Ολοι παραπονιομαστε.Πιστευω οτι και αυτοι με τους φαινομενικα τελειους γονεις θα εχουν καποιο παραπονο δεν μπορει,να και η επαληθευση η δικια σου :)Ειναι κυριως εμεις ποσο θελουμε να τους κανουμε να δουν μεσα απο τα δικα μας ματια και τον δικο μας τροπο σκεψης.Αλλο τροπο σκεψης εκεινοι,αλλη κοσμοθεωρια,επομενο ειναι δεν θα ταιριαζεις επακριβως ουτε θα σε καταλαβουν επακριβως.Δεν ειναι εσυ,και κανεις μας δεν ειναι οι γονεις του.Ειμαστε τελειως διαφορετικοι και αυτο πρεπει να καταλαβουμε.Απλα το αποδεχεσαι,τους αποδεχεσαι οπως κι αν ειναι,δεν αναφερομαι σε ακραιες περιπτωσεις οπου εκει ριχνεις μαυρη πετρα και φευγεις μακρια κοβοντας καθε επικοινωνια και επαφη.Κρατα αυτα που θες να κρατησεις ,τα θετικα τα ομορφα οτι θες εσυ να θυμασαι,απο κει και περα η ζωη απλωνεται ομορφη μπροστα σου και ευχομαι να εισαι καλα και να περνας καλα!