Μπορεί να διανύουμε την εποχή που οι street artists αποκτούν σιγά-σιγά τον αέρα του ροκ σταρ αλλά αυτό συμβαίνει μόνο στην Δύση. Στο Μεξικό μπορείς να βρεθείς από την μια στιγμή στην άλλη στην φυλακή, με μια σωρεία αστήριχτων κατηγοριών, μόνο και μόνο επειδή βρέθηκες να κάνεις ένα γκράφιτι στο λάθος μέρος την λάθος στιγμή. Οι καλλιτέχνες εκεί δεν φλερτάρουν με το περιθώριο είναι το περιθώριο. Ο Sens ζει και δημιουργεί μέσα σε αυτό.
—Πες μας λίγα λόγια για εσένα
Είμαι ο Sens, illustrator, graffiti artist και muralist στον οποίο αρέσει να αναλύει, να απολαμβάνει , να παρατηρεί την σύνδεση που δημιουργεί το έργο του με το περιβάλλον.
—Γιατί έγινες καλλιτέχνης;
Παρά το ότι είμαι καλλιτέχνης, πιστεύω ότι κάποιος που γίνεται καλλιτέχνης είναι ένας λίγο θρασύς τύπος, μπορώ να το πω αυτό μετά από 15 χρόνια που ξεκίνησα να αισθάνομαι μια έλξη για το γκράφιτι, την ζωγραφική στους δρόμους και πέντε χρόνια μέσα στα οποία δημιουργώ δουλειά τόσο στους δρόμους όσο και σε καμβά, αναζητώντας το δικό μου στυλ καθώς και την εξέλιξη του.
—Ποια είναι η πιο έντονη ανάμνηση που έχεις από την παιδική σου ηλικία;
Έχω πολύ κακή μνήμη έτσι λίγες αναμνήσεις είναι ξεκάθαρες από την παιδική μου ηλικία, τα πράγματα όμως που θυμάμαι είναι αστεία. Σαν παιδί μου άρεσε κάποιες φορές να παίζω ποδόσφαιρο στα διαλλείματα του σχολείου, στην πραγματικότητα έπαιζα όλη μέρα χωρίς να τρώω, το μόνο που σκεφτόμουν ήταν το ποδόσφαιρο και τώρα που το σκέφτομαι γελάω γιατί δεν μου αρέσουν το ποδόσφαιρο και στα σπορ γενικότερα, δεν βρίσκω καμία ευγένεια σε αυτά, και θυμάμαι την πρώτη φορά που αποφάσισα να κάνω ή προσπάθησα να κάνω ένα σχέδιο στο χαρτί ,και δεν είχα ιδέα ότι αυτό θα μπορούσε να με πάει τόσο μακριά και θυμάμαι τώρα που το σκέφτομαι ότι αυτό ήταν το καθοριστικό σημείο της ζωής μου
—Ποιοι είναι οι ήρωες σου;
Οι γονείς μου έχουν αποτελέσει ένα καλό παράδειγμα για εμένα με τα πράγματα που έχουν καταφέρει μέσω της σκληρής δουλειάς, και σαν ήρωες σκέφτομαι ανθρώπους σαν εμένα που με τον τρόπο τους έχουν καταφέρει να πραγματοποιήσουν τα σχέδια τους, όλους αυτούς τους ανθρώπους της πόλης και της χώρας μου που με κάνουν να αισθάνομαι καλά και με παρακινούν να πετύχω τους στόχους μου
—Πες μας λίγα λόγια για το Querétaro, το μέρος όπου ζεις
Είναι μια αποικιακή πόλη με πολύ ενδιαφέρουσα και σημαντική θέση στην ιστορία του Μεξικού, ήταν ζωτικής σημασίας για το κίνημα της Ανεξαρτησίας του Μεξικού. Το Queretaro είναι μια ήσυχη πόλη όμως έχει τελευταία καλώς ή κακώς μεγαλώσει αρκετά. Μιλώντας για το σήμερα έχει μεγαλώσει η στήριξη της πόλης σχετικά με την δημιουργία graffiti και murals. Γενικά είναι ένα μέρος όπου μου αρέσει να ζω αλλά σκέφτομαι ότι είναι η ώρα να μεταφέρω την δουλειά μου σε άλλες πόλεις και χώρες.
