Να κάνω μια ερώτηση? Φυσικά και καταλαβαίνω το πρόβλημα, φυσικά και έχω περάσει παρόμοια φαση, απλα ρωταω, ως παιδι τι ετρωγες? Τα ετρωγες όλα? Ή σου έβαζαν με το ζόρι να φας φαγητά που δεν ήθελες με αποτέλεσμα να σου δημιουργηθεί αυτή η δυσφορία? Πολύ καλά έκανες και συνεδεσες φαγητά με αναμνήσεις. Βοηθαει. Επίσης βοηθάει πχ να έχουμε ενα φαγητο όπως φακές όπως λες που δεν μας πολυαρεσει και να το συνδιαζουμε με ενα άλλο που μας αρέσει, πχ κάποιο κρεατικο. Έτσι τρώγονται ευχάριστα και τα δυο. Δοκιμαστε το. Αλλη λύση είναι να βάλεις να δεις κάποια σειρα ή ταινία αγαπημένη ή που σου αρέσει, εκεί δεν καταλάβεις για πότε το εφαγες το φαγητο. Ή να φας με παρέα επίσης βοηθάει. Γενικά είναι τι βολευει εσένα. Και η γνώμη μου για τον διαιτολόγο που εγραψες, ίσως δεν προσάρμοσε το πρόγραμμα πανω σου και στις αναγκες σου, αυτός να ηταν ο λογος που δεν λειτουργησε. Όσο για τον ψυχολόγο είναι ανάλογα που θα πέσεις, σε τι επαγγελματία, αν υπάρχει επικοινωνία, μεταδοτικότητα, πολλά παιζουν ρολο. Το θέμα με την δυσφορία φαγητού/αφαγία, όπως και με τη βουλιμια, πέρα απο το ψυχολογικό κομματι τους που θα πρεπει να το βρεις, είναι να τις θέσεις υπο έλεγχο. Οτι εσύ είσαι το αφεντικό και όχι εκείνες.