ADVERTORIAL
Όσα πράγματα κι αν σου έρθουν στο μυαλό από το παρελθόν πάντα χαμογελάς. Όταν αυτά έχουν να κάνουν με την παιδική ηλικία το χαμόγελο γίνεται πιο πλατύ και πιο νοσταλγικό. Κάποιες συνήθειες της καθημερινότητας μπορούν να σου γεννήσουν συνειρμούς τέτοιου είδους. Η δική μου συνήθεια είναι το Cocio της Arla, το σοκολατούχο γάλα της ενήλικης ζωής μου που μέσα από τη ρετρό εικόνα του, αλλά και μέσα από τη γεμάτη γεύση του μου θυμίζει στιγμές παιδικής απόλαυσης.
Μέσα σε αυτές τις εικόνες μου έρχονται αναμνήσεις από παιχνίδια εκείνης της μακρινής εποχής που δεν νομίζω ότι θα δούμε να παίζονται ξανά.
Κάθε ένα παιχνίδι φέρνει στο μυαλό ένα άλλο και η λίστα δεν έχει τελειωμό. Εμείς την ξεκινήσαμε κι εσείς μπορείτε να συνεχίσετε στα σχόλια που ακολουθούν για να ολοκληρώσουμε μαζί αυτό το ταξίδι στο παρελθόν.
Ένα δυο τρία κόκκινο φως
Το παιδί που κάνει τη «μάνα» στέκεται γυρισμένο στον τοίχο, ενώ τα υπόλοιπα παιδιά σχηματίζουν μια γραμμή αρκετά μέτρα μακριά του. Στο διάστημα που το παιδί απαγγέλλει: «Ένα - δύο - τρία κόκκινο φως», τα παιδιά παίρνουν διάφορες στάσεις. Μόλις η «μάνα» σταματήσει, γυρίζει απότομα προς το μέρος των παιδιών, που έχουν στο μεταξύ ακινητοποιηθεί. Αν κάποιο απ΄ αυτά κουνιέται, «καίγεται» και δεν παίζει άλλο. Το παιχνίδι επαναλαμβάνεται μέχρι τη στιγμή που κάποιο παιδί θα πλησιάσει τη «μάνα» πολύ κοντά και θα τη χτυπήσει στον ώμο. Τότε, όλα τα παιδιά αρχίζουν να τρέχουν, για να περάσουν τη γραμμή της αφετηρίας. Αν κάποιο παιδί πιαστεί απ΄ τη «μάνα», πριν περάσει τη γραμμή, τότε τα «φυλάει». Αλλιώς, τα φυλάει πάλι το ίδιο παιδί.
Τα αγαλματάκια
Τα αγαλματάκια παίζονται από τρία παιδιά και πάνω. Ένα παιδί τα φυλάει και κλείνει τα μάτια. Τα κρατά κλειστά και λέει τη φράση: "Αγαλματάκια ακούνητα αγέλαστα, μέρα ή νύχτα;" Όσο λέει τη φράση και κρατά κλειστά τα μάτια τα άλλα παιδιά κινούνται. Όταν τα ανοίξει, όλοι πρέπει να είναι ακίνητοι. Αν κάποιο παιδί εκείνη τη στιγμή που ανοίγει τα μάτια του κουνηθεί τα φυλάει εκείνο.
Το κουτσό
Παιζόταν από δυο άτομα. Το πρώτο παιδί που άρχιζε, έριχνε μια στρογγυλή πέτρα στην αρχή του σχεδίου. Έπρεπε στηριγμένο στο ένα πόδι να σπρώξει μ' αυτό την πέτρα ώστε να βγει έξω από το σχέδιο στην αρχή. Στη συνέχεια έριχνε την πέτρα στο δεύτερο τετράγωνο κι έμπαινε με το ένα πόδι στο σχέδιο και τετράγωνο -τετράγωνο έφτανε σ' εκείνο που βρισκόταν η πέτρα. Πάλι χτυπώντας την με το πόδι με το οποίο πατούσε στο έδαφος προσπαθούσε τετράγωνο -τετράγωνο να τη βγάλει έξω από το σχέδιο στην αρχή του. Αυτή η διαδικασία συνεχιζόταν με το τρίτο, το τέταρτο και το πέμπτο τετράγωνο. Δεν έπρεπε ούτε η πέτρα ούτε το πόδι να ακουμπήσει στις γραμμές του σχεδίου. Αν ακουμπούσε στη γραμμή έβγαινε από το παιχνίδι και ξεκινούσε το άλλο παιδί. Επίσης, έχανε το παιδί του οποίου η πέτρα δε θα πήγαινε στο τετράγωνο που ήταν η σειρά του.
Τα Πεντόβολα
Παίζεται από δυο παιδιά. Το κάθε παιδί έχει πέντε πέτρες στο μέγεθος ενός μεγάλου φουντουκιού. Αυτός που ξεκινά πρώτος πετάει μια πέτρα, από τις πέντε, στον αέρα και με μια γρήγορη κίνηση, προσπαθεί να πάρει μια άλλη. Συγχρόνως προσπαθεί να πιάσει και την άλλη που πέφτει. Κάνει το ίδιο και με τις υπόλοιπες πέτρες. Όταν χάσει ένα παιδί παίζει το άλλο. Ύστερα κάνει το ίδιο και με τις υπόλοιπες πέτρες, πιάνοντας από κάτω δύο πέτρες. Το ίδιο κάνει πιάνοντας τρεις πέτρες και μετά τέσσερις. Μετά έρχεται η πιο δύσκολη φάση. Ενώνουν τις δύο παλάμες μας, βάζουν μέσα τις πέντε πέτρες, τις πετάνε στον αέρα και καθώς οι πέτρες πέφτουν από ψηλά, με μια γρήγορη κίνηση, γυρίζουν τα χέρια στην επάνω πλευρά και προσπαθούν να πιάσουν τις πέντε πέτρες που πέφτουν.
Είναι αδύνατον να σταματήσει κάποιος όταν μιλάει για τα παιχνίδια με τα οποία μεγαλώσαμε. Αν θέλετε δοκιμάστε το πίνοντας ένα ποτήρι Cocio της Arla. Το σοκολατούχο γάλα που σε ταξιδεύει στο παρελθόν με τη ρετρό εικόνα του αλλά και με το χαρακτηριστικό βανάκι του που γυρίζει στις γειτονιές της Ελλάδας και φέρνει το παρελθόν κόντα μας μέσα από τέσσερις υπέροχες γεύσεις. Το Cocio, άλλωστε, μας θυμίζει πως η πιο απλή συνταγή όπως γάλα, κακάο και ζάχαρη μπορεί να προσφέρει την πιο αυθεντική απόλαυση! Όπως ακριβώς συνέβαινε με τα παιχνίδια της παιδικής μας ηλικίας!
σχόλια