η γυναίκα είναι σκληρός άνθρωπος. Η Μαριέττα Γιαννάκου σε πλάγια χτυπήματα κατά του Σουφλιά.
«Εξήντα χρόνια από την ίδρυση του Ισραήλ και 63 από το τέλος του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου, η ισραηλινή κοινωνία εξακολουθεί να κυριαρχείται σε κάθε της διάσταση από το δράμα του Ολοκαυτώματος. Πρέπει να κινηθούμε σιγά σιγά από το δράμα στην εμπιστοσύνη. Να εμπιστευτούμε τον εαυτό μας, τους γείτονές μας, τον κόσμο. Μόνο έτσι θα έχουμε νικήσει ολοκληρωτικά τον Χίτλερ».
Ο πρώην πρόεδρος του Ισραηλινού Συμβουλίου Άμπραχαμ Μπουργκ για τις μνήμες που στοιχειώνουν.
«Ίσως της μιας δραχμής τα γιασεμιά να είναι πιο ωραία από τιςΒερσαλλίες, η γκαζιέρα πιο ωραία από τον φούρνο μικροκυμάτων ή έναςάντρας εβδομήντα χρονών πιο ωραίος από έναν σαραντάρη».
Η Ελένη Βιτάλη στον κόσμο των ταπεινών πραγμάτων.
«Δεν πρέπει να φοβόμαστε την πυρηνική ενέργεια. Οι διανοούμενοι -και όχι οι επιστήμονες- πάντα φοβούνταν τις αλλαγές... Η πυρηνική ενέργεια -κατά τη γνώμη μου- θα έπρεπε να τοποθετείται δίπλα στις καθαρές μορφές ενέργειας: στην αιολική, την ηλιακή και την ενέργεια από τα κύματα της θάλασσας.
Ο καθηγητής στο τμήμα Περιβάλλοντος Νίκος Μάργαρης «αθωώνει» την πυρηνική ενέργεια παρά το βαρύ παρελθόν της.
«Η Ελλάδα πάντα έβγαζε καλούς ηθοποιούς. Η τηλεόραση όμως έπαιξε καταλυτικό ρόλο διότι δίνει τη δυνατότητα να βγάλεις χρήματα που από το θέατρο δεν θα τα δεις ποτέ. Αλλά την ίδια στιγμή κάνει τον ηθοποιό να πιστεύει πως με έναν δυο πρωταγωνιστικούς ρόλους σε σίριαλ μπορεί να γίνει και θιασάρχης».
Η Μάρθα Βούρτση για την απατηλή λάμψη της μικρής οθόνης.
«Δεν θα μπορούσα ποτέ να ζήσω σε κάποιο προάστιο νεόπλουτων».
Η Ζωή Λάσκαρη από τη «Δραπετσώνα» της Ανατολικής Αττικής, το Πόρτο Ράφτη.
«Αφού επιζήσαμε του υποτιθέμενου σοσιαλισμού -ενώ από κάτω ξηλωνόταν όλη η οικοδομή- όλα αυτά τα χρόνια, ας έχουμε θάρρος. Το καράβι πάει...»
Με σκληρή γλώσσα για τα πράσινα χρόνια, η στιχουργός Λίνα Νικολακοπούλου.
«Κάποια στιγμή πρέπει και οι Αμερικανοί να σεβαστούν το νόμο και τη ζωή. Μέχρι τώρα σέβονταν μόνο τα συμφέροντά τους».
Ο Εμίρ Κουστουρίτσα με αφορμή τους Σέρβους του Κοσόβου που ζουν τον «καιρό των Τσιγγάνων».
«Οι συνθήκες λειτουργίας της δικαιοσύνης στη χώρα μας είναι σχεδόν τριτοκοσμικές».
Ο πρόεδρος της Ένωσης Εισαγγελέων Σωτήρης Μπάγιας επιμένει σε αυτό που ξέρουν όλοι.
«Συγνώμη, αλλά αν δεν ήταν trendy, θα ασχολούνταν μαζί του τα μεσημεριανά για τα ψώνια του στο Harrod’s;»
Ο εχθρός προ των πυλών. Η Λιάνα Κανέλλη έχει αναλάβει προσωπικά την αποδόμηση του Αλέξη Τσίπρα.
«Μπορεί η Ιταλία να είναι βραχνάς για την υπόλοιπη Ευρώπη και να έχει παραδοθεί στον Μπερλουσκόνι, αλλά για μένα ο ιταλικός κινηματογράφος, με το νεορεαλισμό, τη Μανιάνι και τη Λόρεν, και γενικά ο πολιτισμός της είναι μέσα στην καρδιά μου».
Ο Πέδρο Αλμοδόβαρ προσπερνά έξυπνα τα άσχημα για να σταθεί στα ωραία.
σχόλια