Παρότι το Met Gala άρχισε να διοργανώνεται το 1948, έχει κατακτήσει παγκόσμια και viral φήμη κατά την τελευταία δεκαετία περίπου. Οι εκλεκτοί προσκεκλημένοι σχεδόν υποχρεούνται πλέον να μείνουν λίγο-πολύ πιστοί στο ετήσιο θέμα της εκδήλωσης και, πάνω απ' όλα, στην ιδέα της μόδας για τη μόδα, να αφήσουν ελεύθερη τη φαντασία τους και να φορέσουν ό,τι πιο εξωφρενικό μπορεί κανείς να διανοηθεί.
Το θέμα που κλήθηκαν να ακολουθήσουν οι καλεσμένοι στο φετινό γκαλά ήταν βασισμένο στον «Κήπο του Χρόνου», ένα διήγημα του J. G. Ballard, στο οποίο ένα ζευγάρι αριστοκρατών παρακολουθούν τη ζωή να περνάει ευχάριστα από την έπαυλή τους, ένα είδος ιδιωτικής Αρκαδίας, μέχρι που βλέπει μια ανθρώπινη μάζα να πλησιάζει στον ορίζοντα. Όποτε κόβουν τα λουλούδια, η μάζα υποχωρεί, μέχρι που δεν υπάρχουν πια λουλούδια για να κοπούν.
Πέρα από τις διάφορες ερμηνείες που σηκώνει αυτή η ιστορία, φέτος υπήρξαν πολύ περισσότεροι από ποτέ καλεσμένοι στο γκαλά, οι οποίοι και κυρίως οι οποίες χρειάστηκαν τη βοήθεια πολλών ανθρώπων μόνο και μόνο για να περπατήσουν και να ανέβουν τις σκάλες, ενώ τουλάχιστον στους μισούς εξ αυτών, σύμφωνα με μια συντηρητική εκτίμηση, τα αρχειακά φορέματα που φορούσαν δεν επέτρεπαν να καθίσουν στο δείπνο.
Πολύ λίγες γυναίκες φορούν στην πραγματικότητα αυτό που θέλουν, είτε λόγω κοινωνικής ανασφάλειας είτε επειδή δεν υπάρχει αυτό που χρειάζονται, δηλαδή ρούχα με τσέπες, ρυθμιζόμενη μέση, ποικιλία σε μήκη και μεγέθη.
Η Cardi B χρειάστηκε οκτώ βοηθούς για να περπατήσει με το ογκώδες Widowsen φόρεμά της. Την Tyla έπρεπε να την ανεβάσουν αρκετοί άνθρωποι στις σκάλες επειδή το φόρεμά της, φτιαγμένο από άμμο κολλημένη στο σώμα της, την εμπόδιζε να κινηθεί (αργότερα ο δημιουργός του, Olivier Rousteing, είχε την ευθιξία να της το κόψει για να μπορέσει να απολαύσει το πάρτι). Η Elle Fanning χρειάστηκε να ανέβει πλαγίως με τη βοήθεια δύο βοηθών επειδή το διάφανο φόρεμά της, επίσης του Balmain, ήταν πολύ στενό. Η Kim Kardashian δεν μπορούσε να αναπνεύσει με τον κορσέ της. Η Gigi Hadid χρειαζόταν επίσης βοήθεια, αν και το Thom Browne φόρεμά της ήταν σχεδιασμένο για να αποσυναρμολογείται, δηλαδή ήταν λίγο πολύ λειτουργικό μόλις πέρναγε τις σκάλες. Η Nicki Minaj με το μίνι φόρεμά της και η Sarah Jessica Parker με το κλουβί που φορούσε δεν μπορούσαν καν να καθίσουν. Υπό αυτή την έννοια, ήταν προτιμότερο να ήσουν ντυμένη όπως η Emily Ratajkowski, η Dua Lipa ή η Doja Cat, δηλαδή σχεδόν γυμνή, αλλά τουλάχιστον με πλήρη σχεδόν κινητικότητα.
Φυσικά δεν ήταν δικό τους το λάθος. Η ιδέα ότι «ο καθένας φοράει ό,τι θέλει» δεν ισχύει, ειδικά σε αυτή την περίπτωση. Πριν από λίγο καιρό, υπήρξε μια διαμάχη γνωστή ως Shoe-gate στο Φεστιβάλ Κινηματογράφου των Καννών, όπου οι γυναίκες αναγκάζονταν να φορούν ψηλά τακούνια: «Δεν μπορείτε να το ζητάτε αυτό από τις γυναίκες πια. Αν δεν ζητάτε από τους άνδρες να φορέσουν τακούνια και φόρεμα, δεν μπορείτε να το ζητήσετε ούτε από εμένα», δήλωσε η Kristen Stewart όταν αποφάσισε να μείνει ξυπόλητη το 2019 κατά τη διάρκεια του φεστιβάλ, μπροστά στα μάτια όλου του κόσμου.
Πολύ λίγες γυναίκες φορούν στην πραγματικότητα αυτό που θέλουν, είτε λόγω κοινωνικής ανασφάλειας (δεν ταιριάζει καλά, δεν είναι κατάλληλο για την ηλικία σου κ.ο.κ.) είτε επειδή δεν υπάρχει αυτό που χρειάζονται, δηλαδή ρούχα με τσέπες, ρυθμιζόμενη μέση, ποικιλία σε μήκη και μεγέθη.
Παλαιότερες διασημότητες «μεγάλωσαν» επαγγελματικά σε τελετές απονομής βραβείων που δεν επιβράβευαν τη λάμψη τόσο πολύ όσο τώρα και, πάνω απ' όλα, είχαν την τύχη να μην εκτίθενται διαρκώς στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης: ήταν ήδη αρκετά εκτεθειμένες από το γεγονός και μόνο ότι ήταν διάσημες. Στις μέρες μας, όμως, έχουμε συνηθίσει τόσο πολύ να κρίνουμε τα ρούχα των celebrities ώστε οι στιλίστες των διασημοτήτων είναι εκείνοι που έχουν γίνει οι πραγματικοί σταρ – πράγμα που δεν θα ήταν καθόλου κακό αν δεν έφτανε σε ορισμένες περιπτώσεις η φετιχιστική εμμονή με το ρούχο ως μουσειακό αντικείμενο, σε σουρεαλιστικά όρια.
Στην πραγματικότητα, οι (εκατοντάδες) ώρες που επενδύονται σε κάθε φόρεμα του Met Gala και η τελική χρήση κάποιων από αυτά (δηλαδή καμία) φέρνουν αυτά τα ρούχα πιο κοντά στο μουσειακό status παρά στο celebrity status. Ίσως τελικά το θέμα του φετινού Met Gala να ήταν ακριβώς αυτό: Το πέρασμα του χρόνου δεν επηρεάζει τη μόδα, η οποία παραμένει αυτή η ιδιωτική Αρκαδία που δεν θέλει να την πλησιάσει ο έξω κόσμος.
Με στοιχεία από El Pais