Οι γυναικείοι χαρακτήρες στις ταινίες του Ταραντίνο είναι δυνατοί, ανεξάρτητοι, αλλά ταυτόχρονα ευάλωτοι και συχνά πέφτουν θύματα της χαρακτηριστικής ωμής, υπερβολικής βίας του σκηνοθέτη.
Ο Ταραντίνο παραδέχεται πως δεν γράφει διαφορετικούς ρόλους για γυναίκες από αυτούς των αντρών. Ο ίδιος δεν θα αποκαλούσε τον εαυτό του φεμινιστή, αλλά το αποδέχεται με περηφάνια, όταν οι άλλοι του τον αποδίδουν.