—Ποιος είναι ο εχθρός της street art;
Αισθάνομαι αρκετές φορές, εδώ στο Μεξικό, ότι υπάρχουν προτζεκτς ή πολύ καλοί καλλιτέχνες οι οποίοι δεν προβάλλονται όπως θα έπρεπε , δυστυχώς υπάρχει αρκετή διαφθορά στην χώρα μου και αυτή η διαφθορά διαποτίζει τους οργανισμούς ή τους διοργανωτές με απατεώνες και κομπίνες όπου κλέβουν μέρος του προϋπολογισμού που περιλαμβάνεται για αυτό το είδος της τέχνης. Πιστεύω ότι είναι κάτι που υφίσταται η γραφειοκρατική πλευρά , η οποία επηρεάζει πολλά events, φεστιβάλ, εκθέσεις κ.τ.λ τα οποία δίνουν μια καλή προβολή σε δημιουργούς, muralists και στα γκράφιτι. Θα μπορούσα να προσδιορίσω αυτό ως εχθρό.
Άλλη μια κατάσταση η οποία επηρεάζει την street art είναι ο φθόνος που υπάρχει ανάμεσα σε taggers, muralists και graffiti artists, ο καθένας αισθάνεται έτσι για διαφορετικούς λόγους, όμως πιστεύω ότι δεν θα έπρεπε να συμβαίνει , όλοι είμαστε στον δρόμο και τελικά «για όλους λάμπει ο ήλιος», πιστεύω ότι το κίνημα της street art θα μπορούσε να είναι δυνατότερο αν είμαστε περισσότερο ενωμένοι μεταξύ μας.
—Πες μας σχετικά με την φυλάκιση σου
Ήταν από τις πιο δύσκολες καταστάσεις που έχουν συμβεί στην ζωή μου, κάτι που δεν θα το ευχόμουν σε κανένα. Πέρασα μια εβδομάδα φυλακισμένος με σωρεία κατηγοριών εναντίον μου. Μαζί με κάποιους φίλους βρεθήκαμε στο λάθος μέρος. Πριν μερικά χρόνια έγινε μια παράνομη μάζωξη , μέρα μεσημέρι, 30 νέων ανθρώπων, ανάμεσα τους και παιδιά σε ένα πολυσύχναστο μέρος.
Μαζί με κάποιους φίλους πήγαμε για να καταγράψουμε το event. Η αστυνομία ήρθε πέντε λεπτά αφότου είχαμε αρχίσει να κάνουμε γκράφιτι. Η αστυνομία συνέλαβε εμένα και κάποιους φίλους μου ενώ δεν είχαμε καμία συμμετοχή στο event . Αυτό είναι μέρος του κακού συστήματος δικαιοσύνης που υπάρχει στο Μεξικό. Μόνο εάν έχεις λεφτά θα σε σεβαστούν , στο Μεξικό κρατήσεις και συλλήψεις γίνονται συχνά παράνομα και άδικα. Μετά από 6 μέρες που ήμασταν έγκλειστοι μας είπαν : «Νεαροί, η κράτησης σας είναι παράνομη, σε μια ώρα θα μπορέσουμε να σας αφήσουμε ελεύθερους». Αν και έγιναν όλα αυτά, τελικά βήμα-βήμα, με οδήγησαν να μην σταματήσω το γκράφιτι και να θέλω να συνεχίσω να ζωγραφίζω περισσότερο.
