Σ' ένα σπίτι με κήπο που έμενα κάποτε, έβγαινα κάποια βράδια στον κήπο να πιω κανα ποτάκι. Μια κουκουβάγια ερχόταν και άραζε κοντά μου, με κοίταζε με τα γουρλόματά της. Μάλλον με ζύγιζε αν μπορούσε να με φάει, ως σαρκοφάγο :) Πλάκα είχε, την είχα συνηθίσει. Ένα βράδυ με πήρε ο ύπνος στην ξαπλώστρα, κι όπως ξύπνησα μου ήρθε ένας ντουμπρουτσάς, μες την μαύρη νύχτα τα δυο γουρλόματα να με κοιτούν. Ζαλισμένος απ' τον ύπνο, δεν το συνειδητοποίησα αμέσως ότι επρόκειτο περί της φτερωτής φίλης.Να μην σ' τα πολυλογώ, αυτό ήταν ό,τι πιο τραγικό μου συνέβη εκείνην την περίοδο (που με κοψοχόλιασε όπως ξύπνησα). Οπότε κρίνω ότι ο πατέρας σου κι εσύ αδικείτε το κακόμοιρο πτηνό - άφησε το άγχος να φύγει!