Πολλοί παρομοιάζουν το πλήθος με ποτάμι. Κι έχουν δίκιο. Η Ερμού κι η Πανεπιστημίου είναι ποτάμια. Που μέσα τους μπαίνουμε και ποτέ δεν βγαίνουμε ίδιοι. Είτε συμμετέχουμε στη γιορτή είτε κάτι μάς κρατάει μελαγχολικούς και μόνους. Η πόλη μάς ψιθυρίζει: «Κουράγιο φίλε, κύλα μαζί μας, όλα κυλούν κι αλλάζουν...»