Ο γεννημένος στο Κέιπ Τάουν Jacques Naude μιλάει για το σκηνοθετικό του ντεμπούτο με το Overberg, που έχει το όνομα μιας παράκτιας περιοχής στη πατρίδα του:
«Υπάρχει ένα υπόγειο μυστικό που ψιθυρίζει "θαύμα" καθώς ο ζεστός άνεμος στροβιλίζεται στους λόφους του Overberg. Στους πρόποδες αυτών των λόφων υπάρχει μία ποιμαντική εκκλησιαστική κοινότητα και τα παιδιά παίζουν και εφευρίσκουν μαγικά παιχνίδια στα κιτρινισμένα χωράφια ενώ η γιαγιά ετοιμάζει το κυριακάτικο γεύμα.
»Δεν υπάρχει ίχνος ακαταστασίας, μόνο οικογενειακή ζεστασιά και ένας ηλικιωμένος, μελιστάλακτος άντρας που γνωρίζει. Και υπάρχει μαεστρία στη δουλειά. Καθώς ο άντρας ρίχνει το βλέμμα του -όπως ακριβώς και το μικρό αγόρι- κατά μήκος των καλλιεργημένων εκτάσεων ο χρόνος επιβραδύνεται: η σοφία και η νεότητα δεσμεύονται με ασάφεια. Η ανησυχία του μονοδιάστατου διαχωρισμού τους γίνεται ηπιότερη μόνο με την ποίηση και την παρουσία του. Καθώς κοιτάει πίσω και ονειρεύεται ξεπερνώντας τα όρια του τι υπήρχε και τι θα υπάρξει, καταλαβαίνει. Καταλαβαίνει ότι είναι το ίδιο πρόσωπο· τώρα και τότε, και ταλαντώνεται σε έναν απεριόριστο βρόχο. Και ανυπομονεί να επιστρέψει. »