—Ποιο είναι κατά την γνώμη σου το μεγαλύτερο κοινωνικό πρόβλημα σήμερα στο Μεξικό;
Αισθάνομαι ότι ένα από τα μεγαλύτερα προβλήματα, όπως είπα προηγουμένως, είναι η διαφθορά. Είναι ένα πρόβλημα που επηρεάζει ολόκληρη την χώρα σε όλα τα επίπεδα, και στο καλλιτεχνικό. Υποθέτω ότι εάν δούμε στην πραγματικότητα πόσο μας επηρέαζε η διαφθορά θα κάναμε όλοι μαζί κάτι, για να βελτιώσουμε την διάλυση που έχουν επιφέρει οι πολιτικοί στην όμορφη χώρα μας.
—Κάνε ένα top 5 με τους αγαπημένους σου καλλιτέχνες και ένα σύντομο σχόλιο για τον καθένα
Είναι δύσκολο να διαλέξω, υπάρχουν περισσότεροι από πέντε. Εάν έπρεπε να διαλέξω θα έλεγα τους Aryz, Os Gemeos, Rustam, Blu και Dulk.
—Πες λίγα λόγια για το τελευταίο σου έργο στην Tarrega της Ισπανίας
Η γενικότερη ιδέα για το mural που έκανα σε αυτό το χωριό της Καταλονίας δημιουργήθηκε μέσα στο πλαίσιο ενός φεστιβάλ χορού και τέχνης που γινόταν στην περιοχή. Αποφάσισα να ερευνήσω το θέμα λίγο παραπάνω και ολοκλήρωσα ένα mural που αντιπροσωπεύει το χορό στην Μεξικάνικη κουλτούρα. Ζωγράφισα μια χορεύτρια ή «conchero» που αντιπροσωπεύει την Ισπανική κουλτούρα του Μεξικού μέσω του χορού που γίνεται σε γιορτές ή σε τελετουργίες. Θεώρησα ότι ήταν σωστό να προσπαθήσω να ζωγραφίσω ένα κομμάτι της κουλτούρας της χώρας μου σε μια άλλη χώρα, κάτι το οποίο ήταν κατάλληλο για το μέρος που γινόταν το φεστιβάλ. Και το style μου στην ζωγραφική ταιριάζει με τον χορό «conchero»
—Ολοκλήρωσε τις φράσεις:
Η ζωή μου είναι... ξεχωριστή με πολλά εμπόδια, όμως τίποτα δεν είναι αδύνατο
Η τέχνη είναι... τα πάντα
Ευτυχία είναι... οι μικρές λεπτομέρειες που αξίζουν
—Τα μελλοντικά σου σχέδια;
Για την ώρα κάνω ένα μικρό tour στην νότια πλευρά του Μεξικού ζωγραφίζοντας και δημιουργώντας έργα σε καμβά, τελευταία έκλεισα μια σειρά από εκθέσεις στο Μεξικό και την Σουηδία, στα σχέδια μου περιλαμβάνονται τα ταξίδια σε άλλες χώρες, η δημιουργία murals και η παρουσίαση της δουλειάς μου, θα μου άρεσε επίσης να εικονογραφήσω παιδικά βιβλία και ιστορίες.
—Τι κάνει έναν illustrator καλό illustrator;
Αισθάνομαι ότι έχω ακόμα πολλά να μάθω στο χώρο των εικονογραφήσεων, θα μπορούσα να πω ότι εάν θες να είσαι καλός σε κάτι θα πρέπει να είσαι πολύ συνεπής στην δουλειά σου και σε αυτό που παράγεις, δίνοντας πάντα το καλύτερο που μπορείς
—Θα μπορούσες να μας στείλεις μια φωτογραφία σου από το tattoo studio σου;
Περισσότερα έργα του Sens στο blog του
________________
Δείτε ένα ρεπορτάζ του BBC για την Μεξικάνικη street art που συνεχώς ανεβαίνει τα τελευταία χρόνια:
σχόλια