Έλα βρε, όχι και κατάντια! Δε φταις εσύ για την ασθένειά σου, κρίμα είναι να παίρνεις όλη την ευθύνη πάνω σου. Το ευτυχές είναι ότι υπάρχουν τρόποι να βοηθηθείς και να το ξεπεράσεις, όταν νιώσεις έτοιμη να κάνεις το βήμα. Το τι θα πουν οι γνωστοί άσ’ το, δεν έχει και πολύ σημασία. Ας γίνεις εσύ καλά και ας σε αφήσει ανεπηρέαστη η κριτική τους. Ίσως όταν περάσει αυτό (γιατί δε θα είσαι έτσι για πάντα) να καταφέρεις να δεις τα δεδομένα σου από μια άλλη οπτική, διαφορετική από αυτή που βλέπεις τώρα. Ζόρικη φάση ακούγεται, εύχομαι κουράγιο και να περάσει σύντομα!