Ο κινηματογράφος ΤΡΙΑΝΟΝ ανοίγει την οροφή του και υποδέχεται 4 αριστουργήματα του βωβού κινηματογράφου με συνοδεία ζωντανής μουσικής από τους Μιχάλη Μοσχούτη, Γιώργο Κατσάνο, Μπάμπη Παπαδόπουλο & Silent Move (Γιάννης Παξεβάνης – Βασίλης Τζαβάρας)
Ο κινηματογράφος Τριανόν διοργανώνει ένα διήμερο Φεστιβάλ κατά τη διάρκεια του οποίου θα προβληθούν 4 σημαντικές ταινίες του βωβού κινηματογράφου με ζωντανή μουσική επένδυση.
Πέντε εξαιρετικοί μουσικοί της αυτοσχεδιαζόμενης μουσικής θα επιχειρήσουν να μας μεταφέρουν στην ατμόσφαιρα της εποχής με μια σύγχρονη ματιά.
Πρόγραμμα:
Δευτέρα 16/7
A Man There Was (original title: Terje Vigen)
Αν και μικρό σε διάρκεια το ασπρόμαυρο και βωβό φιλμ του Σουηδού VictorSjöström, δεν στερείται έντασης και συναισθήματος. Αντίθετα, κάποιες στιγμές, αν και γυρισμένες με τα πενιχρά μέσα της πλέον πρώιμης εποχής του κινηματογράφου, μπορούν να μείνουν χαραγμένες στη μνήμη του κοινού για πάντα. Ο ίδιος ο σκηνοθέτης πρωταγωνιστεί στον ρόλο του Terje Vigen, ενός ναυτικού που θρηνεί για την απώλεια της οικογένειάς του. Όταν οι συγγενείς του υπαίτιου για τον θάνατο των δικών του εξαρτώνται ξαφνικά από εκείνον, ο Terje θα έχει μία μοναδική ευκαιρία να τον εκδικηθεί. Θα μπορέσει όμως;
Σκηνοθεσία: VictorSjöström (1917), Διάρκεια: 53΄
Μουσική: Μιχάλης Μοσχούτης (κιθάρες, effects)
Metropolis
Η πρώτη μεγάλου μήκους ταινία επιστημονικής φαντασίας στην ιστορία του κινηματογράφου και μία από τις πιο σημαντικές στιγμές της έβδομης τέχνης. Μια πολιτική αλληγορία για την καταπίεση της εργατικής τάξης έναντι του κεφαλαίου, αλλά και της πενίας οραμάτων και ιδεών καθώς η ανθρώπινη πρόοδος περιορίζεται στον τομέα της τεχνολογίας και της κερδοσκοπίας. Παρόλα τα αρχέτυπα που χρησιμοποιεί ως σημεία αναφοράς, ο Fritz Lang και η τότε σύζυγος του Thea von Harbou με την οποία συνυπογράφει το σενάριο, εισήγαγαν νέες τεχνικές στον κινηματογράφο, αδιανόητες για την εποχή τους, αρχιτεκτονικές αντιλήψεις, και φουτουριστικές ιδέες που έβρισκαν την εφαρμογή τους σε εκπληκτικά κοστούμια και υποβλητικά φώτα, που μόνο ένα διαμάντι του φαντασιακού σινεμά θα μπορούσε να προσφέρει.
Σκηνοθεσία: FritzLang (1927), Διάρκεια: 90’
Μουσική: ΓιώργοςΚατσάνος (πιάνο, organ theatre, theremin, electronics)
Τρίτη 17/7
The passion of Joan of Arc (original title: La Passion de Jeanne d'Arc Jeanne d'Arc lidelse og død )
Ο Δανός σκηνοθέτης βασίστηκε στα πραγματικά πρακτικά της δίκης (ιστορική επιμέλεια Pierre Champion) της Ιωάννας της Λωραίνης και με αιρετική για την εποχή διάθεση, δημιούργησε μια από τις πιο σημαντικές του ταινίες. Ο Dreyer σκιαγραφεί ένα περισσότερο μυστικιστικό πορτρέτο μιας γυναίκας - ηρωίδας που η δίκη της παραπέμπει στα Θεία Πάθη. Μία σπαραχτική τραγωδία, με τα κοντινά πλάνα των αμακιγιάριστων ηθοποιών και τα σχεδόν ανύπαρκτα σκηνικά να εντείνουν τον ρεαλισμό και την αμεσότητά της, που δε θα μπορούσαν να βρουν ιδανικότερη έκφραση από την ερμηνεία της Maria Falconetti. Ένα κινηματογραφικό αριστούργημα του βωβού –και όχι μόνο- κινηματογράφου, με υποβλητική ατμόσφαιρα και καθηλωτική ένταση, που παραμένει μέχρι σήμερα σημείο αναφοράς.
Σκηνοθεσία: Karl Dreyer (1928), Διάρκεια: 110΄
Μουσική: SilentMove (Γιάννης Παξεβάνης – Βασίλης Τζαβάρας) / κιθάρες, tapes, loops
TheGeneral
Ο Johnny Gray (Buster Keaton), είναι μηχανικός τρένου στον αμερικανικό Νότο, και αγαπά παράφορα μία γυναίκα, την Αnabelle και την ατμομηχανή του που φέρει το όνομα Ο Στρατηγός. Κατά τη διάρκεια του εμφυλίου πολέμου, ο Johnny κρίνεται καταλληλότερος για μηχανικός παρά για στρατιώτης. Η Anabelle, απογοητευμένη επιβαίνει στον Στρατηγό και φεύγει ενώ ένας κατάσκοπος καταλαμβάνει το τρένο για να εμποδίσει τον ανεφοδιασμό των Νοτίων, ένα και ιστορικά καταγεγραμμένο περιστατικό που έλαβε χώρα το 1862. Ο Johnny τότε ξεκινά έναν αγώνα ζωής ενάντια όλων, για να κερδίσει πίσω τόσο την αγαπημένη του όσο και τον Στρατηγό. Με φόντο την τεταμένη συνθήκη ενός πολέμου, ο έρωτας και η αγάπη βρίσκονται στον πυρήνα αυτής της ασυνήθιστης κωμωδίας. Γυρισμένη ως επί το πλείστον στις σιδηροδρομικές γραμμές του Όρεγκον, η ταινία ξεδιπλώνει με χιούμορ και παράλληλα αγωνία το «δράμα» του ήρωα που με τη γενναιότητα, αλλά και την ελαφρότητα και αδεξιότητά του προάγει την αφήγηση με άψογο ρυθμό. Στην βωβή αυτή κωμωδία το αμερικανικό μπρουλέσκ φτάνει στο απόγειό του και εξυμνείται από την ερμηνεία του Keaton, που εδώ αποδεικνύει το μεγαλείο της υποκριτικής του δεινότητας, το καλοστημένο σενάριο αλλά και την αξιομνημόνευτη για την εποχή φωτογραφία.
Σκηνοθεσία: Buster Keaton (1926), Διάρκεια: 107΄
Μουσική: Μπάμπης Παπαδόπουλος (ηλεκτρική, ακουστική κιθάρα, loops, fx)
