Ο Γεώργιος Κωνσταντίνος Μαλεκάκης γεννήθηκε το 1969 στην Κυψέλη. Σπούδασε Oικονομικά στη Βιομηχανική Σχολή Θεσσαλονίκης. Από το 1991 ασχολείται επαγγελματικά με τη φωτογραφία, δουλεύοντας στον χώρο της μόδας, των περιοδικών και της διαφήμισης.
Αυτό δεν τον έχει εμποδίσει να πραγματοποιεί τα προσωπικά καλλιτεχνικά του πρότζεκτ. Είκοσι χρόνια μετά, εξακολουθεί να δραστηριοποιείται στον χώρο διερευνώντας καινούργιους τρόπους έκφρασης και δημιουργίας, με έντονη παρουσία στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης αλλά και στον εκπαιδευτικό τομέα, με διεξαγωγή σεμιναρίων.
Του ζητήσαμε να ανατρέξει στα πρώτα χρόνια του σαν φωτογράφος, να σχολιάσει την εποχή της ψηφιακής εικόνας και φυσικά να διαλέξει για το LIFO.gr αγαπημένες φωτογραφίες από τα 20 και πλέον χρόνια καριέρας του.
"Τα πρώτα χρόνια είναι όμορφα γιατί είναι αθώα και «εκπαιδευτικά», έχουν όρεξη και πειραματισμό που είναι η ουσία της έκφρασης και της τέχνης. Αυτά είναι στοιχεία που πλέον δεν χαρακτηρίζουν ούτε εμένα, λόγω ηλικίας, ούτε όμως και την κοινωνία, που έχει ως κινητήριες δυνάμεις το χρήμα, την αναγνώριση και την εξειδίκευση. Μπορεί έτσι να ήταν πάντα, αλλά εγώ στην αρχή είχα μια αθωότητα ως προς την ενέργεια και τη διάθεση.
Δεν ήθελα να γίνω φωτογράφος από μικρός, απλώς διάλεξα τη φωτογραφία τυχαία ως τεχνική, για να ασχοληθώ με τις τέχνες."
"Αγαπημένες μου στιγμές είναι τα ταξίδια. Αυτά και η φωτογραφία μου φτιάχνουν πάντα τη διάθεση. Πολύ περισσότερο, δε, το να κάνω την παραγωγή σε φωτογραφίσεις σε locations! Μου αρέσουν όλες οι συνεργασίες, καλές και κακές – κάτι αφήνουν στο τέλος. Πρόκειται για ένα ροκ εν ρολ επάγγελμα και με ενοχλεί που προσεγγίζεται πλέον τόσο επαγγελματικά."
"Μου αρέσει πολύ η καινούργια εποχή. Δεν είμαι τεχνοκράτης φωτογράφος, δηλαδή δεν μου αρέσει το τεχνικό κομμάτι της φωτογραφίας αλλά το αισθητικό-συναισθηματικό. Δεν φτιάχνομαι με το φιλμ και το χαρτί. Αν και μου αρέσουν πολύ και εκτιμώ τη διαδικασία, το μόνο που αποδεικνύουν είναι ο χρόνος και το χρήμα που έχει ο φωτογράφος."
"Η σύγχρονη εποχή εκφράζεται με το Ιnstagram, που προσφέρει ταχύτητα κι ευκολία. Έτσι η φωτογραφία παίρνει τη θέση που της αξίζει, είναι κάτι που μπορούν να κάνουν όλοι και στο τέλος ο καλός θα φανεί, αν ξέρεις να τον αναγνωρίσεις βέβαια! Στα μέσα του προηγούμενου αιώνα οι γνωστοί φωτογράφοι τράβαγαν instagram-ικά. Η άνεση που τους πρόσφερε η αστική τάξη, στην οποία ενδεχομένως ανήκαν, τους επέτρεπε να ασχοληθούν με αυτό το πανάκριβο σπορ. Το μόνο που αναπολώ από το παρελθόν είναι ο ελεύθερος χρόνος και η ευχέρεια να απολαμβάνεις και να δίνεις σημασία στα πράγματα, όχι στο φιλμ και το χαρτί και στις μάνιουαλ μηχανές."
"Τώρα, όσον αφορά την πληθώρα των φωτογράφων σήμερα, πιστεύω ότι σίγουρα είναι ένα κορεσμένο και «παλιό» επάγγελμα πλέον, αλλά πάντα θα υπάρχει ως τέχνη και state of mind!
Το μόνο που με ενοχλεί στη σύγχρονη εποχή είναι οι ειδήμονες και οι κριτικοί, οι γκαλερίστες και οι μάνατζερ της τέχνης που δημιουργούν κλισέ και must, ελέγχοντας την ελεύθερη, δημιουργική ματιά με το χρήμα και τη στενομυαλιά που τους διακρίνουν τώρα περισσότερο από ποτέ."
"Ζω στην Ελλάδα, στην Αθήνα, και είμαι περήφανος γι’ αυτό, ειδικά τώρα. Είναι επιλογή μου. Συνεργάζομαι και με το εξωτερικό. Έτσι ταξιδεύω αρκετά και μπορώ να πω ότι ζηλεύω πολλά πράγματα που βλέπω κατά καιρούς, αλλά ταυτόχρονα μου αρέσουν πολλά και εδώ."
"Μου αρέσουν πάρα πολλοί φωτογράφοι, αλλά δεν έχω πρότυπα, ούτε κολλάω σε ονόματα. Μου αρέσουν περίοδοι, φάσεις, στιγμές και εικόνες από πολλούς, αλλά δεν έχω τίποτα και κανέναν αγαπημένο που να με εμπνέει καλλιτεχνικά – εκτός από τον Πικάσο! Αυτόν και τον Νίτσε ευχαρίστως θα τους φωτογράφιζα. Δεν θα ήθελα με τίποτα να φωτογραφίζω την ελληνική showbiz."
σχόλια