Τα σημερινά παιδιά συχνά κατηγορούνται ότι δεν αφιερώνουν χρόνο στο διάβασμα, ότι αδιαφορούν για το βιβλίο γενικά και για τη λογοτεχνία ειδικά και ότι αποφεύγουν να γράφουν –εκτός αν πρόκειται για μηνύματα και σχόλια στα κοινωνικά δίκτυα, κι εκεί βαριούνται και προτιμούν τα φωνητικά μηνύματα ή τα emoji.
Το θέμα αυτό ξανάρθε στην επικαιρότητα λόγω των πανελλήνιων εξετάσεων: στην εξέταση του μαθήματος της νεοελληνικής γλώσσας και λογοτεχνίας δόθηκαν στους υποψηφίους κείμενα που σχετίζονταν με την ανάγνωση λογοτεχνικών κειμένων, τη (συγ)γραφή και την ποίηση, και τους ζητήθηκε, μεταξύ διαφόρων άλλων θεμάτων, να γράψουν για τη δική τους στάση απέναντι στην ανάγνωση λογοτεχνίας και πόσο αυτή επιδρά στη διαχείριση του προσωπικού τους χρόνου.
Σίγουρα, η εικόνα που έχει σχηματιστεί για τους νέους ως προς την ανάγνωση βιβλίων, και δη λογοτεχνικών, και ειδικότερα ποιητικών, δεν είναι ενθαρρυντική. Τα αποτελέσματα πρόσφατων διαγωνισμών δημιουργικής γραφής για παιδιά δημοτικού, ωστόσο, δείχνουν κάτι διαφορετικό.
Στους διαγωνισμούς αυτούς έλαβαν μέρος εκατοντάδες μαθητές δημοτικού και η συγγραφική τους παραγωγή ήταν εντυπωσιακή. Το Αρσάκειο Δημοτικό Θεσσαλονίκης, ειδικότερα, έχει κάθε λόγο να περηφανεύεται για τη συμμετοχή του σε αυτούς τους διαγωνισμούς, αφού φέτος σάρωσε τα βραβεία, με τους μαθητές του να κερδίζουν πρώτα, δεύτερα και τρίτα βραβεία, ενώ β' βραβείο έλαβε μία μαθήτριά του με ποίημα στα Αγγλικά –στον 6ο Διαγωνισμό Δημιουργικής Γραφής στα Αγγλικά. (Λεπτομέρειες για τους παραπάνω διαγωνισμούς θα βρείτε εδώ.)
Όπως επισημαίνει η Άννα Φωτίου, υπεύθυνη του Ομίλου Δημιουργικής Γραφής του Αρσακείου Δημοτικού Θεσσαλονίκης, τα παιδιά μαθαίνουν να εκφράζουν γραπτώς τα συναισθήματά τους και τις ιδέες τους, να ενεργοποιούν τη φαντασία τους και να αναπτύσσουν ένα θέμα με πιο ελεύθερο τρόπο απ' ό,τι στο παραδοσιακό μάθημα της έκθεσης, το οποίο είναι αρκετά τυποποιημένο. Συνεπώς, μέσω της δημιουργικής γραφής τα παιδιά αγαπούν το διάβασμα και τη συγγραφή, διότι αισθάνονται ότι δεν μπαίνουν σε ασφυκτικά καλούπια και η γραπτή αποτύπωση των σκέψεων, των ιδεών και των συναισθημάτων τους γίνεται ευχάριστα, πολλές φορές μέσα από παιγνιώδεις τεχνικές και εν τέλει με πραγματικά απολαυστικό και δημιουργικό τρόπο.
Έτσι, η δημιουργική γραφή έρχεται και «δένει» με τη φιλαναγνωσία, την αγάπη της ανάγνωσης.
Και εδώ το μήνυμα είναι αισιόδοξο.
Φυλλομετρώντας την έντυπη έκδοση του Αρσακείου-Τοσιτσείου Νηπιαγωγείου Εκάλης με τίτλο «Ταξιδεύοντας στη χώρα των βιβλίων», μια τυπωμένη αποτύπωση του Διαθεματικού Πολιτιστικού Προγράμματος Φιλαναγνωσίας των νηπίων, δεν μπορεί παρά να θαυμάσει κανείς πόσα πράγματα μπορεί να κάνει ένα σχολείο, όταν θέλει να εμφυσήσει στα παιδιά από τόσο μικρή ηλικία την αγάπη για το βιβλίο.
Σύμφωνα με την Κατερίνα Ζαγκανά, Συντονίστρια των Αρσακείων-Τοσιτσείων Νηπιαγωγείων Εκάλης, «Στόχος μας ήταν η ένταξη του βιβλίου στην καθημερινή ζωή της τάξης με κάθε αφορμή, έτσι ώστε τα παιδιά να μάθουν ότι η ανάγνωση αποτελεί αναπόσπαστο μέρος της καθημερινότητας. [...] Τα παιδιά άκουσαν αφηγήσεις πολλών παραμυθιών και ιστοριών, έπαιξαν θέατρο, τραγούδησαν, δραματοποίησαν πολλές σκηνές από παραμύθια, ζωγράφισαν τους αγαπημένους τους ήρωες, ταυτίστηκαν συναισθηματικά μαζί τους και εξέφρασαν επιθυμίες και σκέψεις που δύσκολα θα μπορούσαν να εκφράσουν».
Και καταλήγει επισημαίνοντας τα ευεργετικά αποτελέσματα που είχε στα νήπια το πρόγραμμα φιλαναγνωσίας: «Εμπλουτίστηκε ο προφορικός και γραπτός λόγος των παιδιών, αναπτύχθηκε η γλωσσική τους ευαισθησία, συγκροτήθηκε περισσότερο η σκέψη τους, κινητοποιήθηκε η φαντασία και η εφευρετικότητά τους, αναπτύχθηκε η δεξιότητα της επικοινωνίας και ενδυναμώθηκε η συναισθηματική τους νοημοσύνη».
σχόλια